In de wolken | Donny v/d Beek

00.

00.

'Denk je dat je geslaagd bent?' Nina keek haar oudere zus bezorgd aan. 'Ik denk het wel. Heel misschien een herkansing voor Engels.' Antwoordde Yara twijfelend. De twee zusjes zaten samen op het bed van Yara te kletsen over deze spannende dag.

Vandaag was het een spannende dag in huize Schippers. Vandaag kreeg Yara de uitslag van haar schoolexamens en hoorde of ze geslaagd was of niet. Haar ouders hadden er veel vertrouwen in, maar Yara piekerde er enorm over. Ze was altijd al slecht geweest in Engels en voor haar gevoel had ze het examen echt verprutst. Heel de nacht had ze liggen draaien en deed ze nauwelijks een oog dicht.

'Nee joh jij slaagt echt makkelijk. Je maakt je druk om niks.' Zei Nina. Nina had geen idee hoe belangrijk deze examens waren en hoe hard Yara ervoor had geleerd. 'Wacht maar. Als jij over drie jaar examen doet piep je wel anders.' Waarschuwde Yara. 'Dat zal wel meevallen hoor.' Zei Nina stoer.

'Meiden komen jullie middageten!' De stem van Carla klonk door het huis. Nina sprong meteen op van het bed en ze haastte zich naar beneden. Lachend keek Yara haar zusje na.

Nina was de jongste telg van het gezin en zat in de brugklas van de havo. Nina was precies het tegenovergestelde van haar oudere broer en zus. Lucas en Yara hadden een heel rustig karakter en waren allebei wat afwachtend, terwijl Nina juist heel spontaan was en soms ook wel een beetje brutaal. Ondanks dat kon Yara het goed vinden met haar jongere zusje.

'Zenuwachtig voor het grote moment?' Vroeg Carla haar dochter toen ze aan de keukentafel ging zitten. Yara keek op de klok en zag dat ze over een kwartier gebeld kon gaan worden. 'Nu wel een beetje.' Yara beet op haar lip. 'Het goed komt meis. Wij hebben er alle vertrouwen in dat je gewoon bent geslaagd.' Zei Carla. 'Dankje mam. We gaan het zien.'

'Beetje vertrouwen in jezelf he! Vanavond is het hier feest. Ik heb de doos met slingers en ballonnen alvast uit de kelder gehaald dus als je straks gebeld bent kunnen we het huis meteen gaan versieren.' Zei Carla. 'Serieus mam. Ik ben niet jarig hoor. Dat hoeft echt niet.' Stribbelde Yara tegen. 'Tuurlijk wel Yaar. Dat is toch leuk.' Bemoeide Nina zich ermee. 'Mwah.'

Yara pakte wat brood en smeerde er boter op. 'Hoelaat is Lucas thuis?' Vroeg Nina. Lucas was de oudste van de drie en was achttien jaar. Hij studeerde om fysiotherapeut te worden en maakte daarom lange schooluren. 'Ik denk rond half vijf.' Zei Carla. 'Oké.'

Yara haar telefoon ging over. Snel pakte Carla haar telefoon en filmde ze het moment. Zenuwachtig drukte Yara op het knopje. 'Met Yara Schippers.' Zei ze gespannen. Aan de andere kant van de lijn hoorde ze haar mentor en die vertelde haar dat ze geslaagd was. 'Oké , dankjewel!' Met een schuin oog keek Yara naar Nina en Carla die haar gespannen aankeken.

'En?' Vroeg Carla toen ze had opgehangen. 'Geslaagd!' Riep Yara blij. Nina en Carla begonnen te juichen en knuffelde Yara. 'Ik zei het toch!' Riep Nina blij. 'Jaja.'

'Zullen we dan maar eens de slingers op gaan hangen?' Stelde Nina voor. Yara knikte en ze liepen naar de doos met slingers en haalde alle versieringen uit de doos.

'Huh hebben wij Ajax slingers?' Verbaasd haalde Nina slingers uit de doos. 'Denk van Lucas.' Antwoordde Yara. 'Lol. Zullen we die ophangen?' Vroeg Nina. 'Nee doei. Hebben we geen andere?' Yara graaide in de doos. 'Haha kom op Yaar. Is toch grappig.' Probeerde Nina haar zus over te halen. 'Nina, ik ben geslaagd niet jarig.' Mompelde ze.

'En sowieso op deze leeftijd hoef ik geen Ajax slingers meer hoor.' Zei Yara. Ze pakte andere slingers uit de doos. 'Kijk deze zijn veel beter.' Tevreden liep ze met de slingers naar de hoek van de kamer. Ze haalde een stoel onder de keukentafel vandaan en zette hem neer in de hoek. Lenig klom ze erop en bond het uiteinde van de slinger vast aan de lamp.

Nina had de andere kant van de slinger opgepakt en ze hing hem op aan de andere kant van de kamer. 'Dit ziet er heel leuk uit!' Zei Carla die de kamer kwam ingelopen. De bel ging. 'Yara, doe jij open? Ik denk dat er visite voor je is.'

Yara sprong van de stoel af en liep naar de voordeur. 'Hey Kiek!' Haar beste vriendin Kiki stond in de deuropening. 'Gefeliciteerd Yaar.' Gilde ze blij. Ze gaf haar beste vriendin een knuffel en stopte daarna een cadeautje in haar handen. 'Dankjewel.' Glimlachte Yara.

Ze liet Kiki binnen en deed daarna de voordeur achter haar dicht. Ze liepen naar de woonkamer en nieuwsgierig maakte ze het cadeautje open. Er kwam een boek en een chocoladereep tevoorschijn. 'Dankjewel.' Zei Yara nogmaals. 'Graag gedaan hoor.'

'Wil je wat drinken, Kiki?' Vroeg Carla toen de meiden op de bank neerplofte. 'Uhm ja doe maar cola.' Antwoordde Kiki. 'En jij Yaar?' Carla keek haar dochter vragend aan. 'Doe maar dubbel fris.' Antwoordde Yara. 'Verassend.' Grinnikte Kiki. Iedereen die Yara een beetje kende wist dat ze echt verslaafd was aan dubbel fris. Het maakte haar niet zoveel uit welke smaak het was zolang het maar van het merk dubbel fris was.

Carla liep naar de keuken en inmiddels ging de deurbel weer. Yara stond op en liep weer naar de voordeur. Dit keer stonden haar opa en oma voor de deur. Ze gaf haar opa en oma een knuffel en kreeg weer een pakje in haar handen gedrukt.

Nadat haar opa en oma aan de deur stonden ging het hard. Heel de middag en avond was het feest. S 'middags was Yara nog even kort op school geweest om haar cijferlijst op te halen en haar klasgenoten te spreken. Heel haar klas was geslaagd en daar was ze erg blij mee. Uit de anderen klassen had ook iedereen het gehaald op één meisje na en vier mensen moesten herkansen.

Moe van de lange dag liet Yara zich in bed vallen. Ze had niet verwacht dat er zo groot feest van gemaakt werd als je slaagde voor je vmbo diploma. Ze kroop onder de dekens en ze deed haar nachtlampje uit. Niet veel later viel ze in een diepe slaap.