In de wolken | Donny v/d Beek

36.

'De training ging zo goed Don!' Yara liep op Donny af en ze omhelsde hem. 'Ja, vond je?' Vroeg Donny. Yara knikte. 'Sjaak en Appie vonden het ook, toch Ap?' Yara liet Donny los en ze keek naar Appie die naast hun stond. 'Ja, je speelde lekker. Vooral die panna bij Klaassen was erg mooi.' Grijnsde Appie. Donny kreeg een grote glimlach op zijn gezicht. 'Voor een eerste keer ging het inderdaad niet verkeerd.' Knikte hij. 'Mag je morgen weer met het eerste elftal mee trainen?' Vroeg Yara. Donny haalde zijn schouders op. 'Geen idee.' Zei hij.

'Nog even en we zijn onze sterspeler van jong Ajax kwijt.' Appie gaf Donny grijnzend een schouderklopje. 'Dat zou wat zijn. Ik hoop echt dat ik snel mag debuteren in Ajax 1.' Dromerig keek Donny richting de Arena. 'Dat zou echt gaaf zijn ja. Mijn vriendje in het eerste elftal van Ajax. Dat kan niet iedereen zeggen.' Trots keek Yara de jongen aan.

'Je word nog een echte voetbalvrouw.' Grapte Appie. 'Dat zei mijn broer pas geleden ook al.' Gniffelde Yara. 'He, ik wil dit moment niet verpesten maar misschien moet je zo maar eens naar school gaan.' Zei Donny. 'Naar school? Ik heb al drie uur gemist. Ik kan nu net zo goed heel de dag wegblijven.' Zei Yara schouderophalend. 'Jouw ouders vermoorden je als ze erachter komen.' Waarschuwde Donny haar. 'Dat zal wel meevallen hoor. Eerder levenslang huisarrest.'

'En dat wil ik niet, want zolang kan ik mijn meisje niet missen. Kom op Yaar.' Drong Donny aan. Yara zuchtte. 'Nog heel eventjes. Ik heb echt geen zin.' Ze keek Donny smekend aan. 'Nee Yaar. Als je straks je opleiding hebt gehaald kun je doen wat je wil maar je moet nu echt naar school.' Zei Donny. 'Strenge vriend heb jij zeg.' Bemoeide Appie zich er lachend mee. 'Haha grappig Ap.'

'Moet ik je even brengen?' Vroeg Donny. 'Dat is lief van je, maar we hebben geen fiets. Die staat nog bij Sjaak en Andrea.' Antwoordde Yara. 'O ja.' Mompelde Donny. 'Ik breng je anders wel. Je kan achterop mijn fiets.' Zei Appie. 'Wil je dat doen?' Vroeg Yara. 'Tuurlijk. Dan ga ik daarna meteen door naar huis.' Knikte Appie. 'En wat ga jij dan doen?' Vragend keek Yara naar Donny. 'Ik ga zometeen mee met Sjaak en dan wacht ik tot jij klaar bent met school. Dan reizen we samen naar huis.'

'Klinkt als een goed plan.' Knikte Yara. 'Top. Dan brengt Appie jou even naar school.' Zei Donny. 'Is goed. Ik spreek je nog wel.' Yara liep naar Donny toe en ze gaf hem een kus. 'Is goed. App je eventjes als je op school bent aangekomen?' Vragend keek Donny haar aan. 'Zal ik doen.' Knikte Yara.

'He. Vertrouw je mij niet?' Nep beledigd keek Appie Donny aan. 'Jou wel. Maar die automobilisten op de weg niet.' Antwoordde Donny. 'Oké, daar heb je zeker een punt. Ik zal goed voor je meisje zorgen, Don. Geen zorgen.' Beloofde Appie. 'Daar vertrouw ik op. Ik zie jullie nog wel.' Donny zwaaide Yara en Appie uit en het tweetal vertrok richting Appie zijn fiets.

'Weet je zeker dat je mij even weg wilt brengen?' Vroeg Yara. 'Tuurlijk. Het is maar een kleine moeite.' Antwoordde Appie. 'Oké.' Yara knikte. Ze waren aangekomen bij Appie zijn fiets en de jongen haalde zijn fiets van het slot. 'Spring maar achterop bij mij.' Zong Appie. Yara ging op de bagagedrager zitten en ze reden weg richting school.

Na een korte rit kwamen ze aan bij school en Appie stopte de fiets voor de ingang. Yara sprong van de fiets af. 'Dankjewel voor de rit Ap.' Ze glimlachte naar de jongen. 'Hey Yara, ben je weer met je voetbalvriendje?' Sterre en Luna kwamen langsgelopen en keken haar verwaand aan. Yara wou reageren, maar Appie hield haar pols beet. 'Niet op reageren. Laat je niet kennen.' Zei hij. Yara beet op haar lippen en boos keek ze naar Sterre en Luna die lachend doorliepen.

'Ik snap het niet he Ap. Waarom doet iedereen altijd zo gemeen tegen mij?' Ze keek de jongen vragend aan. 'Omdat ze jaloers op jou zijn.' Antwoordde Appie. 'Jaloers? Op mij?' Verbaasd keek Yara de jongen aan. Appie knikte. 'Wat heb ik wat hun niet hebben? Mijn leven is niet perfect hoor.' Zei Yara. 'Kijk eens wie er naast je staat. Wie wilt er nou geen vrienden zijn met de beste voetballer van de wereld?' Appie grijnsde. Langzaam toverde Yara een glimlach op haar gezicht.

'Mensen zijn gemeen Yaar, maar dat hoort bij het leven. Probeer je op de goede focussen en app dat bezorgde vriendje van je. Straks denkt hij nog dat we echt aangereden zijn.' Zei Appie. 'Ga ik meteen doen.' Yara pakte haar telefoon uit der zak en ze stuurde Donny een berichtje dat ze veilig aangekomen was op school.

'Thanks Ap.' Yara stopte haar telefoon weer weg. 'Voor wat?' Vroeg Appie. 'Gewoon. Dat je zo'n goede vriend bent. Als jij hier niet had gestaan had ik Sterre en Luna allang in de haren gevlogen.' Zei Yara. Appie glimlachte. 'Je moet je ook niet zo laten kennen. Besteed je aandacht maar aan je echte vrienden. Die wel altijd achter je staan.'