In de wolken | Donny v/d Beek

28.

'Ja. Ja natuurlijk!' Yara kreeg een grote glimlach op haar gezicht. 'Mooi. Dan kan ik doen wat ik al wil doen sinds die avond bij dat logeerpartijtje bij Frenkie en Mikky.' Donny boog zich wat voorover en hij drukte zijn lippen op die van Yara. Een bom van vlinders vlogen door Yara haar buik. Dit was nog veel beter dan die kus in Mikky's kledingkast. Dit was echt. Het was alleen maar zij en Donny.

Donny was haar vriendje. Het was officieel nu. Langzaam verbrak Yara de kus en blij keek ze Donny aan. 'Ik hou van je.' Zei ze. 'Ik meer van jou.' Donny drukte nog een kusje op haar lippen en daarna keken ze samen naar buiten. Ze waren net voorbij het hoogste punt en langzaam aan ging het rad weer naar beneden.

'Bedankt Don.' Het rad was inmiddels beneden en Yara en Donny stapten uit. 'Graag gedaan. Ik vond het leuk.' Glimlachte de jongen. 'Ik ook. Londen is zo mooi.' Zei Yara. 'Baal je nog erg dat Luna en Sterre je zo lieten stikken?' Vroeg Donny. Yara schudde haar hoofd. 'Kijk wat ik er voor terug heb. Als hun dit niet hadden gedaan hadden wij hier nooit samen gestaan.' Glimlachte ze. 'Daar heb je een punt. Ik ben er ook heel blij mee.' Glimlachte Donny.

'Weet je Yaar.' Begon Donny. Yara keek de jongen aan. 'Ik beloof je dat ik jou nooit zomaar zal laten vallen. Echt waar. Daar hoef je niet bang voor te zijn.' Zei hij. Yara keek de jongen aan en ze gaf hem een knuffel. 'Ik hou van je Don.' Fluisterde ze in zijn oor. 'Ik ook van jou.'

*

Hand in hand kwamen Donny en Yara op het groepje afgelopen. 'Is het nu eindelijk officieel?' Grijnzend keek Appie het tweetal aan kijkend naar Yara en Donny hun handen. Yara knikte en meteen begon iedereen te juichen. 'Jullie zaten in het complot is het niet?' Achterdochtig keek Yara haar vrienden aan. 'Tuurlijk. Toen jij mij vertelde over Londen Eye heb ik dat gelijk doorgespeeld naar Donny.' Glimlachte Mikky. 'Oh jullie zijn zo sneaky.' Zei Yara. 'Maar wel met succes. Na al die maanden langs elkaar heen lopen werd dit wel eens tijd.' Zei Appie.

'Dat valt toch wel mee?' Zei Yara. Meteen kwam er een weerwoord van alle kanten. 'Oké blijkbaar niet.' Gniffelde ze. 'Zullen we zo maar teruggaan naar het hotel? Het is al bijna half tien.' Zei Frenkie. De blonde middenvelder had op zijn mobiel gekeken. 'Laten we dat maar doen ja. We willen geen gezeik met de docenten.' Knikte Carel.

Ze keerden met z'n alle om en ze liepen terug naar het hotel. Voorop liepen Carel en Appie, daarachter Frenkie en Mikky en Yara en Donny liepen helemaal achteraan. 'Ik heb trouwens nog wat voor je.' Zei Donny. 'Voor mij?' Vroeg Yara verbaasd. Donny knikte en hij stopte met lopen. Yara stopte ook met lopen. De rest van de groep liep gewoon door.

'Toen we vanmiddag bij het museum waren ben ik daar een winkeltje ingelopen en heb ik dit voor je gekocht. Donny haalde wat uit zijn zak en hij gaf het aan Yara. 'Een sleutelhanger? Zo lief Don, maar ik heb helemaal niks voor jou..' Ze keek Donny beteuterd aan. Donny glimlachte. 'Dat maakt niet uit. Je hebt mij vandaag al gelukkig zat gemaakt.' Zei hij. Yara omhelsde de jongen. 'Dankjewel.'

'Laten we nu maar snel terug gaan richting het hotel. Straks vraagt iedereen zich nog af waar we blijven.' Zei Donny. 'O ja.' Mompelde Yara. Ze liet Donny los en ze vervolgden hun route richting het hotel. Het was nog tien minuten lopen en ze wouden absoluut niet te laat komen.

'Gelukkig. Jullie zijn op tijd.' Sylvana kwam net de hal ingelopen toen ze Donny en Yara binnen zag komen. 'Yes.' Antwoordde Donny. 'Momentje. Ik schrijf even op dat jullie er zijn.' Ze pakte haar mobiel uit der zak en ze schreef Donny en Yara op de lijst. 'Genoteerd. Komen jullie nog even in onze ruimte wat drinken? We gaan om 22.00 nog een spel doen.' Zei ze. 'Ja, we leggen even onze jassen boven en dan komen we.' Antwoordde Yara.

'Helemaal goed. Tot zo.' Sylvana was alweer weggelopen en lachend keken Donny en Yara haar na. 'Zullen we maar naar boven gaan?' Stelde Donny voor. 'Ja, is goed.' Knikte Yara. Ze liepen naar de lift en Yara drukte op het knopje. De liftdeuren gingen open en ze stapten de lift in. 'Welke verdieping?' Vroeg Donny. 'De derde.' Antwoordde Yara. Donny drukte op het knopje van de derde verdieping en de lift ging omhoog. 'Welke kamer heb jij?' Vroeg Donny. 'Kamer 228.' Zei Yara.

'Nemen we gelijk jouw koffer mee naar mijn kamer? Er loopt nu toch niemand over de gangen hier.' Zei Donny. Yara keek even bedenkelijk. 'Alleen als je het nog wilt hoor, maar Frenkie en Mikky..' Donny wou zijn zin afmaken maar Yara onderbrak hem. 'Het is goed Don.' Glimlachte ze. 'Echt?' Vroeg hij. 'Ja.' Knikte ze.

De lift stopte op de derde verdieping en ze stapten uit de lift. 'Heb je je pasje?' Vroeg Donny. 'Jup.' Yara viste het pasje uit haar zak en ze opende de deur. Donny en Yara liepen naar binnen en Donny deed de deur achter hun dicht.

'Jeetje jongens. Ik schrik me dood.' Mikky en Frenkie kwamen het kleine halletje ingelopen. 'Ook goedenavond.' Grinnikte Donny. 'Zo te zien dachten jullie hetzelfde als ons.' Gniffelde Frenkie. 'We wouden net mijn spullen naar Frenkie zijn kamer brengen.' Zei Mikky. 'Dus wij blijven hier slapen?' Yara keek naar Donny. 'Jup. Dan ga ik zo ook maar is mijn spullen pakken.' Zei hij.

'Goed plan. Laten we alles zo snel mogelijkverplaatsen voordat iemand het doorheeft anders krijgen we problemen.' Zei Frenkie.Iedereen knikten en ze gingen aan de slag..