Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι η ιστορία περιέχει ακατάλληλο περιεχόμενο, υβριστικό λεξιλόγιο και σεξουαλικες σκηνές, οπότε αν κάποιος δεν επιθυμεί να διαβάσει κάτι από τα παραπάνω, θα παρακαλούσα να σταματήσει την ανάγνωση.
Ευχαριστώ.
Η Νικόλ ήταν το τρίτο και το τελευταίο παιδί του Αλεξάντερ και της Ραντμίλα.
Κόρη.
Καταραμένη θα έλεγε κάποιος για παιδί μαφιόζου.
Όλοι επιθυμούσαν αγόρια, ηθελαν κάποιον να μπορεί να διοικήσει υπεύθυνα και με επιτυχία την μαφία.
Τα μεγαλύτερα αδέλφια της, Ραφαέλ και Ντέρεκ ήταν οι γιοί-αδυναμίες ολόκληρης της οικογένειας.
Ήταν οι επόμενοι διάδοχοι άλλωστε.
Όμως η Νικόλ δεν ήταν η διάδοχος που ο Αλεξάντερ ήθελε.
Δεν επιθυμούσε να είναι μέσα στις βρωμιές τους γι'αυτό και ήθελε να την ξεφορτωθεί, και ας μην το παραδεχόταν.
Όμως ήταν μαφιόζος και μάλιστα πολύ πετυχημένος και αν ήξερε να κάνει ένα πράγμα καλά αυτό ήταν να πλουτίζει.
Δεν είχε σκοπό να δώσει την κόρη του σε κάποιον κατώτερο .
Γι'αυτό και διάλεξε να μπλέξει με τους ισχυρούς.
Τους Ρώσους.
Μπορεί ο Αλεξάντερ να ήταν πρίγκιπας, μα πάντα πάνω από τους πρίγκιπες υπάρχει ένας ανώτερος.
Ο βασιλιάς.
___________________________
Χτενίζει αργά τα μακριά , κάστανα μαλλιά της ενώ κοιτούσε τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Τόνισε με λίγη μάσκαρα τις τεράστιες βλεφαρίδες της που με συνδιασμό τα γαλαζοπράσινα ματιά της, σε έκαναν να χάνεσαι όταν τα κοιτάς.
Να ταξιδεύεις σε θάλασσες και μακρινούς γαλαξίες. Ήρεμους. Δίχως προβλήματα και έγνοιες.
Ήταν όμορφη. Πολύ όμορφη και ευαίσθητη.
Αλλά πάντα έχτιζε τοίχους γύρω της, ώστε κανείς πότε να μην το δει.
Δεν μπλέκονταν σχεδόν ποτέ με τις 'δουλειές' του πατέρα της.
Παρόλαυτα το όνομα της ήταν ξακουστό στα άτομα της νύχτας.
Πολλοί μάλιστα μιλούσαν για εκείνη, παρέμενε εξάλλου η κόρη του περιβόητου Αλεξάντερ Κουζνέτσοφ.
