Ik als een klein meisje, in een klein dorpje. Het hele dorp staart naar mij, fluisteren naar elkaar en ze wijzen naar mij.
Ik loop rustig door de straat. Iemand schreeuwt achter mij, ik draai me om om te kijken wie het is en waarom hij of zij schre...
De volgende ochtend word ik wakker van iemand die op de deur klopt. Ik doe nog snel een poging om mijn haar te fatsoeneren en roep dan pas "binnen!" Er komt een mollige, oudere vrouw naar binnen. Je zou haar kunnen vergelijken met Molly Wemel van Harry Potter. Alleen met blond haar dan.
"Chop chop, opstaan! De koning met zijn gezin wachten op u!" Ze loopt, sorry waggelt meer, naar de kast en tovert er een prachtige jurk uit. (Media) "als u nu gaat douchen dan leg ik alvast de spullen klaar voor je haar en make-up." Ze trekt de deken van mij af en duwt mij lichtjes richting de badkamer. Na een klein kwartiertje heb ik mijn haar gewassen en mijn benen geschoren naast mijn lichaam wassen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Ik heb geen idee hoe die vrouw het heeft gedaan maar het is prachtig. Mijn haar krult zo natuurlijk terwijl mijn haar helemaal niet krult van och zelf. Niet zo erg tenminste. En mijn make up.... Daar is maar één woord voor: prachtig! Er is een zacht klopje op mijn deur voordat Frigga verschijnt. "Wow! Je ziet er prachtig uit lieverd. Echt een prinses." Ze klapt in haar handen voor ze mijn gezicht vastpakt om mij nog beter te bekijken. "Waar heb je die jurk vandaan gehaald?" Vraagt ze aan de mollige, blonde vrouw.
"Het is uw oude jurk, Uwe Hoogheid." Antwoord ze met haar hoofd naar beneden gebogen. Ze maakt een klein buiginkje voor de kamer verlaat.
"Kom we gaan naar de eetzaal. Thor en Loki zullen niet weten wat ze zullen treffen." Zegt ze met een big smile. Ze is echt trots dat ik haar jurk draag. Ze pakt mijn hand en begeleid mij naar de deur. In de eetzaal aangekomen zijn alle ogen op ons gericht, correctie op mij gericht. Thor staat meteen op om mij naar mijn stoel te begeleiden. Loki is ook opgestaan en heeft de stoel naar achter geschoven als een echte gentleman dat hij is. Thor is ook een gentleman trouwens.
"Dank jullie wel." Bedank ik hen zachtjes. In minder dan vijf minuten wordt het ontbijt opgediend. Amerikaanse pannenkoeken (pancakes), spek, geroosterd brood, croissantjes en andere broodjes, water, sinaasappelsap, koffie en thee staat erop tafel. Odin is degene die als eerst pakt. Niet veel later volgen wij.
"Moeders jurk staat je prachtig Sanne." Complimenteert Thor mij. Loki hummed instemmend terwijl hij zijn laatste hap doorslikt.
"Sanne ik zou vanmiddag graag een wandeling met je willen maken. Om elkaar beter te leren kennen. Ik begrijp het als je nog meer vragen hebt. Gewoon even moeder dochter tijd. Met Hela had ik dat nooit, ik hoop met jou wel een goede band te krijgen." Verteld Frigga.
"Maar natuurlijk zou ik een wandeling met u willen maken." Antwoord ik terug.
"Ik ben blij om dat te horen. Een wachter komt je ophalen. Thor, Loki, zouden jullie Sanne het paleis kunnen laten zien?" Gaat ze verder.
"Met alle genoegen, moeder." Antwoorden de jongens ter gelijker tijd. Ik giechel zachtjes maar, blijkbaar niet zacht genoeg want Odin brult kwaad naar mij.
"Wat valt er te giechelen, monster." Brult hij naar mij. Monster spuugt hij uit of het iets giftigs is. Ik krijg meteen de tranen in mijn ogen maar, bedwing ze.
"I-ik moest a-alleen lachen o-omdat T-Thor en L-Loki te gelijker tijd p-praten." Stotter ik angstig. Denkend aan al die keren dat ik gestraft werd omdat ik iets deed wat hem niet zinde. De normaalste kleinste dingen werden al gestraft.
Loki komt al snel voor mij op en gaat tegen zijn vader tekeer wat oplevert dat hij naar de cellen wordt gebracht. De rest van het ontbijt is stil. Zo stil dat je een spelt kom horen vallen. Na het ontbijt begeleid Thor mij naar mijn kamer, aangezien we beide geen zin meer hadden in een tour. "Rustig maar, maak je geen zorgen om Loki. De cel is zijn tweede kamer en moeder en ik krijgen het wel weer voor elkaar dat hij bevrijdt wordt." Stelt hij me gerust. Ik knik voor ik de deur sluit.
Rond 14:00 uur wordt mijn aandacht getrokken door een klop op mijn deur van een wachter. Hij begeleid me naar de tuin waar Frigga en ik hadden afgesproken. Na een tijdje gewandeld te hebben gaan we op een bankje zitten. Ik breek de stilte die er al deze tijd was. Het was een fijne stilte gelukkig. "Hoe zou ik hebben geheten als ik niet ten vondeling gelegd was?"
"Daylin Alessia Davina Odinson. Daylin staat voor: kracht, Alessia staat voor: beschermer en Davina staat voor: Liefde."
"Wow prachtige naam." Zeg ik bewonderd. Zo heb ik nog een paar simpele vragen gevraagd en Frigga ook mij. We zijn elkaar zoveel beter gaan leren kennen en we blijken veel gemeen te hebben. Het klikt echt goed tussen ons. Frigga heeft eindelijk haar moeder dochter band die ze nooit had. We lopen nog wat door de tuin, plukken bloemen, begroete mensen die we tegen komen en gaan over de markt heen. Eenmaal thuis hebben we al heel wat spulletjes gekocht op de markt en natuurlijk ook eten. Frigga en ik gaan de jongens verassen met koekjes. Ik ben de enige die het recept krijgt en die moet ik ook bewaken met mijn leven volgens haar. Het recept gaat al generaties terug, elke keer van dochter naar dochter. Net voor het avondeten zijn ze klaar om af te koelen. Dus na het avondmaal kunnen we ze opeten bij de thee. Aan tafel zat Loki alweer dus het was Thor gelukt om hem te bevrijden. De tafel staat vol met eten. Je zou er een heel weeshuis mee kunnen voeden. De hele tijd is het doodstil, alleen de vorken en messen hoor je over het bord en langs elkaar gaan. Na het eten sluipen Frigga en ik terug de keuken in, om te kijken of de koekjes al goed genoeg afgekoeld zijn. We zette thee leggen de koekjes in een trommel. Odin heeft het hele maal niks gezegd en mij geen klik waardig gegund. Niet dat ik het erg vind. Loki is een blij ei als hij de koekjes ziet. Stuiterend op zijn plek om een koekje te krijgen. Het blijft ook een klein kind af en toe.
"Dus jij weet moeders grote geheim!" Vraagt/ schreeuwt Loki als hij erachter komt dat ik ze samen met Frigga heb gemaakt.
"Ja en jij krijgt het mooi niet te horen. Ik bescherm het recept met mijn leven. Je zal mij moeten vermoorden wil je het krijgen maar, doden kunnen niet praten dus heb je het recept nog steeds niet." Zeg ik en steek mijn tong naar hem uit.
