Asgard's Girl

Epiloog

POV derde persoon

Het leven gaat door alsof er niks gebeurd is. Nu, een half jaar later, heeft Sanne of Daylin (hoe je haar wilt noemen) haar taken als prinses geaccepteerd. Familie en vrienden noemen haar nog steeds Sanne en zullen haar ook altijd zo blijven noemen. Maar als er speciale gelegenheden zijn wordt ze prinses Daylin genoemd. Frigga heeft haar op de avond dat ze haar nieuwe leven accepteerde verteld dat ze Goddess of Purity is. Wat houdt dat in? Het houd in dat ze nooit liegt, kan ze ook niet. Alles moet 100% eerlijk zijn, liefde, vriendschap, omgang, alles. De bloementuin is haar favoriete plekje geworden, ze is eigenlijk altijd wel daar te vinden.

Ze heeft een super goede band opgebouwd met iedereen, behalve haar vader dan.  Hij ziet haar af en toe nog steeds als het meisje van de noordtoren. Ze heeft hun geaccepteerd als familie. Odin heeft het nog steeds moeilijk om haar te accepteren als zijn dochter. Soms krijgt ze dezelfde behandeling als Loki. Zoals je weet wordt Loki vaak door Odin naar de kerkers gebracht. Sanne wordt opgesloten in haar oude kamer, de kamer waar ze acht jaar geleefd heeft. Maar naast dat heeft ze het naar haar zin, ze is pianolessen gaan nemen en komt elke week een paar dagen langs bij de Avengers. Het weekend is standaard dus dan traint ze ook met de groep en doordeweeks ligt eraan. Relaties kan ze niet nemen. Ten eerste het mag niet van Odin, hij vindt dat ze een rijke man moet trouwen, het liefst Koninklijk, ten tweede ze heeft een gecompliceerd leven en daardoor gaat het ook lastiger. Ze vindt het prima zo, ze heeft alles dat haar hartje begeert. Lieve vrienden die om haar geven, een liefhebbende familie (negen van de tien keer.) en er is genoeg wisseling in haar leven.

Vorige week zijn Thor, Loki, Sanne en Frigga naar het huisje van Mara geweest. Sanne wilde dat hoofdstuk van haar leven afsluiten. Een eigen plekje geven in haar hart en haarzelf vergeven voor het ongelukje dat was gebeurd.

Flashback: POV Sanne

Vandaag gaat het gebeuren, ik ga terug naar de dag dat ik mijn kinderleven achterliet.

Heimdall brengt ons zo dicht mogelijk bij de plaats. We hoeven gelukkig maar vijf minuten te lopen. Aangekomen bij het huisje, tenminste wat ervan over is. Ik loop weg van de rest, Thor en Loki houden mij goed in de gaten. Bang dat er iets zal gebeuren. Je kan nog duidelijk zien dat er ooit brand is geweest. "Hoe heb ik dit ooit kunnen doen?" Vraag ik aan niemand in het bijzonder. Tranen beginnen zich te vormen in mijn ogen, mijn zicht wordt troebel. Ik draai mij om, mijn familie aankijkend. Ik blijf dezelfde vraag stellen: "hoe heb ik dit ooit kunnen doen!" Tranen stromen over mijn wangen. Hun zijn naar mij toe gelopen of ik naar hen. Ik weet het niet. Ze sluiten hun armen om mij heen, mij afschermen van de realiteit. Na ongeveer vijf minuutjes, ben ik weer gekalmeerd.

"Gaat het weer, meis?" Vraagt moeder aan mij. Ik knik en droog de overgebleven tranen weg, voor ik mij weer omdraai naar de afgebrande plek. Langzaam verlaten de armen mijn lichaam weer, het creëert kippenvel op mijn huid. De warmte van hun missend. Ik kijk nog even naar de plek die ik thuis heb genoemd. Loki's hand haalt mij uit mijn gedachten.

"Kom, laten we een verassingen bezoekje geven aan de rest." Stelt Thor voor. Ik hum in instemming. Heimdall heeft moeder teruggebracht naar Asgard, ze wilde onze middag met onze vrienden niet verpesten. We lopen het dorp in om een taxi aan te houden. Een klein jongentje komt naar mij toe gelopen. Jij bent een Avenger! Laat je krachten zien! Laat je krachten zien! roept het kleine jongentje enthousiast. Hij trekt aan mijn arm terwijl hij op zijn plaats springt van blijdschap. Ik laat een sneeuwvlok in mijn hand komen. Wow zegt het jongentje vol ongeloof. Het sneeuwvlokje wordt een vlammetje voor ik het weer laat verdwijnen. Een meisje rond mijn leeftijd komt aangelopen.

Max! Laat die meid met rust, jij klein spook. Ik ga je pakken hoor! roept het meisje als ze aan komt lopen. Het jongentje Max rent giechelend weg. Sorry voor mijn broertje, hij is soms erg enthousiast en weet dan geen manieren meer.