HER

43

CHAPTER 43

It's so lovely to wake up every morning in the warmth of the person you love.

I looked down to her. As usual, she's snuggling in my neck. Nasasanay na ako sa kiliti ng hininga niya.

Marahan kong hinaplos ang hubad niyang likod sa ilalim ng kumot. Mas simiksik at yumakap siya sa akin. Mas nararamdaman ko rin ang kalambutan niya sa hubad ko ring dibdib.

Don't think green. She usually sleeps like this for the past months, and me? She wants me half naked. She said she loves my warmth, and so am me to her.

My hands wondered around her body. From her back to her buttocks, feeling her smooth skin. She let out a small moan.

Napatingin ako sa kaniya. Nakapikit at medyo kunot ang noo habang nakaawang ang mga labi. Ipinagpatuloy ko ang paghaplos sa pwet niya at sinadyang bahagyang haplosin ang bahaging iyon. Mas lumakas ang ungol niya.

Nakadagan kasi ang kalahati ng katawan niya sa akin at nakasanday sa bewang ko. Kaya malaya kong nagagawa ang gusto ko gamit ang mga kamay ko.

Tuluyan ko nang pinapausdos ang kamay ko sa pagitan ng mga hita niya. I palmed her and swear I felt her shivered on top of me. Her hard n-ps pressing on my chest makes my morning wood poke her thigh.

I immediately removed my hands and just let it be on her back, rubbing, feeling her.

"Why'd you stop?" Marie asked in her morning voice; low, raspy and cold voice.

"You know why." I softly answered.

"By the way, before I forgot-" I started.

Marie filled. "Happy monthsary."

Inangat niya ang sarili niya at tumingin sa akin ang namumungay at inaantok pa niyang mga mata.

Gamit ang kamay ko na humawak sa batok niya at likod ay ipinagpalit ko ang pwesto namin. Iningatan ko talaga ang ulo niya kasi ayaw na ayaw niyang nagagalaw bigla ang ulo niya 'pag bagong gising.

Initukod ko ang siko ko sa magkabilang tagiliran niya at pinakatitigan ang pinakamagandang babae at ang taong mahal ko sa ilalim ko.

"Happy monthsary, too, my baby." I kissed her lips. I broke the kiss before it got heated.

Nahiga ako sa tabi niya. Agad naman siyang umunan sa dibdib ko. Mahina akong napatawa nang ginawa niya talagang unan ang dibdib ko. Pinagpag, hinaplos na parang inaalis ang likot na bahagi, at ito pa, pinisil-pisil niya pa na parang magiging komportable 'yun kung gaganunin niya. Hindi ko talaga malaman kung talaga bang college student siya o isip-batang teenager.

"Anong gusto mong breakfast?" tanong ko. Naisipan kong ipaghanda siya ng gusto niya. Kadalasan kasi kung anong nakahain ay 'yun ang kinakain niya.

"Champorado." bulong niya.

Gulat akong napatitig sa kaniya. Pero agad din akong napangiti. Hindi ko pa nga siya naipagluluto ng champorado. Ang alam ko kasi ay hindi siya mahilig sa chocolates kaya nagulat ako nang sinabi niyang gusto niya ng champorado.

"Okay. Ipagluluto kita ng champorado."

Marahan akong humiwalay sa kaniya. Hinayaan ko muna siyang matulog pa.

Mabilis akong naligo at nagsimula nang magluto. Saktong nakahanda na nang lumabas si Marie na bagong ligo. Nakasuot ng black sweatpants at white tank top, 'yun lang ang suot niya pang-itaas

"Tamang-tama. Tatawagin na sana kita. Come on, sit down. Let's eat."

Ipinaghila ko siya ng upuan at naupo siya doon habang nakatitig sa mangkok na nasa harap niya. Nilagyan ko ng extrang gatas ang kaniya at topping rin na heart shape.

Naupo ako sa harap niya. "Well, dig in."

Nakatitig lang ako sa kaniya habang sumubo siya. Kumunot ang noo at bahangyang tumango-tango.

