Asgard's Girl

Ik wil uitleg!

<Laat niemand jou sparkel vergaan>
POV Sanne

"W-wie zijn j-jullie?" Krijg ik er met moeite eruit. Mijn mond is zo droog als een woestijn. De blonde vrouw (Pepper) verlost zich van de man (Tony) om wat drinken voor mij te pakken. Ik knik dankbaar naar haar als ze het bekertje water aangeeft. Ik drink gretig het bekertje leeg. "Wie zijn jullie?" Vraag ik opnieuw.

"Ik ben Pepper en dit is mijn man Tony." Zegt Pepper in een rustig, kalme toon. De roodharige vrouw stelt zichzelf voor als Wanda en ik heb meteen al door dat zij het drukspook is van iedereen. God, ze heeft veel energie.

"Mijn naam is Natasha maar, iedereen noemt me Nat." Zegt de donkerbruin harige vrouw. "Die Blondie daar is Steve." Zegt Nat als ze wijst naar Steve. Steve zwaait naar me. "Steve wordt ook wel Ice cube genoemd omdat hij 70 jaar in ijs heeft geleefd." zegt ze Natasha er nog snel achteraan.

"Ik ben Bruce maar, ik word ook vaak Banner genoemd." Bruce is donkerder dan de rest qua huidskleur. "En wie ben jij?" Vraagt Bruce omdat hij de laatste was van het namen rondje.

"Mijn naam is Sanne." Zeg ik, geen idee wat ik nog meer kan vertellen. Gelukkig komt tot mijn redding Loki met iemand aangelopen. Hij heeft blond haar tot aan zijn schouders, breed gebouwd. Draagt een raar Romijns pakje en houd een hamer vast.

"Hey, Sanne. Ik zie dat je sommige al ontmoet hebt. Ik wil er nog iemand toevoegen aan die lijst. Dit is mijn broer Thor. En voordat je het zegt, ja we lijken niet op elkaar. Dat komt omdat ik zijn adoptie broer ben."

"Ik wist niet dat je een broer had Loki. Dat heb je mij nooit verteld. Waar zijn we eigenlijk, Loki? Aangenaam kennis te maken Thor." Dat laatste zeg ik snel om niet onbeleefd over te komen. Thor knikt naar me met een vriendelijke glimlach.

"We zijn op de aarde in New York in de New Avengers Facility. Deze mensen hier zijn de Avengers. Ze hebben allemaal hun eigen krachten net zoals jij." Legt Loki uit. Al ben ik eigenlijk nog niks wijzer geworden. Bruce die heeft meteen een vraag zodra hij hoort dat ik krachten heb.

"Je hebt krachten? Waarom heb ik dat dan niet gezien in de tests die ik heb gedraaid? Kan je het laten zien?"

"Sure, ik wil het best laten zien. Alleen..." Ik maak mijn zin niet af.

"Alleen wat?" Vraagt Bruce.

"Kan iemand dan deze enkelband af doen? Anders kan ik mijn krachten niet gebruiken." Maak ik mijn zin af.

"Ah oké. Dat verklaart waarom ik niks zag op de uitslag van de tests. Dat Tony en ik dat niet eerder hebben gezien." Zegt Bruce alsof het super logisch is en eigenlijk wel een beetje dom. Wat ik vind van niet maar hé, we denken allemaal anders. Bruce kijkt naar de enkelband, er moet een soort sleuteltje in die wij natuurlijk niet hebben. Bruce probeert verschillende dingen maar niks werkt. Hij raakt hier erg gefrustreerd van, dat merk je aan alles. En groot gelijk heeft ie! Uiteindelijk krijgen we de enkelband af met een schroevendraaier. Ja, je hoort het goed. Een SCHROEVENDRAAIER! Mijn enkel heeft wel een paar wondjes eraan overgehouden maar, daar neem ik maar genoegen mee.

Achter Bruce horen we iemand gniffelen en ik weet precies wie dat is.... Loki! Ik vraag daarom zo rustig mogelijk "Loki waarom gniffel je?"

Met een grijns waarvan je denkt die niet meer groter kan (die blijkbaar wel groter kan) zegt hij alsof het de normaalste zaak van de dag is. "Je had ook gewoon kunnen vragen of ik je de sleutel van de enkelband had willen geven." Hij pakt de sleutel uit zijn zak en speelt er een beetje mee voor zijn neus.

"En hoe zou ik Gods naam moeten weten dat jij de sleutel had?" Zeg ik terwijl ik op het punt van barsten sta.

"Niet! Maar weet dat ik de God of Misschief ben." Zegt hij met zijn meest ondeugende gezicht. 'Ik ga je krijgen' hoor ik Bruce boos zeggen.

"Nee, ik ga hem een lesje leren!" Zeg ik en laat het vuur in mijn handen komen. "Als ik jou was Loki zou ik nu heel hard gaan rennen. Kleine tip maar. Niet dat het je veel gaat helpen maar alsnog." Zeg ik terwijl ik mijn schouders op haal. Ik vuur een vuurbal op hem af die hij makkelijk ontwijkt maar, begint wel te slalommen om meerdere vuurballen te ontwijken die ik maar al te graag op hem afstuur. Na een tijdje ben ik het wel zat op dit spelletje veder te spelen en gebruik ik dus mijn verassing aanval. Ik doe mijn ogen dicht en concentreer op wat ik hoor. Ik hoor Loki een klein gilletje van verassing omdat er een grote muur van steen voor zijn neus verschijnt. Langzaam bouw ik Loki in. Muren stijgen uit de grond rondom Loki. "Hey Loki! Ik had je nog zo gewaarschuwd." De rest is erbij komen te staan omdat ze toch wel nieuwsgierig zijn wat er aan de hand is.

Oh ja, ze waren in de tijd Bruce mijn enkelband probeerde af te doen weer hun eigen dingen aan het doen. Omdat Bruce rust wilde hebben. Bruce heeft mij verteld waarom het zo belangrijk is dat hij niet boos wordt. Ooit heeft hij een experiment op zichzelf gedaan en het was fout gegaan. Hij creëerde een monster in hem: Hulk. Hij verliest de controle over hulk als hij boos is. Ten minste als hij woedend is want, volgens hem is hij standaard boos. Nat komt naast mij staan met haar ellenboog op mijn schouder. "Dat heb je goed gedaan Sanne. Ik ben benieuwd wat je nog meer kan."

"En wie gaat dit allemaal repareren en betalen?" Roept Tony boos. Pepper probeert hem kalm te houden maar, het lukt haar niet. Tony is doof van woede.

"Rustig aan Tony. Er is niks kapot, er is geen rommel en niemand hoeft iets te betalen. Kijk." Zeg ik. Ik laat het vuur verdwijnen en er is geen schrammetje te bekennen. Zou ja... op die stenen kooi van Loki na dan. Die zit nog steeds opgesloten. "Hey, zullen we Loki hier maar achterlaten zo? Dan gaan wij iets leuks doen en blijft hij hier nadenken over zijn stomme grijns." Thor en Bruce stemmen meteen voor en Natascha en Steve volgen al snel hetzelfde voorbeeld. Gewoon omdat ze Loki willen etteren. Wanda maakt het allemaal niet uit ze vindt het grappig sowieso. Tony en Pepper zijn wat moeilijker over te halen. Maar nadat we allemaal een paar argumenten hebben genoemd stemmen ook voor. Tony is voor en Pepper; geen idee wat Pepper ervan vindt maar, ze houdt ons niet tegen.