(⚠️ waarschuwing! In het filmpje kunnen schokkende beelden en woorden zitten⚠️)
<Stop niet tot je trots op jezelf bent.>
TW: Verkrachting———————————————
POV Sanne
Ik was best vroeg moe dus ging ik maar naar bed. Die nacht kreeg ik een nachtmerrie. Ik heb die nachtmerrie altijd.Ik als een klein meisje, in een klein dorpje. Het hele dorp staart naar mij, fluisteren naar elkaar en ze wijzen naar mij. Ik loop rustig door de straat. Iemand schreeuwt achter mij, ik draai me om zodat ik kan zien wie het is en waarom hij of zij schreeuwt. Het is een jongen, hij is rond de 20 jaar. "Kijk eens! We hebben de aandacht van het monster! Ja, jij ja! Je bent een monster!" De tranen staan in mijn ogen. Ik ren zo snel mogelijk weg. Hij schreeuwt nog dingen achter mij aan maar, ik hoor ze niet. Ik heb het te druk met vluchten en huilen. Ik ren een steegje in. Het is er koud en vochtig maar, meest belangrijk het is er stil. Ik knuffel mijn benen en doe mijn hoofd erbij. Er is een overstroming van tranen, een waterval van tranen...
Ik wordt wakker huilend en zwetend, ik ga recht op in mijn bed zitten en kijk om me heen. Het is midden in de nacht. Het is een bende in mijn kamer. Overal liggen spullen, zo had ik het niet achtergelaten toen ik naar bed ging. Ik snik nog een paar keer en dan val ik weer in slaap, een droomloze slaap gelukkig.
~
Ik wordt kreunend wakker, er wordt op mijn deur gebonsd. "Ugh, laat me met rust! Ik wil slapen!" ik draai op mijn buik en gooi mijn kussen op mijn hoofd, hopen dat ik het gebonk niet meer hoort. Het gebonk blijft doorgaan er wordt wat geroepen wat ik niet versta omdat ik het te druk hebt met mezelf. De deur gaat open.
"Goedemorgen Sunshine!" Enige wat ik uit mijn mond krijgt is een kreun. Ik draai me langzaam om zodat ik kan zien wie het is. De groen geklede man van gister... wacht wat! De groen geklede man van gister! Ik bent meteen klaarwakker. Hij heeft een dienblad met eten mee. Hij zet het op het bureau voordat hij weer naar mij kijkt.
In plaats van dankjewel te zeggen zeg ik "Wat is je naam?"
"Ik heet Loki, prins van Asgard." Hij kijkt om zich heen. "Je hebt er wel een bende van gemaakt, hé?" Eerst snap ik niet waar hij het over hebt. Het is vroeg dus ik neem het mezelf ook niet kwalijk.
"Oh, ja. Dat." ik wijs naar de bende. "Dat heb ik waarschijnlijk vannacht gedaan in mijn slaap..."
"In je slaap? Hoe?" Hij kijkt verward, alsof hij het zelf wil oplossen en niet op jouw antwoord wil wachten.
"Geen idee. Ik zou zeggen vraag het aan het monster in mij." Hij schrikt daarvan. Zag hij het niet aankomen? Loki kijkt alsof hij zich iets herinnert en neemt een stap naar achter. Ik loop naar het dienblad toe en kijkt wat er allemaal ligt. Geroosterd brood met jam en jus d' Orange. Ik bedank hem en het valt stil.
Ongemakkelijk moment....
Ik pak wat spullen op van de grond die van het bureau waren gevallen. Ik bent zo druk bezig met spullen oprapen dat ik vergeet dat hij er is.
"Ik wil je leren kennen." Zegt hij uit het niets. Ik draai me om zodat ik hem aan kan kijken.
"Wat wil je weten van me?" Hij gaat op het bed zitten en gebaard dat ik ook moet gaan zitten. Ik ga op de kruk zitten bij mijn bureau.
"Simpele dingen zoals, wat is je favoriete kleur? Wat zijn je hobby's? Etcetera." verteld Loki
"Oké. Mijn favoriete kleur is zwart en mijn hobby's zijn tekenen en zingen." Zo gaat het nog even door. Loki stelt de vragen en ik antwoord ze. Ondertussen heb ik mijn ontbijt ook al op.
