DUYULMAYAN ANLAM AĞLIĞI.

20 2 3
                                    

11.kısım

°Indila
S. O. S

📌Kayıp hallerin gizli isi.
Ses'siz ses. 📌

İnsan noktası ve virgülü.

Bir kadın doğurdu. Aynı saat, aynı gün başka bir kadın gebe kalıyordu.

Şimdi, bazı kadınların ise yarısından da fazlası aşık oldu.
Sonra o kadınların çoguda öldü, öldürüldü.

Adı Sahra'ydı kadının.
Eliyle şaçlarını geriye doğru attı. Önünde duran çok sevdiği çiçeğine bakıyordu.

Çiçek soluyordu. "Neden soluyorsun sanki çiçeğim,"dedi yumuşak bir sesle. Hep böyle naif konuşurdu. Bilen bilirdi iyi bir insandı ve iyi bir kadın.! Oğlu vardı belki 10 yaşlarında. Onu özenle büyütüp iyi yetiştirmeye çalışıyordu. Bir kadının içgüsel olarak hayatını verdiği erkekler her zaman çocukları olurdu. Severek evlendiği adam kendi evladını ondan çok sevmesine tahammül edememiş onlara hayatı zindan etmişti. Birden bambaşka bir adam olmuştu. Yersiz ve aptal kıskançlığı evladına kadar düşmüştü.

Kapının alıcaklı gibi çalınmasıyla yerinden sıçradı. Çiçeğin nazikce tuttuğu kanadı elinde kaldı istemeden. Kalbi çarptı. Garip bir çarpıntıya dönüştü yavaşça bir hastalığın pençesindeki kalp çarpıntılarına...

Karnından gelip geçen o hızlı hisle elini sol göğsüne koymuştu.

"kahretsin,"derken yaprağı saksının dibine bırakıp kapıya doğru adımladı. Koridor boyunca içinde biriken öfkeyle onca şey düşündü durdu. Ev sahibi olmalıydı kapıdaki. Keyfi her istediğinde zam yapıyordu. Ülke bügün ekonomide zor durumdayken bile böyle adamlar fırsat kolluyordu. Hainlik bile sayılmıyordu bu. Ama haindi, vatan haini.

O adam o kibirli tavrıyla yine bir şeyleri çok bilir gibi ağzına dolayıp duracaktı. Zaten bu ülkede herkes artık dahada cesurdu. Kolayca adam vurup, hır gür çıkarıp herkese ama herkese hayatı zindan ediyordu. Bu halkın halka zulmü müydü?

Yüzyıllardır savaşlar olmuştu, düşmanlıklar, çokça kayıplar. Ama bu devrin çirkinliği bambaşkaydı ona göre.

İnsanlar insanlardan bıkmıştı.

İnsanlar tanımadığı insanlara bile sebepsizce düşman....

İnsanlar insanlığın yüz karasıydı.

Konu güç, para, toprak... olmadığında zihinlerin hastalığına dönmüştü. Psikoloji zirvedeki devrini yaşıyordu ona göre. Çünkü herkes hastaydı şimdi. Belki zihni, belki fikri, belki zikri.... iyi değildik işte.

Tüm insanlığın iyi kötü akla gelebilecek her şeyi yapmayı kendinde hak bulduğu bu devirde ne akıl almazdı. Omuz silkti.

Ama insan zor şer buna alışıyordu.

Kadın kapıyı araladı.

Beklediği kişiyi görememek çatık kaşlarını kısa bir an için düzeltmesine sebep olmuştu. Tiksinerek baktı önünde dikilen adama.

"Ne istiyorsun Ahmet," dedi dişlerinin arasından. Eski kocasıydı bu? Ne işi vardı burada? Mahkemenin yasağını çiğniyordu arsızca.

SENVERENİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin