Τα αμάξια των Ρομανόφ περνούν την μεγάλη πύλη που οδηγεί στο τεράστιο σπίτι της οικογένειας.
Στο δρόμο δεν μίλησε κανείς ,πέρα από την Ιζαμπέλα που έσπευσε αμέσως να τηλεφωνήσει στον Άρη και να τον ενημερώσει.
Στα μεγάλα μαρμάρινα σκαλιά στέκονται ανήσυχοι ο Ντάνιελ ,ο Ιβάν και ο Λεβ.
Η πόρτα του αυτοκινήτου ανοίγει και η Νικόλ βγαίνει αργά από το αμάξι.
Ρίχνει ένα βλέμμα στον καθένα και ύστερα μπαίνει μέσα στο σπίτι αμίλητη.
____________________________
Χτυπάει δυνατά την πόρτα πίσω του , τραβώντας τα βλέμματα από τα μέλη της οικογένειας που κάθονταν στο σαλόνι .
<<Άρη περίμενε σε παρακαλώ>>έσπευσε να τον αποτρέψει η Ιζαμπέλα.
Ανέβηκε γρήγορα τις σκάλες και έφτασε έξω από την κλειστή πόρτα του υπνοδωματίου της.
Άνοιξε απότομα την πόρτα και την είδε να κάθεται ήρεμη έξω στο μπαλκόνι.
Φορούσε ένα άσπρο ραντακι και ένα κοντό μαύρο σορτσάκι ενώ τα μαλλιά της έπεφταν ατημέλητα στους ώμους της.
Φαινόταν γαλήνια,σε αντίθεση με τον Άρη που την πλησίασε σχεδόν τρέχοντας.
<<ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟ ΚΑΝΕΙΣ ,ΜΟΥ ΛΕΣ?>>άρχισε να φωνάζει ,κάνοντας την παρουσία του αισθητή.
<<Αρ->>
<<νομίζεις ότι μπορείς απλά να σηκώνεσαι και να φεύγεις; Τι θα γινόταν αν σας την είχαν στημένη,μου λες; Αλλά βέβαια,τι σε νοιάζει εσένα >> την διακόπτει εκείνος στον ίδιο τόνο μην αφήνοντας της περιθώριο να απαντήσει.
Γύρισε το βλέμμα της πάλι στην νυχτερινή Μόσχα που τα φώτα της γέμιζαν όμορφα την πόλη χωρίς να πει κουβέντα.
<<ΝΙΚΌΛ ΣΟΥ ΜΙΛΑΩ , ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ Ο ΔΙΑΟΛΟΣ>>φωνάζει εκείνος εκτός ελέγχου,τραβώντας πετυχημένα την προσοχή της για μια ακόμη φορά.
<<Άρη αλήθεια δεν έχω όρεξη να τσακωθούμε>>του απαντάει η Νικόλ αδιάθετη ενώ σηκώνεται από την καρέκλα και κάνει να φύγει όμως το χέρι του ,την αποτρέπει.
Το σώμα του σπρώχνει το δικό της ενώνοντας το ,στον τοίχο πίσω τους.
Το χέρι του εγκλωβίζει τον λαιμό της και το σώμα του πιέζει το δικό της ενάντια στην επιφάνεια του τοίχου.
<<Ποια νομίζεις ότι είσαι,μου λες ;>> Ωρύεται μπροστά από το πρόσωπο της.
<<Με πονάς>> παραπονιέται ξέπνοα στην βίαιη κίνηση του,ενώ παλεύει να απομακρύνει τα μεγάλα και δυνατά του χέρια από τον λαιμό της,δίχως επιτυχία.
