Shattered Pieces of Trust

Kabanata 13

Kabanata 13...
ABM

I wince at the sight of myself while wearing the new set of uniforms specifically for our strand. SWI has all the senior strand, and every strand has its own set of uniforms.

Hindi ko alam kung malas na ba ako dahil ang uniform namin ay above the knee skirt—it's almost at the half of my thighs actually, and a white blouse that's fit to my upper body! Feeling ko'y anytime puputok na iyon, mabuti na lamang at may blazers pa rin.

Umiling na lamang ako sa sarili.

It's been almost four months since I've started wearing this anyway, ngayon pa ba 'ko aarte?

"Callie!"

"Yes po?" aniko habang isa-isa nang binibitbit ang mga dadalhing gamit bago tuluyang lumabas ng kwarto.

Umawang na lamang ang labi ko nang makita ang hawak-hawak nito habang nakangiti sa akin.

"That's a cake for Vincent, make sure to bring it to him before the class ends. Okay?"

It's been more than a year since Mama stopped taking me to dates, and now, she's doing it again. However, this time, I think she's rooting for Vincent for me. Too bad for her noong isang buwan na isinabak n'ya kami sa isang dinner, nagkausap na kami ni Vincent.

We both got no interest for each other, and in fact, he has a girlfriend. Ayaw raw lamang nitong malaman ng kan'yang Mommy iyon kaya s'ya pumayag sa mga dates. Nalaman ko ring sa SWI s'ya nag-aaral, pero isa namang Grade 12, STEM student.

Nakangiwi kong pinagmasdan ang hawak na square red box with red ribbons around it.

"Bakit ko naman bibigyan si Vincent ng cake, 'Ma? Wala namang okasyon. We went to Ludwig's party already, para saan pa 'tong cake?"

"Just for formality! 'Wag ka nang mag tanong, hindi naman nakakahiya na babae ang magbibigay ng regalo sa lalaki, sige na! Baka ma-late ka pa, Kuya Manolo's already waiting outside,"

Ano pa nga ba naman ang magagawa ko? She already made it ready at dadalhin ko na lang, kaya sa huli, bitbit ko na iyon hanggang makapasok.

It's embarrassing to notice some of their eyes looking at the box I'm holding, but what can they do anyway? Eat me alive?

"Wow, Clamentine! Para sa'kin ba 'yan?"

Unang apak pa lang sa pintuan ng room ay ang pag-uusisa ni Justin ang sumalubong sa'kin.

Umiling na lamang ako at sandali pang natawa sa reaksyon nito, pero agad nang naglakad patungo sa upuan ko.

"Para sa'kin yata 'yan e! 'Wag ka nang mahiya, hindi ka aawayin ng mga nagkakagusto sa'kin dito,"

Kahit pa alam na nagbibiro ay bahagya ko itong sinamaan ng tingin. Tumawa naman si Justin at umupo sa katabing upuan.

"Sweet mo naman, para kanino ba 'yan? Baka kilala ko, irereto kita,"

"May kilala ka ba sa grade 12?"

"Grade 12 ang nagugustuhan mo?! Bakit hindi na lang ako? Baka mas pogi pa 'ko do'n ah!"

Bumuntong hininga na lamang ako at agad nang nagsisi sa sinabi. Natahimik na lamang si Justin nang isang pamilyar na pigura ang pumasok sa classroom.

Unlike his girlfriend and Denver who took HUMSS, Sebastian however took ABM and unfortunately, we're then again classmates.

I heard Justin scoffs, "Yabang 'no?"

I chortle a little but immediately fix myself when our teacher entered the room.