Dark ~Woosan~

6

San'ı göndermemiş aksine içeri almıştım çünkü her şeyi öğrenmek istiyordum. İkisini yan yana oturttuğumda biraz kıskansamda bunu bastırdım ve bir sandalye çekip karşılarına oturdum.

"sırayla sorucam Yeo daha önce hiç sevgilin olduğunu söylememiştin neden?" Yeosang yanında oturan San'a kötü bir bakış attı "çünkü San hiç kimseye söyleme diye ısrar etmişti" Bu kez San'a döndüm ona hesap sormaya hakkım yoktu aslında ama şuan umurumda değildi "Yeosang'a sırf ondan bilgi almak için mi yaklaştın?" San mahcup bir ifadeyle kafasını eydi "evet bunu o da biliyordu zaten bu yüzden gitti " düşününce iki yıl önce Yeosang birden bire ortadan kaybolmuş ve sonra da bana Amerika da olduğunu yazmıştı San'ı bu kadar çok mu sevmişti bu kadar etkilenecek kadar? "San seni üzdüğü için mi gittin yani? Bana hiçbirşey söylemeden öylece çekip gitme sebebin bu muydu?" Yeosang başını olumsuz anlamda salladı "başta onu sevdiğimi sanıyordum ama yanılmışım gitmemin onunla alakası yoktu bir iş teklifi almıştım bu yüzden gittim tabi San yüzünden peşime takılan bir iki adamın da rolü var bunda ama" diyerek tekrar sinirli bir bakış attı San'a

San hiç duruşunu bozmadı ve gözlerimin içine baktı neden direk öylece gözüme bakıyordu ki çok da güzel bakıyordu gözlerinde kaybolup gidebilirdim. San sonunda konuşmaya karar vermişti ben soramıyordum çünkü büyülenmiş gibiydim "Bu iki yıl önceki bir meseleydi çocuk sayılırdım ve bunu babam istemişti o istediği için yapmıştım özür dilerim Yeosang lütfen iki yıl önce olmuş ve bitmiş şeyler için bana kin gütme çünkü ben Woo'dan uzak duramam ve senin arkadaşlığımıza engel olmanı istemiyorum" sözlerini tamamladığında derin bir nefes aldı. Yeosang oturduğu yerden kalktı ve "gözüme gözükme o zaman" dedi ve ona verdiğim odaya girip kapıyı kapattı San'la baş başa kaldığımızda ne diyeceğim ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. San da ayağa kalktı ve "ben gitsem iyi olur" dedi kapıya gittiğinde bileğinden tutarak onu durdurdum. "Sen neden gelmiştin?" diye sordum San dönüp bana baktı oldukça üzgün görünüyordu "seni özlemiştim Woo" dedi ve bir anda bana sarıldı "aslında okul dışında benimle görüşmediğin için biraz kızgındım ama misafirin varmış" dedi ve geri çekildi "woo?" dedi sorar gibi bir ifadeyle "lütfen benim artık eskisi gibi olmadığımı bil ve lütfen benden uzaklaşma" ona ne diyeceğimi bilmiyordum Yeosang'a da öyle. Başımı olumlu anlamda salladım ve "görüşürüz San" diyip kapıyı kapattım

San'dan###

Yuyu,Hong,Hwa,Mingi,Arin hep birlikte benim evimde toplanmış düşünüyorduk ne yapacağımızı Arin hâlâ bana kızıyordu çünkü Woo'ya annemi bulmak için yaklaşsamda onun yanındayken amacımı unuttuğumu düşünüyordu haklıydı da onun yanında her şeyi unutuyordum sadece onu düşünüyordum gülüşü,bakışı,utanması her şeyiyle beni kendine çekiyordu onun evine de gerçekten onu özlediğim için gitmiştim ama olay hiç düşündüğüm gibi gitmemişti.

Hwa: Yeosang ikinizin önünde engel olacaktır San başka bir şey düşünmelisin.
Yunho: Hwa doğru söylüyor. Artık Woo'yu kendine aşık etme planı sadece bir çöp
Arin: ne yapsak tehtid işe yaramadı ve annemi o kadar iyi saklıyorlar ki Mingi'yle ne kadar ararsak arayalım hiçbirşey bulamadık
Hongjoon: aslında benim bir fikrim var ama onaylar mısınız bilmiyorum

derken bana baktı Hongjoong sadece ona söylemiştim Woo'dan gerçekten hoşlandığımı o yüzden söyliyceklerinin pek hoşuma gitmeyeceğinden emindim. Woo'nun üzülmesini bile istemezken o Woo'ya kötü birşey yapmayı düşünüyor gibiydi. Sakin olmaya çalışarak "söyle" dedim şuan kendimi düşünemezdim burada ki herkesin tek amacı annemi kurtarmakken bencil olamazdım

"Woo'yu kaçıralım ve He-ran teyzeyi vermezlerse onu bırakmıycağımızı hatta öldürüceğimizi söyleyelim" yutkundum Woo gerçekten çok korkardı ama bu plan kesin işe yarayacak bir plandı
Yunho: "biraz hırpalayıp videoya çekeriz" gözlerimi kapatıp sabır diledim.

"Nasıl olucak o? Biz kötü insanlar değiliz bunu yapamayız" diye çıkıştım ama hepsi itiraz ettiler bu plan ben hariç herkes tarafından çoktan onaylanmıştı "merak etme fazla birşey yapmayız sadece biraz korksa yeter" dedi Hongjoong beni ikna etmek istiyordu itiraz edemediğimden mecbur yardım edecektim. Gözümden akan bir damla yaşı çaktırmadan hızlıca sildim.
Woo'nun canı yansın istemesem de kendim yakıcaktım. içimden "Özür dilerim Woo herşey annem için" dedim ve diğerlerine döndüm hepsi bana bakıyordu.

"Tamam yarın bu işi yapalım Mingi arabayı kullansın Seonghwa ve Hongjoon siz Woo'yu bayıltıp arabaya bindirin. Yunho sen fotoğraf ve video çekme işine bak. Woo'yu hırplama işine de ben bakarım" dedim ve odama gitmeye hazırlandım ama Arin "Bana da bir iş ver abi" dediğinde durdum onun bu işe karışmasını istemiyordum "sen okula git Arin bunu biz hallederiz" dedim oflasa da kabul etti. onlar oturup konuşmaya devam ederken ben odama girdim ve yatağıma yatıp gözlerimi kapattım kendimden nefret ediyordum ve muhtemelen yarın daha da çok nefret edecektim.