25 ✓

37 0 0
                                    

CHAPTER 25

Kinakabahan ako kung anong pwedeng mangyari mamaya. This is a freaking foreplay for Chris's sake! Ano bang susunod pagkatapos nito? Hindi ba 'yun?

Biglang tumawa si Marie kaya naguguluhan ko siyang tinignan.

"You don't have to worry. I won't force you."

Napatanga ako sa sinabi niya. Diba dapat ako ang magsasabi nun? Bakit baliktad yata?

Pero napabuntong-hininga na rin ako dahil sa relief. I think, we're not yet ready for that.

"I won't force you too." nakangiti kong sabi sa kaniya sabay haplos sa ulo niya. Mas lumawak ang ngiti ko ng sumiksik siya sa akin dahil sa ginawa ko. She really likes stroking her hair or her head.

"We can go out on a vacation. You're always here for the past week. I am fully recovered. Let's go out on a vacation." bigla niyang sabi.

"Tayong dalawa lang?" taka kong tanong. Pero may umuusbong ring excitement sa loob ko.

"What a good idea. I'll have you for myself for the remaining days!" Excited niyang sabi at napaupo ng maayos sa lap ko. Inayos ko ang buhok niya para natakpan ang dibdib niya. Baka hindi ulit ako makapagpigil. Natawa siya sa ginawa ko.

"But, I think we should tag the rest along. I know they worried because of your exaggeration. And I want them to unwind and stop worrying about me. They had been flooding my inbox relentlessly." Pinaikot niya pa ang mga mata niya.

Tumago naman ako. Tama nga. At tsaka kung kaming dalawa lang at baka matuloy na 'yung sinasabi niya.

Pinatulog niya ako dito sa apartment niya. Hindi niya ako pinayagang umuwi kagabi.

Nagising ako ng maaga para magluto ng breakfast namin. Pinagmasdan ko si Marie. Nakayakap siya sa akin at ramdam na ramdam ko ang kalambutan niya sa tagiliran ko.

Pagkatapos kasi ng usap namin kagabi ay nagyaya agad siya na matulog at hinila niya ako dito sa kwarto.

Dahan-dahan kong tinanggal ang braso niya at naupo. Nahila tuloy ang kumot at nakita ko ang pang-itas niya. Nag-init agad ako. Inayos ko ang kumot at nagmamadaling pumasok sa banyo.

Ginawa ko ang naudlot sa akin kagabi na ngayon ay nagising na naman.

Lumabas ako ng bagong ligo. Pinagmasdan ko muna si Marie bago lumabas para maglinis at magluto.

Nagulat ako nang paglabas ko ay wala na ang nagkalat na mga damit namin. Suot ko ngayon ang isang sweatpants ni Marie, kasiya naman sa akin. Impossibleng si Marie ang may gawa nun. Hindi ko siya naramdamang umalis sa pagkakayakap sa akin kagabi.

Naamoy ko ang masarap na amoy ng ginisang bawang. Nanlaki ang mata ko. Nandito na si Claire?! Ang aga naman!

Napalingon ako sa orasan. 10 na pala!

Bumaling ako sa kitchen at nakita niya ako. May nakakalokong ngisi sa mga labi niya habang inaayos ang pagkain sa mesa.

"Come, eat. I'm sure you're famished. Help yourself." nakangisi niyang sabi.

Agad akong namula at umiling. "It's not what it looks likepl. We didn't-"

"Oh, stop it. Don't be embarrassed. It's normal for a boy and a girl to do such things." nakangiting sabi niya. Kahit hindi naman totoo ang akala niya ay tumahimik na lang ako.

"Besides, we need to increase the bloodline. And maybe she'll learn to be gentle." bulong niya pa sabay kindat sa akin.

Napatunganga ako, hindi ko 'yun naintindihan. Tanging 'increase' at 'gentle' lang ang naintindihan ko. Nagtatanong ko siyang tinignan pero ngumiti lang siya sa akin. Binalewala ko na lang 'yun at kumain.

HERTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon