In de wolken | Donny v/d Beek

58.

58.

'Ik wil niet praten.' Zei Yara zachtjes. 'Alsjeblieft? Al is het maar vijf minuten.' Smeekte Donny. 'Don, je hebt mij voorgelogen. Ik dacht dat ik je kon vertrouwen.'

'Je kan mij vertrouwen! Ik vertelde je niks omdat ik je wou beschermen.'

'Donny, je hebt twee keer mijn vertrouwen beschadigd. Eerst loog je over dat je bij Kasper langs was geweest. Je zei dat je met hem zou praten maar dat heb je niet gedaan. Ten tweede wist je over de ruzie tussen Justin en Kasper. Tegen mij zei je dat je niet wist wat er aan de hand was.'

'Het spijt mij. Ik dacht je te beschermen.' Stotterde Donny. 'Je had mij de waarheid moeten vertellen. Ik ben geen baby! Ik kon de waarheid heus wel aan.' Antwoordde Yara. Boos keek ze haar vriend aan. 'Dat weet ik ook wel. Alleen dit is iets wat op de training is gebeurd. Als journalisten erachter komen hebben Kasper en Justin een groter probleem. Daarom moest ik het geheim houden.'

'Voor je eigen vriendin? Denk je nou echt dat ik het aan iemand door vertel?'

'Natuurlijk niet.'

'Waarom heb je dan niks gezegd? Waarom loog je?' Yara keek Donny met betraande ogen aan. 'Ik had niet moeten liegen. Dat was stom van mij. Kan je het mij vergeven?'

Yara keek naar hem. Natuurlijk wou ze hem vergeven, maar ze wist niet of ze het nu al kon. Hij had haar pijn gedaan. Niet fysiek, maar emotioneel. Ze hield van niemand meer dan van hem. Hij was haar alles. Hun eerste ontmoeting bij de bushalte zal ze nooit vergeten. Of het moment later die dag dat ze van haar fiets viel en Donny haar thuis bracht.

'Misschien is het beter als je het aardbeienijs even in de vriezer zet. Straks smelt het nog.' Zei Donny zachtjes. Yara knikte langzaam. 'Ja. Ik denk dat het beter is als je gaat.'

'Kom je vanavond naar huis?' Vroeg Donny. 'Ik zal erover denken.' Beloofde Yara. Donny knikte. 'Ik hou van je Yara.'

Yara keek hem aan en knikte. Vervolgens sloot ze zachtjes de deur. Met een gebroken hart zag Donny aan hoe Yara de deur voor zijn neus sloot. Hij wist dat hij het had verpest, maar ze kon hem toch niet zomaar dumpen? Ze hadden samen zoveel meegemaakt. Hij zou niet weten wat hij moest doen zonder Yara. Vooral nu ze net samen woonden. Hij hoopte dat Yara niet te lang in haar koppigheid bleef hangen en hem wilde vergeven.

Donny stapte in zijn auto en hij vertrok richting huis. Hij twijfelde even om terug te gaan naar het trainingscomplex van Ajax, maar hij bedacht zich al snel dat dat niet handig was. Hij hoopte dat Appie voor hem had gelogen en de trainer geloofde dat hij ziek was.

'Yara? Kun je open doen? Ik ben het, Lotte.'

De brievenbus ging open en Yara zag Lotte haar ogen. Ze grinnikte zachtjes en ze liep naar de deur. Ze opende de deur en het was inderdaad Lotte die voor de deur stond. 'Wat doe jij hier?' Vroeg Yara verrast. 'Ik begreep van Jus dat het niet zo lekker tussen jou en Don gaat dus wou ik je opvrolijken!'

'Dat is lief van je, maar ik heb niet zo'n behoefte aan gezelschap.' Gaf Yara toe. 'Oh kom op. Je gaat hier toch niet heel de dag zitten en zelfmedelijden hebben? Ga je mee naar de stad?'

'Ik weet het niet.' Antwoordde Yara twijfelend. 'Afleiding is goed voor je. Gewoon wij tweeën. Geen Donny, geen Jus. We gaan lekker winkelen. En als je wilt kunnen we na het winkelen nog borrelen op een terrasje. Wat denk je ervan?' Lotte keek haar hoopvol aan. 'Vooruit, ik ga mee.' Stemde Yara toe.

'Yes!' Blij omhelsde Lotte Yara. 'Ik wil een nieuwe jurk kopen en ik heb jouw mening nodig!' Lotte liet Yara los. 'Als je heel even wacht trek ik mijn schoenen aan en dan kunnen we gaan.' Antwoordde Yara. 'Geen probleem. Ik ga alvast in de auto zitten dan zet ik de airco aan. Het is zo warm buiten!' Lotte liep weg en Yara gniffelde.

Lotte was altijd zo vrolijk. Soms wou ze echt dat ze het enthousiasme van Lotte had. Lotte was altijd enthousiast om de kleinste dingen. Yara vond het een mooie eigenschap.

Het meisje trok haar schoenen aan en ze liep naar de keuken om een briefje voor Kasper te schrijven. Ze was blij dat ze hier vannacht had mogen slapen. Ze wist niet wat ze zonder hem had moeten doen. Yara pakte een pen en papier en ze schreef:

Hey Kasper,

Bedankt dat ik hier vannacht heb mogen logeren. Ik ben met Lotte naar de stad. Ik hoop dat je lekker hebt kunnen trainen ondanks de hitte. In de vriezer ligt aardbeienijs mocht je wat verkoeling nodig hebben. ;p

Liefs,
Yara

Yara keek tevreden naar het briefje. Ze legde hem op de keukentafel neer. Het briefje was niet te missen. Er klonk getoeter. Yara liep naar het raam en ze zag Lotte in haar zitten. Ongeduldig wenkte ze Yara dat ze moest komen. Hoofdschuddend liep Yara naar de deur. Dit ging vast een gezellige middag worden!