"Well?"

Tumingin siya sa akin. "Though I don't like chocolate, this is acceptable. Thanks for adding more milk." nakangiti niyang sabi.

Mabuti naman at pumasa sa kaniya. Ngayon lang siya nag-comment ng ganito sa lahat ng mga luto ko.

...

"Do you want to go out?" tanong ko nang nasa kwarto kami. Naligpit ko na 'yung pinagkainan namin.

Naupo siya sa kama at tumingala sa akin. "What do you want?"

Nagulat ako sa tanong niya. Kadalasan kasi ay siya ang nasusunod. Magtatanong ako at bahala na siyang magdesisyon para dun.

Napatingin ako sa likod niya.

"Why don't we just stay here?" I asked.

Bumalik ang tingin ko kay Marie nang hindi siya sumagot. Seryoso lang siyang nakatitig sa akin. Agad kong inayos ang sinabi ko.

"Dito na lang tayo sa apartment."

Naupo ako sa gitna ng kama at sumandal sa headboard. Hinila ko siya at pinaupo sa pagitan ng mga hita ko at isinandal sa dibdib ko. Nakayakap ang mga braso ko sa bewang niya at ipinatong niya rin 'yung kaniya doon.

"Let's just talk here. I have plenty of questions for you." sabi ko sa tenga niya.

"Okay, start." masigla niyang sabi.

Mahina akong napatawa. She sounded like an enthusiastic kid.

Speaking of kid...

"How old are you?"

Palagi kong nakakalimutang itanong ang edad niya.

Humarap siya sa akin at tumingala sa akin. Nakakapit ang isang kamay niya sa damit ko habang 'yung isa ay nakapatong sa tyan ko habang bahagya siyang umangat. Nagkalat ang buhok niya pero hindi nun binawasan ang ganda niya. Her long thick eyelashes shielding her big green eyes, innocently staring at me. Isabay mo ba ang awang niyang bibig.

She's a seductress who's oblivious that she's seducing with those innocent look she's giving me.

"What do you think?"

Sinuportahan ko ang katawan niya para hindi siya mangalay at tinitigan. "You act childish most of the time we're alone. Your impulsive too to be mature, no offense."

"No offense taken." Iling niyang sagot.

"And you're so adorable to be an adult." Hindi ko napigilan ang sarili kong panggigilan ang mga pisngi niya.

"You're saying what?" Mukhang nainis siya sa ginawa ko. Naupo na siya sa harap ko at minasahe ang pinanggigilan kong mga pisngi.

"You'll pass as a teenager for me." Nakangiti pero seryoso kong sabi. Napatingin siya sa akin.

"Pero imposible 'yun. We are all graduating students at alam ko ring nagsimula ka na talaga ng college sa CIS." Agad kong bawi.

"Nice observation, Louie. But, you're missing something." She playfully smiled at me and got to our position earlier. This time, she was idly playing with my hands.

"Any more question?" tanong niya mamaya.

"What's with your dog tag?"

Matagal ko na ring gustong itanong 'to. Nagsusuot naman siya ng ibang accessory sa leeg pero hindi niya tinatanggal ang dog tag niya.

Speaking of dog tag...

"Everyone in our family has this dog tag." She answered.

"Are you the only one have 4 tags?" I curiously asked.

She froze for a while befire speaking softly. "The three were my family's."

"Oh. I'm sorry. I shouldn't have asked so many questions." Yinakap ko agad siya. Ramdam kong nalulungkot pa rin siya sa usaping ito.

"It's okay. I have to tell it to you someday anyway." Lumingon siya sa akin at nginitian ako.

Napangiti na rin ako. Noong gabing 'yun ay wasak na wasak siya kaiiyak hanggang sa nakatulog siya. I felt how sad she was sa pagkawala ng pamilya niya. And now, na napunta kami sa usaping ito at hindi na siya gaanong kalungkot ay natutuwa ako. Unti-unti ay pinapakawalan niya na ang mga pangyayaring 'yun pero hindi ang mga alaala ng pamilya niya.