Asgard's Girl

Een onvergetelijke schik.

<Wat je ook bent, wees goed>

POV Sanne

We hebben de eerste drie delen van Harry Potter gekeken. Nou ja... Peter heeft ze gekeken. Na twee-en-halve film gekeken te hebben viel ik in slaap. Tegen Peter aan. Je hoort het goed tegen Peter aan!! Laatste wat ik nog meekreeg voor ik door het duister werd meegetrokken is dat Peter een deken over mij heen lag.

POV Peter

Sanne en ik zaten best knus tegen elkaar Harry Potter te kijken. Ze kende de films nog niet, waardoor het heel leuk was om haar reactie te zien als iets spannends gebeurde. Elke keer probeerde ze zich te verstoppen achter mij. Heel schattig om te zien. Toen Harry en zijn vrienden Sirius Zwarts vonden, probeerde Sanne zich niet achter mij te verstoppen. Niet veel later was ze in slaap gevallen, ze ziet er zo vredig uit als ze slaapt. Er ligt een deken naast de bank die ik zachtjes over haar heen leg.

Ik leg een kussen op de plaats waar ik zat als steun. Ik ga de gang op, opzoek naar iemand die sterk genoeg is om Sanne naar haar kamer te dragen. Dat gaat mij namelijk niet lukken, ben ik bang. Op weg naar de huiskamer kom ik Pietro tegen. Ik vraag niet waarom hij nog steeds op is, het is namelijk al bijna middernacht. Natuurlijk zegt Pietro 'ja' en loopt met mij mee naar mijn kamer, waar Sanne nog precies hetzelfde ligt als toen ik haar achterliet. Als Pietro haar optilt murmelt ze iets onverstaanbaars. Al snel ligt ze weer in haar eigen bed en ga ik ook naar bed nadat ik Pietro heb bedankt en goedenacht heb gewenst.

De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker. Ik ben niet uit mijzelf wakker geworden maar, van een gil. En nog een gil, pas nadat ik 4 gillen heb gehoord kom ik erachter dat het Sanne is. Mijn ademhaling is gehaast. Ik heb niet door dat ik voor haar deur sta van Sanne. Als ik binnenkom zie ik Sanne baden in haar eigen zweet en woelt ze constant in haar bed. Haar kamer is een rotzooi en er blijven dingen in het rond vliegen. Ze heeft die nachtmerrie waar ze ons over had verteld. Ik probeer haar wakker te maken maar, het lukt mij niet. Ik praat tegen haar, schud haar door elkaar. Ze doet haarzelf nog eens pijn met deze bewegingen. Ze is nog steeds gewond. Ik ren naar Bucky 's kamer, die ook in deze gang ligt. Bucky ligt te slapen alsof er niet een tornado in Sanne haar kamer is en zij geen nachtmerrie heeft. "BUCKY WORD WAKKER! SANNE HEEFT EEN NACHTMERRIE!" Bucky mummelt eerst iets voordat het bij hem doordringt.

"Wat?!" Roept hij. Meteen is hij klaarwakker en rent naar Sanne haar kamer. Ik volg hem snel op zijn hielen. Bucky schudt Sanne maar, ze geeft geen kick. "Peter hou haar vast. Door al dit woelen kan ze haar wonden heropenen!" Ik druk haar aan haar schouders vast. "J.A.R.V.I.S maak de andere wakker. "Commandeert Bucky het computersysteem. Binnen no-time staat het hele team here. Ik vraag of Steve het van mij kan over nemen want, ik houd het niet meer vol. Sanne is sterk, te sterk. Snel wisselen ik en Steve om. Bruce en Tony duwen zich langs iedereen. Als ze Sanne zien, tillen ze Sanne meteen op en met hulp van Natasha, Clint en Thor. Samen brengen ze Sanne naar het lab van Bruce. Loki heeft helemaal niks gezegd of gedaan in de tussen tijd, hij lijkt helemaal verdwaald te zijn in zijn gedachten. Na een tijdje stil gestaan te hebben rent Loki de deur uit. Nee vergeet dat. Stormt is misschien zelf een beter verwoording dan rennen.

Wanda legt haar arm om mijn schouders en begeleid me naar de keuken, waar ze me een glas water geeft. Ze probeert mij te sussen door dingen te zeggen zoals 'het komt goed', 'Tony en Bruce weten wat ze doen' of 'Sanne is sterk', 'wij helpen haar met omgaan van de nachtmerries' maar het stelt mij helemaal niet gerust. Hoe heeft ze al deze jaren er mee omgegaan? Waar de andere zijn boeit mij niet zo erg, waarschijnlijk Loki aan het zoeken of kijken of Sanne al proces heeft geboekt. "Is dit wat Loki bedoelde met 'ze is erg getraumatiseerd'" vraag ik Wanda heel zachtjes, bang voor het antwoord dat ze mij zal gaan geven. Diep van binnen weet ik het antwoord al maar, ik moet het horen.

"Ja..." antwoord Wanda piepend, om daarna het te bevestigen met een knik. "Ik had alleen niet verwacht dat het zo hevig zou zijn. Misschien had ik gehoopt dat Loki overdreef." Voegt ze eraan toe. Tranen staan in haar ogen. Ik vouw mijn armen om haar buik heen terwijl Wanda over mijn hoofd streelt.