Shattered Pieces of Trust

Kabanata 38

Kabanata 38...
Intersection

Natulala ako habang pinapagmasdan s'yang namumula pa rin ang mga mata habang hawak-hawak ang kamay ko at ang isa nama'y sa aking tiyan.

Nang mapansin n'ya iyon ay agad s'yang ngumiti sa'kin at hinagod ang pisngi ko.

Kinagat ko ang labi ko at nag iwas ng tingin.

Masaya na sana...

Kung hindi ko lang naalala kung bakit ako umalis mag isa at iniwan s'ya sa Guimaras.

Nasaan kaya si Papa ngayon?

Narito si Leon... Hindi kaya...?

Naalarma ako at napaayos ng upo.

"N-Nasaan si Papa?"

"Hindi ko alam Tine,"

I just stare at him. Evaluating if I should believe him or not. I averted my gaze before searching for my phone.

Hindi s'ya nagsalita at napaatras lang habang pinapanood akong halughugin ang bedside table at isang bag na naroon. Halos masabunutan ko ang sarili nang hindi ko mahanap ang cellphone kahit saan.

Napalunok ako at nag lakas na ng loob tanungin si Leon.

"P-Pinakulong mo ba si Papa?"

Wala pang sagot ay nangilid na ang luha ko.

Kitang-kita ko ang panlalaki ng mata n'ya at muling paglapit sa'kin. Akmang hahawakan n'ya ang kamay ko nang iniwas ko iyon. Nakita ko ang sakit na bumalatay sa kan'yang mata.

Guiltiness suddenly attacked me but I need to know where my father is.

"Hindi, Tine..."

I bite my lip when I still can't find my will to believe him.

A single tear escaped my eyes but I immediately wiped it.

I stare at Leon when he brushes his thumb on the trail of my tear.

"I'm sorry for lying about your father," his voice was soft as if enchanting me to believe him.

"I know no words would mend your trust that I broke, but Tine... believe me this time when I say I'm done keeping things from you. I love you so damn much. Now that you're carrying my child, there's nothing more I can't do to make sure you'll stay beside me—not that I won't do that with you alone..." he bites his lips and kissed my cheeks before smiling tenderly at me.

Hindi ko alam ang sasabihin ko.

Masyado n'ya akong tinunaw sa mga binitawan n'ya. Lumubog na nga yata ako sa kinalalagyan ko at hindi ko alam kung magagawa ko pang umahon.

Napalunok lang ako habang pinagmamasdan s'ya.

"Ang sinabi ni Tita ay magpapahinga lang daw sila ni Tito kaya hinayaan nila ako rito," nag iwas s'ya ng tingin.

Tila nakahinga ako ng maluwag doon.

Pero syempre tumatak sa'kin ang bawat salitang sinabi n'ya.

He's done keeping things from me, so I guess it's safe to ask him anything...

"W-What happened at uh... G-Guimaras?"

"'Yan, umalis ka kasi..."

My forehead creased. "Because I caught you lying to my face, Leon!"

He bites his lip before nodding continuously.

"I know, ma'am, I'm sorry for lying to you. Hindi ko lang kayang makita kang nasasaktan kung sabihin ko sa'yong pinagdududahan ko ang ama mo,"