Black | Ongniel

SON

Merhaba size aylar önce verdiğim son bölüm sözümü sonunda gerçekleştirebilecek cesareti kendimde buldum. Bu zamana kadar beklememin sebebi benim için her zaman özel kalacak bu hikayeye bir türlü veda edemememdi.

Belki bu bölümü okumadan geçeceksiniz. Hiç kimseyi burda olması için zorlayamam ama benimle birlikte ince ince işlediğim bu hikayeyi son kez yaşamak ve yeniden okuduğunuzda o satırları kalbimden neler geçerek yazdığımı bilmek isterseniz lütfen okumaya devam edin.

Her şey nasıl başladı? Kesinlikle daha önce Black üzerine düşünmemiştim. Kafamda bir hikaye bile yoktu. Bir odadaydım dakikalar önce biri kalbimi ruhumu paramparça edip suratıma kapıyı çarpıp çıkmıştı. O an kendimi en başta yerde kanlar içinde çaresizce yatan Daniel gibi hissediyordum. Kapı açılsa, beni kurtaracak yaralı ruhumu ayağa kaldıracak biri o karanlık odaya girip peşinde ışığı doldursa... Malesef olmadı. Ruhum orda ızdıraplar çekerken kendimi kurtarmak için bir hayal kurdum. O akşam bir cesaretle aklımdan geçenleri yazarken ruhum huzur buluyordu. Devamında ne olacağını bilmeden aklıma gelen ilk isim ve gördüğüm en uygun kapak resmi ile hikayeyi yayınladım.

Daniel'in kendi hikayesini en başından itibaren kurguladım. Sizin 20. bölümde okuduğunuz hikayeyi yavaş yavaş görmeniz için her bölüme yerleştirmeye çalıştım.

Ama Seongwu'nun hikayesi? Seongwu için tonlarca farklı hikaye düşündüm onun öfke krizleri için türlü senaryolar yazdım. Hatta bunlardan birinde Daehwi onun kardeşi olarak ailesini reddetmiş Guanlin ve Seongwu'yu kabul etmemiş asi bir kardeş olacaktı ki bu hikayede görme ihtimalinizin en yüksek olduğu kurguydu. Fakat sonra Seongwu için Guanlin'in yeterli bir tatlı bela olduğunu düşünüp vazgeçtim.

İlk bölümlerde başından sonuna kadar tasarlayıp yazdığım tek bölüm yılbaşı bölümüydü. Diğer bölümleri yazarken yazdıkça aklımda bir şeyler beliriyor ve devam ediyordum. Yılbaşı bölümünde ise tüm olay örgüsü hazırdı. Daniel'in mucizesini yılbaşı gecesi başlatmak istedim. Hayallerini o gece gerçekleştirmek Seongwu'nun yüreğine o gece minik fidanlar dikmek istedim.

Yılbaşı bölümünden sonra hikayenin bir yere gitmediğini fark ederek detaylandırmaya başladım ve tüm bölümler için önceden bir olay örgüsü oluşturmaya devam ettim. O an aklıma gelenleri değil o an olmasını planladığım şeyleri yazıyordum. Panwink bana hikayeyi detaylandırmamda ve devam ettirmemde gerçekten çok yardımcı oldu.

Bir şey itiraf etmeliyim ki Daniel'i, Seongwu'nun yanından ayırmayı hiç istemedim. Fakat yorumlarınızda sürekli Seongwu'nun acı çekmesini istiyordunuz. Ve burda size hak vermek zorunda kalarak onları ayırdım. Aslında nasıl olacaktı biliyor musunuz? Daniel ve Seongwu ilişkilerini gizleyeceklerdi. Daniel'in korkak ve bastırılmış karakteri Seongwu'ya karşı gelemeyecek ve Minhyun'dan gizli bir şekilde görüşmeye devam edeceklerdi. Fakat Daniel Minhyun'u sürekli sevgidiği adamın yanında görmeye dayanamayacak ve Seongwu yapmacağına dair Daniel'e söz vermesine rağmen Minhyun'la beraber olmak zorunda kalacak bunun üzerine de Daniel her şeyi - Seongwu ile gizli ilişkisini - Minhyun'a anlatacak ve asıl kıyamet orda kopacaktı.

