HER

61

CHAPTER 61!

"Louie?"

Agad kong itinago ang box sa drawer sa tabi ko nang marinig ko si Marie. Punga-pungas siyang lumingon sa akin at agad na binitawan ang unan na yakap niya. Napangiti ako nang sa akin siya yumakap, mahigpit ang yakap niya sa bewang ko at inulon ang ulo sa tyan ko.

"Nagising ba kita? Sorry, I had to change your clothes. Go back to sleep if you're still tired."

Hinaplos ko ang ulo niya at hinawi ang nakaharang na buhok sa mukha niya. Ang sarap haplusin ng buhok niya, ang lambot at ang kinis tulad ng balat niya.

"I've rest enough." sagot niya at mas sumubsob pa sa abdomen ko.

Nakakunot ang noo ko sa sagot niya. "You just sleep for an hour, you should rest more."

"Louie, do you know that you have a nice body, special this part." Naramdaman kong ang paggalaw ng ilong niya sa tyan ko. "It's so hard." Mahina akong natawa nang mag-angat siya ng mukha at hinimas ang ilong.

"I'm sorry," mahina pa rin akong tumatawa.

Dumagan siya sa akin at naupo sa tyan ko. Yinakap niya at at inihilig ang ulo sa balikat ko. "I want you, Louie." bulong niya.

Natigilan ako at napangiti.

Yinakap ko siya pabalik. "I want you too. No, I need you." Marahan kong hinalikan ang noo niya at mas hinigpitan ang yakap.

Kung pwede lang ay hindi ko ma siya pakakawalan, forever na siyang akin, walang kawala kahit anong manyari. At gagawin ko yun... Kung tatanggapin niya ako.

Humiwalay ng kunti si Marie at napasimangot. "I mean it. I want you, now."

Hinila na niya ang tshirt ko pataas. Mahina akong natawa nang hindi niya maalis dahil sa pagmamadali.

"Easy now, babe."

Tinulungan ko siyang alisin ang pang-itaas ko nang umalis niya sa pagkakaupo sa akin at hinila-hila pababa ang short ko. Malugod ko namang inalis yun kasama ng briefs ko. Nakaupo na ako ngayon sa harap niya, nakahubad. Hindi ko na itinago pa ang pagtayo ng alaga ko sa harap niya.

Napatingin doon si Marie bago tumingin sa mga mata ko. Nag-aalab sa pagnanasa ang mga mata niya. Ngayon lang siya naging ganito. Anong meron?

Hinila ko ang kumot patakip sa lower part ko. Bumakas ang disappointment sa mukha ni Marie pero nakanguso siya, na parang inagawan ng lollypop at hindi na ibabalik.

"Marie," marahan kong tawag sa kaniya. "Is everything alright?"

Napansin ko nitong mga nakaraang araw ay parati niyang gusto ng ganito, that we should make love every day, anytime. She's been so proactive. Hindi naman sa inaayawan ko. Ang akin lang baka may masama ng nagyayari pero hindi niya lang masabi sa akin at ganito niya ilabas ang frustrations niya...

Tumango siya. "Everything's under control."

Everything is under control. So may nangyayari nga.

Napabuntong-hininga ako. Dinidibdib niya nanaman ang problema mag-isa.

"Marie, you can tell me you know? I'll listen. You don't have to face it alone, I'm here now." marahan kong sabi kahit nalulungkot sa loob ko.

"I know, that's why you're with me now. So, can we continue?"

Bumagsak ang mga balikat ko. Does she only take me as a comfort body? A f-uck body?

Sumikip ang paghinga ko. Hindi ko maiwasan na mapalingon sa drawer kung nasaan ang singsing. Tinignan ko siya. May gusto lang akong malaman.

"Marie, why did you agree to be my girlfriend?"

"Of course because I like you." Mabilis niyang sagut, na parang kapag hindi siya sumagut agad hindi ako maniniwala sa kaniya.

"Then, what do you liked about me?"

Itinigil ko ang paghinga ko. Gusto kong marinig ng mabuti kung ano ang isasagut niya. She's unreadable. Her thoughts can't be guest. Kaya sa mga salita niya ako mas naniniwala.

Nahugot ko ang hininga ko nang bumaba ang tingin niya sa katawan ko. No, hindi naman siguro ako ganun lang para sa kaniya diba? Hindi lang ako comfort body para sa kaniya..

"You," simple niyang sagut.

Nangunot ang noo ko sa pagkalito. "What?"

Napabuntong-hininga siya at naupo sa tabi ko paharap.

"You because you are the only person that can make me feel this," ngumiti siya sa akin. "You make me feel vulnerable and cared. All my life I was expected to be a leader."

Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi siya nagkkwento tungkol sa sarili niya kapag hindi ko tinatanong at ngayun ay nagkukusa siya. Siguro mas higit pa ako doon para sa kaniya, sana.

"I should not show weakness. I should not be naive. I should not be a child." Tumungo siya at pinaglaruan ang kamay ko. "I was an uptight, cold girl before I saw you again. And now that I have you, I won't let you go." Tumitig siya sa mga mata ko. Puno ng emosyon ang mga mata niya at alam kong pinipigilan niyang tumulo ang mga luha niya dahil sa pamumula nito. Para tuloy binubutas ang puso ko. I shouldn't have doubted her. Now I made her cry.

"Shhh, I'm sorry. I shouldn't have ask you this. So stupid of me. I love you, Marie, so so much that I don't want to let you go anymore." Yinakap ko siya at binuhat sa lap ko. Doon ay paulit-ulit kong hinalikan ang mukha niya at paulit-ulit na sinasabi ang katagang "I love you" sa tenga niya.

Mahina siyang humihilbi sa balikat ko. "Baby, don't cry anymore. It hurts me to see you crying." mahina kong bulong sa kaniya.

Pinagpapalo niya ako sa dibdib. "This is your fault. You're making me emotional."

Hinayaan ko siyang pagpapaluin ako, kahit masakit. "I'm sorry. I won't do it again." Agad siyang natigil nang marinig ang sinabi ko. Gulat siyang nag-angat ng tingin sa akin bago malakas na umiyak.

"I don't like you anymore!" Lumayo siya sa akin at nahiga sa gilid ng kama.

Anong sinabi kong masama?

Nagpanik ako. Tumabi ako sa kaniya at yinakap siya mula sa likod. "Baby, what did I do wrong? Please tell me." Masuyo ko siyang hinalikan paulit-ulit sa batok at leeg niya. Hindi niya naman inaalis ang pagkakayakap ko sa kaniya o lumalayo sa akin kaya mas ginanahan akong suyuin siya.

"I'm sorry if I said something wrong. Bit please, can you tell me what it is? How can we solve it if you're not talking to me?"

Humarap siya sa akin, nakabusangot pa rin. "What is it, baby? Tell me."

Tumingin siya sa akin pero nag-iwas din nang makitang nakatingin ako sa kaniya.

Cute. My cute, shy Marie.

"I don't want you to stop making love with me." Totoong natigilan ako sa sagut niya kasabay nang pagtago niya ng mukha niya sa dibdib ko.

So kaya siya magiging emotional dahil sa mga love making sessions namin? Pero bakit?

Instead na tanungin siya kung bakit tumango na lang ako. Hinalikan ko siya sa noo, "Of course, what ever you want, I'll give it to you."