"Gister zei je dat je je achternaam niet wist. Wat bedoel je daarmee?" vraagt Loki aan mij.
"Ik betwijfel of ik een achternaam überhaupt heb. Ik ben bij een oud vrouwtje opgegroeid." Antwoord ik. Het is al bijna middag, jullie hebben misschien al 2 uur gepraat. "Laten we het omdraaien. Nu vraag ik en beantwoord jij. Oké? Dus prins Loki, wat zijn jouw hobby's en favoriete kleur?"
"Ten eerste noem mij gewoon Loki. Mijn favoriete kleur is ook zwart maar, ik vind de kleur groen ook supergaaf. Ik heb geen echte hobby's." Nu is het jou beurt om verward te kijken.
"Hoe bedoel je, je hebt geen echte hobby's? Er is toch wel iets wat je leuk vindt om te doen? En een hobby is een hobby."
"Als je het op die manier het bekijkt zijn mijn hobby's: ondeugd en chaos creëren. Ik ben god of Misschief." Er komt een wachter de kamer binnen en neemt mij mee. Weer met zo'n pijnlijke greep. Ik loop met de wachter mee, ik ben vaker na het kantoor van de koning geweest en dat is niet deze kant op. En deze gang gaat ook niet naar de kroon zaal. Waar brengt hij mij heen? Ik kijk om mij heen en krijg een pak slaag in mijn gezicht. Wat heeft hij toch met slaan? Hij pakt mij boven arm weer vast. Die is al helemaal beurs van alle vorige keren dat hij mij vast greep. Het doet geen pijn, daar ben ik aan gewend geraakt. Hij stopt voor een deur, pakt een bos met sleutels en pruts wat om de juiste te vinden. De deur kraakt. Hoelang is die dicht gebleven? Geen enkele deur kraakt hier in het paleis. Hij duwt mij naar binnen en doet de deur dicht met zijn voet. Hij wijst naar het bed voordat hij de deur op slot draait. Ik kijk achter me waar het bed staat en slikt. Dit gaat niet goed aflopen ben ik bang... Hij loopt intimiderend op mij af. Hij doet een stap naar voren, ik één naar achter. Weer doet hij een stap naar voren en ik een naar achter. Zo gaan we een tijdje door. Ik voel het bed tegen mijn benen. Ik kan niet meer naar achter lopen. Enige wat ik nog kan doen is op het bed klimmen. Maar voordat ik die gedachte kan verwerken gooit hij mij op het bed. Hij kruipt ook het bed op. Ik lig vast onder hem, ik kan me niet bewegen. Hij is te zwaar.
Ondanks dat je vast onder hem ligt, stribbel je zo veel mogelijk tegen. Hoe erg je ook stribbelt krijgt hij het toch voor elkaar om je polsen vast te maken met touw, het touw is weer vastgemaakt aan de spijlen van het bed. (Outfit dat je draagt in media) Zijn handen glijden onder je shirt, achter je rug. De trui die je over je shirt aan had is van je lichaam afgetrokken. Hij doet je beha open en sloopt die ook. Je bent half naakt nu. Je hebt alleen je rok en ondergoed nog aan.
Je bent bang. Je voelt een tinteling in je handen en daarna door je hele lichaam. Er komt vuur uit je handen. Je brand de touwen door en duwt hem van je af. Het vuur verspreidt zich over je lichaam. Het brandt niet, ondanks dat je nu wel onder vuur staat. De wachter kijkt je in ongeloof aan. Je kijkt naar de deur en dan terug naar hem. Het vuur verspreidde zich in enkele seconden door de hele kamer. Hij kijkt angstig om zich heen. Hopend dat hij een uitweg ziet. Een uitweg dat er niet is.
JE LEEST
Asgard's Girl
FanfictionIk als een klein meisje, in een klein dorpje. Het hele dorp staart naar mij, fluisteren naar elkaar en ze wijzen naar mij. Ik loop rustig door de straat. Iemand schreeuwt achter mij, ik draai me om om te kijken wie het is en waarom hij of zij schre...