Diğer bir konu Jihoon'un aralarındaki köstebek olması. Aslında bunu sizden gizlemek için çok çabaladım. Sanırım başarılı da oldum? Şimdi size bıraktığım bir kaç ipucunu söyleyeyim. Daniel'e ilk kez köstebek olayından ve Youngmin'den söz eden Jihoon'du. Seongwu'nun Woong'la ilk konuşmasını okuduğunuz bölümde Seongwu köstebeğin neden Guanlin'i söylemediğini sorması da küçük bir ipucuydu aslında. Ve kumar oynadıkları masada en dikkat çekmeyen köşede oturan küçük bir tavşan vardı. :) Ayrıca Jihoon'un başından sonuna kadar Guanlin'den vazgeçtiği bir an olmadı. Woojin'i öptüğü bölümde tek bildiği şeyi yapıp vücudunu sundu karşısındakine. Hiçbir zaman ruhunu ve kalbini Guanlin'den başkasına vermedi.

Gelelim Minhyun ve Jaehwan'a. Onları birleştiremeyeceğim diye sizin kadar korktuğuma yemin edebilirim. Minhyun'un Jaehwan'ı öptüğü bölüm o kadar rahatladım ki sanki o bölümü yazmasam sırtımda koca bir yük olup beni ezecekti. Hala Seongwu'nun onların birlikte olduğunu bilmediğini ve gizli gizli buluştuklarını söylesem bana çok da kızamazsınız değil mi?

Yine dönüp dolaşıp Ongniel'e gelirsem son bölüme de hiçbirinizin fark etmediği küçük detay bıraktım aslında. Daniel'in Seongwu'ya borcunu eksik ödediği ve Seongwu'nun kabul etmediği yerde sarı şekerim yemekleri açık unuttuğu için mutfağa koşarken o eksik bir wonu ödemedi. Ve bölüm sonununda Seongwu'ya doksan yılını alma karşılığında bir won borç verdi. Aslında Seongwu'nun istediği gibi aralarında hiçbir borç meselesi kalmadı tamamen ödeştiler ve tek borçları birbirlerine verdikleri sözler oldu. Onları öyle özel bir bağ ile bağladım ki içinde ne bir kuruş ne ufacık bir çıkar var.

Black'i bitirdikten sonra düşündüğümde yazmayı çok istediğim bir iki bölüm daha olduğunu fark ettim. Söylersem sırrı kaçar mı emin değilim bitirdiğim bir hikayeye ek bölüm yazar mıyım ondan da emin değilim. Belki de başka bir hikayede görürüz ya da kim bilir belki yazarınız kikunti çoktan taslaklarında o bölümlerden birinin taslağını tutuyordur. Ve Black'i çok özlediği başka bir gün yayınlayacaktır.

Gitmeden önce bana bu hikayeyi bitirmem için yardım eden size kocaman bir teşekkür ederim. Her bölüm attığımda koşa koşa gelen beni hep destekleyen İclal'ime, ben yapamayacağımı düşündükçe beni cesaretlendiren lorindol 'e  ve hikayenin 11. bölümünü yayınladığım gün burdaki güncellemeden dolayı bütün kitaplarım silindiğinde o gece benim gözyaşlarımı dindiren kangdanityy' e yürekten teşekkür ederim.

Ben hala burdayım hala zor zamanlar geçiriyorum. Hala yazarak düzelmeye çalışıyorum. Hala Seongwu'nun yıldızlarında Daniel'in sarı saçlarında beni kurtaracak bir şeyler arıyorum. Yeni hikayelerde yine görüşelim çünkü ben onları sevdiğim kadar sizleri de sevdim.

Bu bir veda değil, bunu size değil kendime söylüyorum.

Sizi seviyorum. ♥

-Kikunti