In de wolken | Donny v/d Beek

26.

'Mikky en Yara, ga snel zitten. Ik wil gaan beginnen aan mijn uitleg.' Yara en Mikky kwamen de vergaderruimte die beneden in het hotel stond binnengelopen en ze kregen een strenge blik van Sylvana en de andere docenten die vooraan bij de beamer stonden. Snel gingen de twee meisjes op een stoel zitten. Ze hadden veel te lang doorgekletst over van alles en nog wat en ze waren de tijd vergeten. Pas toen Yara op haar horloge keek zag ze dat ze te laat waren.

'Dus, waar ik mee gebleven was: de planning voor vandaag. Het is nu exact 13.00 en het plan is om zo met z'n alle wat te gaan eten en om 14.00 vertrekken we naar een museum.' Vertelde Sylvana. Meteen klonk er gezucht door de ruimte. 'Ik weet het. Het is ook niet mijn hobby, maar vanavond mogen jullie zelf de stad in als jullie je aan een aantal voorwaardes houden.' Glimlachte Sylvana. 'En dat is?' Vroeg een jongen door de zaal. 'Daar zullen we het later vanavond nog over hebben. We gaan nu eerst eten. Deze ruimte hebben wij trouwens voor heel de week gehuurd dus als we gezamenlijk gaan eten of een andere activiteit hebben verzamelen we hier.' Vertelde Sylvana. 'Jullie mogen nu je stoel oppakken en aan een tafel gaan zitten.' Zei een andere docent.

Iedereen deed wat de docent zei en meteen klonk er een geschuif van stoelen. 'Niet schuiven, optillen alsjeblieft.' Riep de docent. Yara tilde haar stoel op en ze liep naar Donny, Frenkie, Appie en Carel toe die al bij een tafel stonden. Mikky volgde haar en ze schoven aan bij de jongens aan tafel. Yara ging naast Donny zitten en Mikky nam plaats naast Appie.

'Zo dames. Te laat.' Carel keek de twee grijnzend aan. 'Hou op hoor Ap. We waren er twee tellen en we werden alweer hier verwacht.' Antwoordde Mikky. 'Op welke verdieping slapen jullie?' Vroeg Frenkie nieuwsgierig. 'Oeh. Dat wil Frenkie natuurlijk wel weten.' Grijnsde Appie. Meteen kreeg de jongen de dodelijke blikken van Mikky en Frenkie zijn kant opgestuurd.

'Kamer 228.' Antwoordde Mikky toen. 'Oké. Wij zitten op kamer 334.' Zei Frenkie. 'En wij op kamer 335 mocht je interesse in een van ons hebben.' Grapte Carel. 'Haha heel grappig Ca.' Zei Mikky sarcastisch. 'Ik weet het. Maar eventjes wat anders. Vanavond gaan we waarschijnlijk de hoofdstad verkennen.' Zei Carel. 'Yes. Ben benieuwd.' Antwoordde Donny. 'Ik wil sowieso naar de Londen Eye.' Zei Yara meteen enthousiast. Donny wisselde een blik met Mikky. 'Ja, leuk! Kunnen we wel doen.' Knikte Donny wat minder enthousiast.

'Je vind het geen goed idee he?' Yara keek de jongen teleurgesteld aan. Ze had stiekem gehoopt dat Donny ook mee het reuzenrad in wou. 'Uhm jawel, maar ik zag bij de receptie een folder liggen met heel veel leuke bezienswaardigheden. Misschien kunnen we daar zo eventjes naar kijken.' Zei hij. 'Oké.' Knikte Yara toen maar.

Er was ondertussen brood en beleg op de tafel gelegd en Yara pakte de zak met boterhammen. Ze legde twee broodjes op haar bord en daarna gaf ze de zak door aan Appie die op haar aan het wachten was. 'Dankje.' Appie pakte de zak aan en legde ook een boterham op zijn bord.

'Ugh ik heb echt geen zin om naar een museum te gaan.' Mompelde Donny. 'Ah bekijk het positief Don. We moeten wel wat cultuur mee pikken he.' Zei Carel. 'Nou liever jij dan ik professor.' Antwoordde Donny. 'Ah joh het zijn maar een paar uurtjes. Als we goed meedoen kunnen we vanavond de stad in en dat is het gene waar iedereen naar uitkijkt.' Bemoeide Frenkie zich met het gesprek. Iedereen knikten en ze aten verder in stilte hun eten op.

Na het eten verzamelden de groep zich buiten op de parkeerplaats. Inmiddels hadden de docenten bekend gemaakt dat ze naar het Natural History museum gingen. Van alle kanten had gezucht en gemompel geklonken, maar de docenten hadden zich er niks van aangetrokken.

'Ja jongens, ga maar de bus in. We gaan vertrekken!' Riep Sylvana. Iedereen liep naar de bus en Yara sloot achteraan in de rij aan. Iedereen ging op een stoel zitten en Yara nam plaats naast Donny. 'Hey.' Donny glimlachte naar haar. 'Hey.' Begroette ze Donny terug. 'Gaat alles goed met je?' Vroeg Donny zorgzaam. 'Ja hoor.' Knikte Yara. 'Mooi! Als er iets is kan je altijd naar mij toekomen he.' Zei Donny. 'Heeft mijn moeder tegen je gezegd dat je op mij moet letten?' Yara keek hem achterdochtig aan. 'Nee ja.. uhm ze vroeg wel of ik een beetje op je wou letten maar ik vraag het nu omdat ik zelf graag wil weten hoe het met je gaat.' Glimlachte Donny. Yara gniffelde. 'Geen zorgen. Het gaat goed met mij. Ik vermaak me wel.' Antwoordde ze.