Shattered Pieces of Trust

Kabanata 2

Kabanata 2...
Suspicious

As the month of August entered, preparation for Papa's upcoming golden jubilee birthday, surfaces as well.

Nakangiti ko itong pinagmasdan habang nakikipagtawanan sa mga kaibigan. Katatapos lang ng mga itong mag bowling ngayon, nandito sila sa amin para sa miryenda.

"Anong grade ka na, hija?"

Heto na naman ang tanong na 'yan. Despite that, I smile and answered, "9 po."

"Malapit na palang mag senior high ang anak mo Clark! That's so stressful! Ang anak ko nga'y umiiyak dahil mababang marka raw ang nakuha sa isang subject!" Seryoso man, hindi napigilan ang pagtatawanan ng mga kalalakihan sa tinuran nito.

I've been thinking about my senior high school too, pero hindi pa naman ganoon kalalim o kaseryoso. I'm just wondering what strand I should choose. But then, matagal-tagal pa rin naman iyon. I still have plenty of time to deliberate.

Muli lamang akong ngumiti. Nasundan pa iyon ng ilang usapan tungkol sa pag-aaral, pero nang magawi sa usapang boyfriend ay lumisan na 'ko.

Miraculously, after introducing Denver to Mama she became somewhat distant from me, but like what I perceived, she eventually stops introducing boys to date. At talagang hindi natuloy ang pagsama ko kay Marcus noon, kaya naman labis talaga ang pasasalamat ko kay Denver.

Denver's suggestion really is a heaven's gift.

Hindi man inaasahang magiging ganito kadali, magrereklamo pa ba 'ko?

"Ang iingay..."

I chuckle at Marjorie's muttering.

"Mukang nagkakasiyahan naman sila dito. Pasok muna tayo sa loob? May inihanda na rin yata sila Ate,"

Nakangiti lamang itong tumango kaya inilahad ko na dito ang papasok sa loob ng bahay.

Since Mayor's included in Papa's circle of friends, simula umaga ay nandito na rin si Marjorie dahil ani Mayor, bored daw ito sa kanilang bahay.

Agad akong napalunok nang makita si Leon na naglalakad papalapit sa amin.

Hindi katulad ni Marjorie, si Leon naman ay sumama sa mga amain sa pagbo-bowling, pero dahil nandito sila, malamang ay nandito na rin si Leon.

Dala-dala ang dalawang juice, nakangiti itong tumigil sa harap namin.

"Pinapadala ni Tita. Sa inyo raw dalawa,"

Agad kong kinuha ang nasa isang kamay nito at sandaling ngumiti.

"Thank you," Marjorie thanked.

Sinimulan ko na 'yong inumin, pero nangunot ang noo ko nang nanatili ang paningin nito sa'kin.

Leon's brow arch as the side of his lips rose. "Walang thank you?"

"S-Salamat," nag aalangan ko pang sabi, hindi pa rin mapantayan ang paninitig nito.

Few weeks since our path consecutively meets, hindi pa rin ako nasasanay sa mga titig nitong talagang nagpapakaba sa akin. I don't know. It's just so mysterious. Kahit pa malakas ang curiosity-ng nararamdaman, talagang hindi ko kaya sabayan ang titig n'ya.

"Sa isang linggo na ang birthday ni Tito. Saan gaganapin 'yon?" Marjorie asked.

Ibinabad ko ang binti sa pool habang s'ya naman'y naupo sa aming sun lounger.

"D'yaan lang daw sa malapit na Resort." Nagkibit ako ng balikat.

Given that it's Papa's 50th birthday, we already expected to have a lot of guests. Kahit nga isang linggo na lamang ay hindi pa rin finalized ang mga bisita at invitations. Nevertheless, we're meant to finalize everything before Friday.