Ik als een klein meisje, in een klein dorpje. Het hele dorp staart naar mij, fluisteren naar elkaar en ze wijzen naar mij.
Ik loop rustig door de straat. Iemand schreeuwt achter mij, ik draai me om om te kijken wie het is en waarom hij of zij schre...
<Leef een leven dat jou jaloers zou maken> POV Sanne
"Succes" zegt Nat als Peter en ik de auto uit stappen. Ik zwaai nog kort naar haar voordat we naar het gebouw lopen. Peter loopt met mij naar de info balie van de school. Een ouder, mollig vrouwtje zit er. Er staat een bordje waar mevrouw Smith opstaat.
"Eh...ik moest mijn rooster hier komen ophalen?" Het komt er meer vragend uit. De vrouw glimlacht naar mij.
"Wat is je naam lieverd?" Vraagt ze met een zoete, zachte stem. Het klinkt net alsof je met je oma aan het praten bent. Nadat ik mijn naam had gezegd (is Sanne Stark voor de duidelijkheid) zocht ze even in de database en vond toen mijn naam. Ze liep naar een klein kamertje achter haar en kwam weer terug met een stapel boeken, sleutel en een rooster. "Dit zijn je boeken voor dit jaar met je rooster en je sleutel voor je kluisje. Lukt het zo?"
"Vast wel" verzeker ik haar. Peter pakt de boeken en het blaadje waar mijn rooster op staat.
"Nou dat rooster zal je toch nooit gebruiken dus die kan wel weg." Zegt hij en gooit het rooster in de prullenbak waar we langs lopen.
"Wa-wat? Waarom deed je dat?" Vraag ik verward.
"Ik deed dat omdat 1. We zitten in dezelfde klas dus we hebben dezelfde lessen. 2. je loopt toch waarschijnlijk wel met mij. Welk nummer is je kluisje trouwens?" Vraagt hij als we aangekomen zijn bij een hal vol met kluisjes.
"Ehm... Even kijken. Nummer 2.27" beantwoord ik Peter zijn vraag.
"Ah, oké. Ik heb 2.68 dus we zitten een paar meter van elkaar af." We komen bij mijn kluisje aan en natuurlijk moet ik weer het onmogelijke kluisje krijgen. Hij is veel te laag voor mij. Het is de onderste van het rijtje, ten hoogte van de grond. Ik ben bezig met alle boeken netjes neerleggen als de bel gaat. De laatste paar stop ik er gewoon in. Later kan ik wel gaan uitzoeken hoe ze het minste ruimte innemen. "We hebben twee uur lang kunst" zegt Peter. We lopen het kunst lokaal in. (Foto media)
Er zijn tafels met elk 4 stoelen. Veel tafels zijn al bezet of zijn al door 2 of 3 personen bezet. Ik wil wel bij Peter zitten. Ik sta in het midden van het lokaal als Peter aan de docent vraagt of we een stoel mogen aanschuiven. "Hey Honey, wie ben jij? Je kan wel bij mij komen zitten, hoor." Zegt een onbekende leerling uit de klas. Hij probeert flirterig over te komen maar, het ziet er erg dom uit.
"Laat haar met rust, Flash!" Roept Peter naar hem. Flash is dus zijn naam....
"Ik ben Sanne Stark en nee ik ga niet bij jou zitten. Ik doe namelijk niet aan fuck-boys." Leg ik hem duidelijk uit. Een meisje loopt naar mij toe.
"Ik mag jou, bijna niemand zegt nee tegen Flash. Ik ben Michelle trouwens maar, mijn vrienden noemen me MJ." Zegt ze. Ze neemt mij mee naar een tafel waar een iets mollige jongen zit.
"Hey, ik ben Ned. De beste vriend van MJ en Peter." Verteld hij mij. Ik stel mij aan hem voor en ik ga aast MJ zitten. Peter komt er ook bij. De docent begint de les uit te leggen. Ze legt het allemaal erg moeilijk uit maar, het is erg simpel. We moeten ons favoriete dier tekenen en een brief schrijven aan je dier over de reden dat het je lievelingsdier is. Ik zette mijn muziek aan en begon met tekenen. Na ongeveer anderhalf uur was ik klaar met mijn tekening. En begon ik aan mijn brief.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
