In de wolken | Donny v/d Beek

47.

47.

Na heel de middag gewerkt te hebben kwam Yara thuis. Ze had bij een gezin thuis de haren van drie kinderen en een moeder geknipt. Het was een erg aardig gezin maar Yara was blij dat ze weer thuis was. Het was een lange dag geweest en ze was kapot.

Moe liet ze zich op de bank zakken. Donny had haar zojuist een berichtje gestuurd dat hij veilig aangekomen was bij het hotel in Oostenrijk dus daar was Yara erg blij mee. Ze vond het maar niks dat Donny zo ver weg van huis was.

Ze vond het stiekem best spannend om alleen in hun appartement achter te blijven. Ze woonden pas een week in hun nieuwe appartement en Yara kende verder nog niemand in het appartementencomplex. Ze had wel kennisgemaakt met de buren maar dat bleef bij een kort gesprek. Aan de rechterkant woonde een wat ouder stel en aan de linkerkant een jonge vrouw.

Yara zette de televisie aan. Yara startte Netflix op en ze zette de serie Friends aan. Ze had deze serie al op z'n minst tien keer gezien maar ze vond het fijn als de televisie aanstond. Door de stemmen van de karakters te horen voelde ze zich niet zo alleen.

Na een uurtje werd het donkerder en Yara deed de gordijnen dicht. Er was veel lawaai op straat en het was toch wel erg stil in huis. Yara belde Mikky maar Mikky nam niet op. Yara keek angstig om haar heen. Ze hoorde vreemde geluiden. Yara belde Donny en na een paar seconden wachten ging de telefoon over.

'Don?'

'He Yaar. Wat is er? Ik heb nu niet echt tijd om te bellen.' Zei Donny. 'Don, ik ben bang. Ik wil niet alleen thuis zijn.' Paniekerig keek Yara om haar heen. 'Yara, haal even rustig adem.'

Onrustig ging ze zitten op haar stoel en Donny probeerde haar te kalmeren. 'Kan je videobellen?' Vroeg Donny. Yara knikte en ze videobelde Donny. 'Vind je het trouwens erg dat Frenkie meeluistert? We delen samen een kamer.' Zei Donny. Hij draaide zijn camera om en Frenkie verscheen in beeld. Hij zwaaide. 'Dat is oké.' Antwoordde Yara zachtjes. Ze zwaaide naar Frenkie.

'Gaat het al wat beter?' Vroeg Donny bezorgd. Hij verscheen weer in beeld. 'Ja, ik denk het wel.' Antwoordde Yara. Ze keek om haar heen. Ze voelde zich zo alleen. Waarom waren ze nou in Amsterdam gaan wonen? Het was zover reizen naar Nijkerkerveen.

'Yara, vind je fijn als ik iemand stuur om bij je te komen kijken?' Vroeg Donny. Yara haalde haar schouders op. 'Heb je de televisie aan? Probeer anders nog een aflevering van Friends te kijken.' Donny deed er alles aan om zijn vriendin af te leiden en na tien minuten te hebben gebeld leek Yara te zijn kalmeert.

'Het is dat Mikky naar haar ouders is anders had ik wel gevraagd of zij kon langs gaan.' Zei Frenkie nadat Donny had opgehangen. 'Ik vraag Mo wel.' Donny stuurde Mo een berichtje. 'Mo? Als in de broer van Appie?' Vroeg Frenkie. Donny knikte. 'Ik vind het maar niks dat ze alleen zit. Zag je haar gezicht? Ze had zulke erge paniek.'

'Ze had een paniekaanval.' Wist Frenkie te vertellen. 'Wat houd dat in?' Vroeg Donny. Hij had er weleens van gehoord maar hij had er nog nooit mee te maken gehad. 'Bij een paniekaanval heb je paniek.' Antwoordde Frenkie droog. 'Haha heel grappig Frenk.' Geïrriteerd gaf Donny zijn beste vriend een stomp. Hij maakte zich zorgen om Yara en dit was niet het moment om daar grapjes over te maken. Dit was een serieus iets wat hij beter wou leren begrijpen.

'Bij een paniekaanval kan je niet heel helder meer nadenken. Het voelt een beetje alsof je je lichaam niet meer aan kan. Je hart gaat sneller kloppen, je hebt je adem niet meer onder controle en je kan waziger gaan zien. Het is natuurlijk voor iedereen anders maar dit zijn wel de meest voorkomende dingen bij een paniekaanval.' Vertelde Frenkie.

'Hoe weet jij dit allemaal?' Vroeg Donny. 'Oh gewoon. Ik zag het een keer voorbij komen en ik vond het wel een interessant onderwerp.' Antwoordde Frenkie. Donny kon zich er niet veel bij voorstellen maar hij besloot het maar te laten voor wat het was. Het was vandaag een lange dag geweest en hij was erg moe. Donny gaapte. 'Tijd om naar bed te gaan vriend.' Grijnsde Frenkie.

'Zeg dat wel. Ik ben kapot.' Donny ging languit in zijn bed liggen. 'Slaaplekker Frenk.' Donny deed zijn ogen dicht en meteen viel hij in slaap.