Sensiz Olmuyor

Rüya

Kendimi bir anda çimenlerin üzerinde buldum. Nasıl buraya geldiğimi bilmiyordum. Kafamı kaldırdığımda bir kadın ve adamı el ele tutuşurken gördüm. Ayağa kalkıp onlara doğru yürüdüm. Onlara seslendim ama bana cevap vermiyorlardı. Sonra ikisi bana doğru dönüp yürümeye başladılar. Kadın bana seslenip:

-Oğlum daha dikkatli ol. İleride daha tehlikeli olacak. Bir daha buralara dönme senin yerin burası değil. Daha zamanı var.

-Siz kimsiniz? Neredeyim ben? Neler oluyor burada?

-Seni seviyoruz oğlum. Kendine dikkat et.

-Bana cevap verin! Kimsiniz siz?

Soruma cevap vermiyorlardı. Sonra arkalarını dönüp yürümeye başladılar. İkisinin de yüzlerini görememiştim. Kadının sesi bana hiç yabancı gelmiyordu ama dediklerine bir anlam verememiştim. Sonra gözümü bir anda hastanede açtım. Etrafıma bakınırken Elimde bir sıcaklık hissettim. Elimi tutmuş bir şekilde yatağa  bayılmış Nazlı'ydı bu. Hala neler olduğunu çözmeye çalışıyordum. Koluma bağlanmış bir serum, yatağa kafasını koymuş Nazlı ve garip çınlama sesi. Bir anda sırtımdan birinin vurduğunu hatırladım. Adamın kim olduğunu görememiştim. Doğrulmaya çalışırken Nazlı'nın kafasını kaldırdığını gördüm. Beni görünce birden ağlamaya başladı. Ona ne olduğunu soramadan bir anda üstüme atladı. Onu sakinleştirmeye çalıştım ama ağlaması kesilmiyordu. Yavaş yavaş sakinleşmeye başlayınca:

-Daha ölmedim küçük hanım. Ne ağlamaya başlıyorsun hemen?

-Sus öküz iki gündür yatıyorsun. Hiç uyanmayacaksın sandım. Senin için çok korktum.

-Endişelenme bana bir şey olmaz. Birazdan kendimi toparlarım.

Ayağa kalmaya çalışırken sırtımdaki acıyla yatağa tekrar düştüm.

-Dur Kaan. Daha yeni uyandın. Ben doktoru çağırayım. Bir baksın sana.

Ben konuşamadan Nazlı birden yanımdan gitmişti. Bende yatağa uzanıp Furkan ve Mert'in nerede olduğunu sorguluyordum kendi kendime. Doktor ben bunları düşünürken geldi.

-Kaan bey sonunda uyandınız hepimizi çok korkuttunuz.

-Ne oldu bana niye iki gündür yatıyorum burada?

-Kaan bey sırtınızdaki kurşunu çıkartmak için sekiz saatlik zorlu bir operasyon yapıldı. Biraz daha ortaya gelseydi kurşun ömür boyu sakat kalacaktınız. Neyse ki operasyon başarılı geçti. Biz dün uyanmanızı bekliyorduk ama kalkmayınca bir hayli endişelendirdiniz bizi.

-Tamam doktor. Teşekkürler başka bir şey yoksa ben artık çıkabilir miyim?

-Tabi Kaan bey ama kendinizi fazla yormamanız ve en az bir hafta evde kalmanız lazım toparlanmanız için.

-Tamam doktor.

-İyi ve sağlıklı günler Kaan bey.

-Nazlı, Furkan ve Mert nerede?

-Onlar bugün gelmedi işleri varmış. Ama dün yanından ayrılmadılar.

-Bunu bildiğine göre sende yanımdan ayrılmamışsın.

Nazlı gözlerini kaçırarak:

-Hiçte bile benimde işlerim vardı. Arada bir uğradım sadece.

-O yüzden mi uyandığımda seni benim elimi tutarken gördüm ve beni görünce ağlayarak üstüme atladın?

-Öküzümüz hemen toparlanmış demek. İstemiyorsan söyle gideyim.

-Tamam Nazlı sadece şaka yaptım. Yavaştan hazırlanıp gidelim. Hastaneleri hiç sevmem ben.