Kabanata 20

471 10 1
                                    


Grandparents...


I peek at AJ several times, he was busy typing on McBook while I was busy preparing food for our dinner.


I didn't know yet how to cook kaya scrumbled egg and hotdog lang ang niluto ko with fried rice. Pang breakfast yata ang niluto ko.


Inayos ko ang table before I put the dishes on the table. I also put plate and glass as well. Sinalinan ko na din ng orange juice ang dalawang baso bago ako pumunta kay AJ.


Saglit siyang sumulyap sa'kin bago muli binalik ang tingin sa ginagawa niya, napanguso ako dahil doon.


"Let's eat first. Mamaya na 'yan, love." Sabay hila ko patayo sa kanya. Bumuntong-hininga siya at nilapag ang MacBook sa mini table bago kami pumunta sa dining room.


"You cook this?" I proudly nod at him and put the fried rice on his plate.


"This is only for breakfast." Ngumuso ako sa sinabi niya.


"I'm sorry, iyan lang ang kaya kong gawin."


"Maybe next time you should be able to learn how to cook sensible food. Hindi maganda kapag ganito ang kinakain mo araw-araw." Aniya sabay kuha ng isang hotdog and scrambled egg.


"Upo daddy. Ikaw na po ang masusunod." I said teasingly but he just glared at me which made me chuckle.


After we eat, he back on his task again while I wash our dishes. Nang matapos ako sa paghuhugas ng pinggan ay kaagad ko din naman siyang pinuntahan at tahimik na umupo sa tabi niya.


"I've already done your PowerPoint." Aniya at ipinakita sa'kin ang gawa niyang PowerPoint para sa defense ko bukas.


I can't stop to be impressed when I saw how beautiful the layout.


He's the one who made my PowerPoint. Ayaw ko sana dahil kaya ko namang gawin but he didn't let me, he just wanted to help even in the smallest things.


"Kinakabahan ako para bukas. Do you think I can do that?"


"Of course you can. Ikaw pa ba?" Aniya na siyang nagpanguso sa'kin. "Hindi mo pa nagagawa pero sobrang proud na ako sa'yo, mahal." Napangiti ako dahil sa sinabi niya at malambing na niyakap siya.


The next morning he drove me to my school. Nanginginig ang mga paa ko habang naglakad papasok sa room kung saan kami mag de-defense.


Ilang beses ko pang tinawag ang mga santo dahil sa sobrang kaba ko. I also put coin on my shoes dahil sabi daw nila ay nakakawala daw iyon ng kaba kaya ginawa ko naman.


Mas lalo akong kinabahan ng makaharap ko na ang mga panel. I took a deep breath before I started to slides my PowerPoint and explain it to them.

Rendezvous In An Erroneous Way (Villafuerte Clan #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon