50.
'Zusje!' Blij omhelsde Lucas zijn zusje. 'He Luc. Wat doe jij nou weer hier?' Verrast keek Yara haar oudere broer aan. 'Ik ga zometeen naar een feestje hier in Amsterdam en ik dacht laat ik me zusje eens opzoeken. Ik heb jullie appartement nog helemaal niet gezien.'
'Kom snel binnen dan geef ik je een rondleiding.' Yara liet haar broer naar binnen. Lucas liep de woonkamer binnen. Yara had gisteren een grote schoonmaakbeurt gehouden. Ze had de laatste ingepakte dozen opgeruimd en de keuken schoongemaakt.
'Het ziet er in het echt nog beter uit dan op de foto's.' Complimenteerde Lucas het appartement. Hij had door zijn drukke baan niet kunnen helpen met de verhuizing. Hij had zich er erg rot over gevoeld. Hij wist hoeveel tijd en moeite Donny en Yara erin hadden gestoken en dat hij juist die dag moest werken vond hij toch wel erg jammer.
Yara gaf haar broer een rondleiding door het appartement en uiteindelijk nadat Yara hem alles had verteld over het appartement ploften ze neer op de bank.
'Wanneer komt Donny eigenlijk weer thuis?' Vroeg Lucas belangstellend. Hij kon het nog altijd goed vinden met Donny en in hun vrije tijd gingen de jongens regelmatig met elkaar om.
'Don komt morgen thuis.' Yara kreeg meteen een grote glimlach op haar gezicht. Ze ging Donny morgen ophalen bij sportpark de Toekomst. De spelersbus zou daar om elf uur aankomen. Ze keek er erg naar uit om Donny weer te zien. Ze had hem de afgelopen dagen zo erg gemist. De dagen waren erg sloom voorbij gegaan. Elke dag was hetzelfde. Eten, drinken, werken, film kijken en naar bed. Ze had na haar lunch met Lotte en Mikky nog een aantal keer met Mikky afgesproken maar daar was het ook bij gebleven. Zonder Donny was het toch anders.
'Gelukkig. Ik vind het maar niks dat je hier zo alleen zit.' Zei Lucas. 'Ik eerlijk gezegd ook niet. Overdag valt het wel mee maar s'avonds is het best eenzaam.' Bekende Yara. 'Dat kan ik me voorstellen. Je weet dat je me altijd mag bellen he?'
'Dat weet ik maar ik wil je ook niet te veel storen. Jij hebt het ook druk.' Zei Yara. 'Yara, jij mag me altijd storen. Je bent niks voor niks me kleine zusje.' Zei Lucas. Er verscheen een glimlach op Yara haar gezicht. 'Thanks Luc.'
'Hoe is het eigenlijk op je werk? Heb je het druk?' Lucas was eerder dit jaar geslaagd voor zijn opleiding en hij werkte nu als fysiotherapeut in Utrecht. Hij werkte bij een kleinschalige praktijk waar hij vijf dagen in de week terecht kon.
'Ja z'n gangetje.' Antwoordde Lucas. 'Niet heel bijzonder dus?' Concludeerde Yara. 'Niet echt nee. Hoe is het met jouw werk? Verdien je een beetje wat?' Nieuwsgierig keek Lucas zijn zusje aan. 'Jawel. Een paar extra klanten zouden fijn zijn maar ik mag niet klagen.'
'Gelukkig heb je een groot netwerk van profvoetballers.' Grinnikte Lucas. 'Hahaha nou dat valt best mee.' Verdedigde Yara zichzelf. 'Je hebt Don.' Zei Lucas. 'Ja, maar de meeste voetballers gaan naar een barbier. Die moeten niks hebben van een doodgewone thuiskapper.'
'Dat komt omdat ze niet weten hoe goed jij bent.' Yara glimlachte bescheiden. 'Dat valt best mee. Ik heb pas net mijn diploma.'
'Dat moet je er ook niet bij zeggen. He, wat dacht je trouwens ervan om binnenkort weer eens een broer/zussen dag te houden? Jij, Nina en ik.' Stelde Lucas voor.
Dat zag Yara wel zitten. Vroeger ging ze eens in de zoveel tijd samen met Lucas en Nina op pad. De ene keer gingen ze een patatje halen bij de snackbar en een andere keer liepen ze heel de dag door de Efteling. Ze hadden vroeger regelmatig zulke uitjes.
De laatste jaren spraken ze veel minder met elkaar af. Lucas woonde in Utrecht, Yara in Amsterdam en Nina nog bij Thijs en Carla in Nijkerkerveen. Ze hadden op dit moment totaal verschillende levens. Hoewel Lucas en Yara al druk bezig waren met hun toekomst zat Nina nog volop in de pubertijd.
'Ja, dat lijkt me heel leuk! Wat wil je gaan doen?' Vroeg Yara. Lucas haalde zijn schouders op. 'Wat zouden jij en Nien leuk vinden?' Vroeg hij zijn zusje. 'Nina wilt waarschijnlijk winkelen.' Zei Yara. 'Daar ga ik niet aan beginnen.' Antwoordde Lucas hoofdschuddend. Yara gniffelde. 'Dat dacht ik al. Ik zal Nina vragen wat ze leuk vind dan laat ik het je nog wel weten.' Zei Yara. 'Is goed. Laat het maar weten.'
JE LEEST
In de wolken | Donny v/d Beek
Fanfiction'Don, waarom veranderen mensen?' Ze keek hem met tranen in haar ogen aan en dat was het moment dat Donny's hart brak. 'Ik weet het niet. We worden allemaal ouder.' Fluisterde hij terwijl hij haar dichter tegen zich aan klemde. Yara zit in het eerste...