“Neler oluyor anne söylesene!” diyorum telaşla odada dolanırken. Keremde peşimden dolanıyor.
“Dur kuzum korkma hemen sadece biraz fenalaştı Osman amcan şimdi ameliyathaneye aldılar ama önemli bir şey olmadığını söylüyorlar haber vereyim dedim ne olur ne olmaz” diyordu hızlı hızlı anlatarak..
“Tamam annem kapat sen biz hemen geliyoruz” dedim ve annemin cevabını beklemeden kapatıverdim. Gözlerim dolmaya başlıyordu. Kerem korkarak yanıma geldi.
“Zeynep..” diye yutkunarak başladı konuşmaya “..bir şey olmamış değil mi?”
“Hayır olmamış kerem ama ameliyathaneye almışlar” derken gözümden bir damla yaş akmıştı. “Bir şey olmasın ona keren nolur!” Kerem bana sarılarak sakinleştirmeye çalışıyordu.
“Hiçbir şey olmayacak güzelim korkma sen” diyor kendini geri çekerken. “Eğer iyi hissediyorsan gidelim” diyor sonrada soran gözlerle bana bakarak..
“İyiyim gidelim lütfen” diyorum ona bir yandan da kafamı sallarken. Ve kerem beni elimden tuttuğu gibi arabaya sürüklüyor.
Arabaya bindiğimizde her zamankinden hızlı sürüyor ve kısa sürede hastaneye varıyoruz. Annemi görür görmez yanına koşturuyorum.
“Anne! Neredeler Osman amcam nerede?!”
“Bekliyoruz annecim” diyor annem geri çekilerek. Daha sonra ilerde perişan halde oturan jale teyzemi görüyorum. Yanına doğru ilerliyorum;
“Üzülme jale teyze eminim Osman amcam bunu da atlatıcak” dememle açılan kapıdan bir hemşire çıkıyor ve yanımıza gelerek hızlıca konuşmaya başlıyor..
“Acil kan lazım! B rh pozitif” derken tek tek gözümüzün içine bakıyor.
“Offf benimki A rh pozitif!” diye dertleniyorum.
“Benimki de” diyor annem üzülerek.
“Benden de kan almıyorlar ne yapıcaz” diye ayaklanıyor jale teyzem bir hışımla oturduğu yerden.
“Ben veririm benimki uyuyor” diyor arkamdaki kerem. Dönerek ona minnet dolu bakışlarımı fırlatıyorum.
“Gerçekten mi?!” diye yanına koşuyorum.
“Tabii ki Zeynep ne var bunda” diyor gülümseyerek.
“O zaman siz benimle gelin” diyor hemşire ve kerem onu takip ederken bende keremin peşinden gidiyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EVCİLİK OYUNU
FanfictionAslında ilk görüşte aşk, Bir türlü itiraf edilemeyen. Biri babası için, biri annesi için. Zorla, Ama aslında bir rüya. Gerçek olamayacak kadar güzel, Gerçek olacak kadar mükemmel. Sonra rüyadan uyanış. Her şey yolunda iken "Sadece o olsun" demek, "Ç...
