Η ώρα κόντευε 3 και εκείνος έπεσε με δύναμη πάνω στην καρέκλα και χαλάρωσε την γραβάτα του.
Άφησε ελεύθερη μια βαθιά ανάσα και πήρε στα χέρια του το πακέτο με τα ακριβά τσιγάρα του.
Τοποθέτησε ένα ανάμεσα στα χείλη του και το άναψε αφήνοντας ελεύθερο τον καπνό.
Η πόρτα χτύπησε και μετά από την παρότρυνση του Άρη, μέσα στο δωμάτιο μπήκε ο Ντάνιελ.
<<Καλησπέρα αγόρι μου >>είπε ο Ντάνιελ και μπήκε μέσα στο δωμάτιο.
Άρχισε να περπατάει αργά και κάθισε στην καρέκλα που βρισκόταν στην απέναντι πλευρά του γραφείου.
<<Καλησπέρα πατέρα, συμβαίνει κάτι; >>
<<ήρθα να σε δω >> τον ενημέρωσε και άναψε και εκείνος με την σειρά του ένα τσιγάρο.
<<πως σου φάνηκε; >> ρώτησε ο Άρης περί ανέμων και υδάτων.
<<Αρχοντική, ευγενική, αγνή, όμορφη... Ιδανική θα έλεγα. Η μαμά σου έχει ενθουσιαστεί αρκετά. >> δήλωσε ο Ντάνιελ χαμογελώντας μα ο Άρης δεν του απάντησε.
Μονάχα έσβησε το μισό τελειωμένο τσιγάρο του και κοίταξε το κενό.
<<πες μου >> τον διέταξε και ο Άρης σήκωσε το βλέμμα του για να τον κοιτάξει με απορία.
<<για ποιο πράγμα; >> αναρωτήθηκε ο Άρης.
<<Γιαυτό που σε βασανίζει, τελευταία είσαι αρκετά σκεπτικός Άρη, δεν είμαι χαζός. Τι συμβαίνει; >> τον ρώτησε και πάλι και ο Άρης ξεφύσηξε και άναψε άλλο ένα τσιγάρο.
<<οι επιχειρήσεις, η επέκταση στην Σερβία, τα καρτέλ, οι μελλοντικές συμφωνίες και τώρα και ο γάμος. Έπεσαν πολλά μαζεμένα όμως ξέρεις ότι μπορείς να βασιστείς πάνω μου. Είναι απλά μια δύσκολη περίοδος πατέρα, αλήθεια. >> προσπάθησε να τον καθησυχάσει ο Άρης και ο Ντάνιελ άφησε μια ανάσα.
<<ότι πεις >> είπε ο Ντάνιελ και ύστερα σηκώθηκε από την καρέκλα έτοιμος να αποχωρήσει.
Άρχισε να βαδίζει προς την πόρτα και πριν την ανοίξει γύρισε να τον κοιτάξει.
<<απλά για να ξέρεις αγόρι μου ο γάμος σας θα έπρεπε να είναι το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα έπρεπε να ανησυχείς. Αργότερα θα σου κάνει την ζωή δύσκολη αλλά θα είναι το μόνο πράγμα που θα μπορεί να σε ηρεμήσει. Σε λίγα χρόνια όταν θα έχεις την δική σου οικογένεια θα καταλάβεις τι εννοώ>> είπε και ύστερα αποχώρησε αφήνοντας τον Άρη μόνο με τις σκέψεις να γυρνούν στο ήδη μπερδεμένο μυαλό του.
Σε λίγα χρόνια όταν θα έχεις την δική σου οικογένεια θα καταλάβεις τι εννοώ.
Η ώρα είχε περάσει και χρειάζοταν ύπνο και ξεκούραση μετά από μια τόσο δύσκολη μέρα και σίγουρα από αύριο θα ακολουθούσαν και άλλες.
Βγήκε από το γραφείο του και άρχισε να βαδίζει προς το υπνοδωμάτιο του.
Όλοι οι χώροι του σπιτιού ήταν άδειοι, όλοι κοιμόντουσαν.
Ανέβηκε τις σκάλες και άρχισε να διασχίζει τον μεγάλο διάδρομο της έπαυλης.
Πέρασε έξω από το δωμάτιο της και ένιωσε την ανάγκη να ανοίξει την πόρτα.
Από μέσα δεν ακουγόταν τίποτα, πίεσε το πόμολο της πόρτας και την άνοιξε αργά.
Κοίταξε μέσα και την είδε να κοιμάται γαλήνια στο διπλό κρεβάτι της.
Ανέπνεε αργά και το κορμί της ήταν γυρισμένο στο πλάι.
Έμεινε να την κοιτάζει για λίγο και ύστερα έκλεισε και πάλι αθόρυβα την πόρτα και άρχισε να περπατά και πάλι προς το δωμάτιο του.
Μπήκε μέσα και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
Ξεκούμπωσε το πουκάμισο και το παντελόνι και ξάπλωσε εξαντλημένος στα λευκά σκεπασματα.
Άφησε τις σκέψεις του ελεύθερες και κοιτώντας έξω τα αστέρια , τον πήρε ο ύπνος.
