SENVERENİM

GÖLGEM VE GÖLGESİ.

22.kısım

🌹

Bir süre önce okuduğu bir romanın, bazı sayfaları zihninde hızla çevrilmeyi başlamıştı. Parmağını diliyle ıslatan zihni, ilk sayfaları hızla çevirip, kısa sürede 'o anlara' kadar gelmeyi başardı.

'-Bazı insanların zihninde yarattıkları dünyayı okuyorum.

Adam kadına doğru eğilirken, kadın adamın tenine daima bir koku yayan temaslarına gözlerini kapatmaya hazırdı. Kapattı. 

Alt ve üst kirpikleri yavaşça birbirine girdiğinde, ilk kez hissettiği bu hisler içinde rahatsızca kıpraşıp kıvranmaya başladı. İyi miydi bu? Kötü mü? Yoksa sadece çok çok iyi hissetmenin verdiği bir kıpırtı mı? Daima böyle olsa, ona hep böyle dokunsa, bunun sonu güzel bir ölümle taçlanırdı...Adam kadının kirpiklerinin birbirine karıştığı ana kadar, şahit olmak adına gözlerini hiç kapatmamıştı. 

Bazılarına sorsanız böylece bu ikisinin karmaşasıda, şu anda o  kadının kirpiklerinde başlamıştı. İkisi de aynı şeyleri, zihninde farklı cümlelerinde hissederken bu anın böyle soğuk, aynı zamanda sıcak ve hatta böyle ıslak oluşuna şok oldu.- ' 

...

Gök gürledi.

Nehla irkildiğinde, hızlanan damlalar yere düşerek denk geldiği her nesneden farklı bir ses çıkarmaya başlamıştı. Öyleki, kız bu sesler hariç hiçbir şey duymuyordu. tık tık , şıp şıp...Elinin kaybolduğu kocaman sıcak avcun sıkılığı, istemeden tedirgin etti onu. Damlaların kimisi ikisinin birleşen eline düşerek bu gürültüye eşlik ederken çok gürültülüydü. Kadının kapılmaktan çok korktuğu o acayip hisler aniden ve hızla bir araya toplanıp üstüne atladı. Ne yapacaktı? Ne yapmalıydı?

Ahsen kontrolünü kısa bir an yitirdi. Kadına doğru eğildiğinde aralarından gelip geçen damlalar hızlıydı. Nehla bedeninin sıcaklılığını hissediyordu. Yakın mıydı? Çok mu yakın?

Öper miydi? Ödü koptu.

Bunu isteyen yanıyla hiçbir organı hiç bir fikri savaşamadı. Kılıç bile kaldıramadan ona yenildi.

Gözlerini sımsıkı kapadı. Sonra beklemeden araladı. Zaten eşarbın tamamen örttüğü gözleri yüzünden hiçbir şeyi göremiyordu. Heyecanın hangi seviyesiydi bu?Öldürür müydü? Sanki öyleymiş gibi hissediyordu. Göremeden dahi bu hissettikleri: sanki kalbi zevk alarak kendini göğüs kafesine vura vura kendini öldürüyordu. 

Buna izin veremezdi! Hayır!

Ama kıpırdayamıyordu. 

Hayır, hayır ,hayır, hayır....Belki bir kez evet.

Adamın avcunda yumruk olan elini dahada çok sıktı. 

Tamam hazırdı. Hayır değildi! 

Her nefes alıp verişinde imkansız bir şekilde dahada nefessiz kalıyordu.  Nefes alıyor muydu? Bilmiyordu. Şimdi kalbinde bir tepkisiszlikte büyük bir tepki mi olurdu?

Ahsen avcunun içindeki küçücük kıpırtının etkisiyle ne zaman kapandığını bilmediği gözlerini hızla açtı. Görüş alanına ilk giren şey onun ıslak ve sımsıkı kapalı dudaklarıydı. Bir damla adamın kirpiğinde titreyip, üzerine eğildiği kadının göğsüne doğru, göğsünün  herhangi bir yerine üştü. Bazı şanslı damlalar adamdan önce peş peşe dokundu dudaklarına. Avcundaki küçük elin her zerresini, her kasının hareketini ezberledi. Nehla elini onun avcundan çekmesede bedenini aniden uzaklaştırdı ondan. Ne yapıyorum ben? Dedi içten içe.