Sometimes Love Just Ain't Enough

Twenty

After two months of living my life away from Dexter, I already pick up the shattered pieces and tried to be back on track.

Pumasok na ako sa trabaho and have a normal life.

Paminsan minsan lalo pag mag-isa na lang ako sa bahay ay nakakaalala pa din ako and sometimes I still shed a tears especially kapag naalala ko yung mga masasayang araw na kasama ko si Dexter, andun pa din yung sakit and most of that time when I remembered what we've been through naiisip ko what if hindi ko siya sinukuan? What if I chooses to stay and forgive him?

Ang daming what if's pero at the of the day naiisip kong tama lang na nakipaghiwalay na ako sa kanya kasi kahit pa mapatawad ko siya mananatili sa puso at isip ko ang sakit na ginawa niya.

Yes he cheated on me pero diba nga pareho naman kami dahil nagawa ko din ang bagay na kinamuhian kong ginawa niya.

I had sex with someone out of loneliness and desperation at sobrang pinagsisihan ko ang ginawa kong yun.

After nang huli naming pagkikita ni Lucas ay hindi ko na binigyan ng pagkakataon pa ulit na magkita o magkasama man lang kami.

He tried to call me but I  ignored him.

Iniwasan ko siya dahil ayoko nang magkaroon pa ng dahilan para maulit pa ang pagkakamaling nagawa namin.

Nasa bahay ako one saturday morning when Jaime called me.

"Hello, Jaime?" Bungad ko sa kabilang linya.

"Hello besh---- Busy ka tonight?" Tanong niya sa akin.

"Hindi naman, bakit?" Saad at tanong ko sa kaibigan.

"Ayun buti na lang--- ahhmm kasi I want to tag you along sa party ng isang pinsan ng boyfriend ko--- okay lang ba sayo? Para naman malibang ka." Anyaya nito sa akin.

Saglit siyang natigilan at nag-isip.

Lately kasi I've been trying to divert my attention into some things like paglabas labas kasama ng mga kaibigan o di kaya ay pagpunta sa mall o kahit saang pwede akong makapag unwind pero pag-uwi ng bahay ayun na naman ang pakiramdam na mag-isa at malungkot.

I was so empty and lonely inside and I don't know how long I will be feeling this kind of shit dahil kahit ano ata ang gawin kong sabi sa sarili ko na lumimot na ay hindi  ko pa din magawa.

I haven't heard any news about Dexter eversince I left his house at iniiwasan na din ni Jaime na magbanggit ng tungkol sa lalaki dahil alam nitong nasasaktan pa din ako.

Bumalik sa kasalukuyan ang isip ko when I heard Jaime's voice calling my name on the other line.

"O-okay Jaime,----- sasama ako."  Pagsang ayon ko sa imbitasyon niya.

Alam ko kasing she's trying so hard para lang malibang at mawala ang pag-oover think ko sa mga nangyari sa akin kaya madalas niya akong isama sa kung saan saan niyang lakad.

Nagpaalam na si Jaime after at sinabi nitong dadaanan na lamang daw ako dito sa bahay na sinang ayunan ko naman.

Pagsapit ng alas otso ng gabi ay dinaanan nga ako ni Jaime.

Nakapag bihis na ako nun ng simpleng fitted jeans at crop top na simple lang din ang tabas.

I put a light make up on my face and when Im done naghintay na ako sa pagdating ng kaibigan kong si Jaime.

After an half hour I already heard the horn of her car outside my gate kaya agad na akong lumabas para puntahan siya.

"Hi Rachel--- ano ready ka na alis na tayo?" Nakangiting bungad ni Jaime pagbukas ng sasakyan nito.