| Kabanata 5 |
Nakatanaw lang ako sa labas ng bintana habang ang Professor namin sa Anatomy ay busy-ing busy sa kakadada sa harapan. Kakauwi lang namin noong Saturday at eto ngayon Monday back to school na naman. At syempre dahil sa nangyari sa San Luisiano grounded ako, ano pa nga ba.
"Miss Cavillian? Would you please answer question number 25, and write it on the board?" agad akong napalingon nang tawagin ako ng Professor.
Nagulat ako nang makita kong nakatingin na pala silang lahat sakin. Binigyan ko nalang sila ng blankong tingin at lumingon sa Professor. Nakataas ang kilay niya at hinihintay akong tumayo.
Goodness! Naku naman 'tong buhay na 'to. Nag-emote lang naman ako ah!
Wala na akong magawa kundi ang tumayo at nagpunta sa harap. Agad kong binasa ang tanong at nagsulat na sa board. Mabuti nalang at nagreview ako kagabi, makakasagot ako. Tahimik lang akong nagsagot at pagkatapos ay bumalik na sa upuan ko. The room was quiet at nakatitig lang sila sa board at kay Professor.
Tinaasan naman niya ng kilay ang sagot ko at lumingon sa'kin, "Well, good, Ms. Cavillian," she said and smiled.
I just shrugged at yumuko para kunwaring nagbabasa. Bakit parang pati ang atmosphere dito ay parang walang kagana-gana?
Maya-maya pa ay tumunog na ang bell, hudyat na tapos na ang klase niya, kaya nagpaalam na siya. Agad akong nagligpit ng gamit at lumabas na ng room. Uuwi na ako kaagad ngayon dahil half day lang kami. May meeting kasi ang lahat ng mga teachers pati na rin ang board of directors ng university. Gusto kong matulog at magpahinga. Isa pa grounded ako kaya dapat umuwi ng maaga.
"Ches!"
May narinig akong boses na namayani sa hallway. Marami ang mga estudyante rito at medyo maingay din. Pero parang nakamegaphone ata 'yon sa sobrang lakas ng boses. Bahala ka dyan.
I ignored the call at naglakad na palayo.
"Chestinell!" Ignore it.
"Chestinell!" Don't listen.
"Chestinell Del Veriel Cavillian!"
What the. Aish!
Huminga ako ng malalim at lumingon sa pinanggalingan ng boses. Nakita ko si Jed, ka-block mate ko na naglalakad papalapit sa akin. I gave him a blank look at tinaasan siya ng kilay.
"Sinong nag-utos sa'yon na ipaglandakan ang maganda kong pangalan in a public place like this?" tanong ko.
Ngumisi naman siya, "Ayaw mo n'on? Sisikat ka, at madaming manliligaw sa'yo."
Nag-make face ako at umirap, "I don't care about those, Jed. What do you need ba?" I said and gave him a bored look.
"Sungit mo talaga," nakasimangot na sabi niya, "Pero anyway, gusto ka sana naming yayain sa post-sem break party kina Ivy. 5 pm start," nakangiting sabi niya.
BINABASA MO ANG
Sa Taong 1890
Ficção HistóricaSiya si Chestinell Del Veriel Cavillian. Mula sa taong 2020. Isang babaeng laging nasa mali-tingin ng kanyang pamilya. Ninais niyang mawala ang paghihirap sa buhay niya. Nagkaroon siya ng pagkakataong makapunta sa nakaraan upang maitama ang mga baga...
