Crown//Bughead

Yol

İyi okumalar....

"Cheryl!! Seni çok özlemişim!"

"Ben de seni!"

Birbirlerine sarıldılar.

"Minik serçeyi, seni ve Jughead'i buradan kaçıracakmışız doğru mu?"

"Doğru."

Betty güldü. Zach Jones onlara baktı.

"Çocuklar siz artık hazırsanız gidin. Ben burada kalacağım ve gelirlerse buraya gelmediğinizi söyleyeceğim. "

Octavia karşı çıktı.

"Ama baba eğer bizim Jughead'e yardım ettiğimizi anlarlarsa veya vampir olduğumuz ortaya çıkarsa senin başın belaya girer."

"Vampirler öldürülürken burada duramazsınız. Jughead ve Betty'yle gidin. Hem Betty'nin size ihtiyacı var. Caroline sen doktorsun. Octavia sen ise iyi bir dövüşçüsün."

"Ama-"

"Aması yok. İkiniz de gidiyorsunuz."

Fangs, Jughead'e ceketini uzattı.

"Hava soğuk kralım. Bunu giyin."

Jughead, Fangs'in ceketi dışındaki ince giysilerini süzdü.

"Saçmalama Fangs. Giy şunu. Ayrıca ben vampirim unuttun mu? Üşümem."

"Ama olsun. Siz yine de kralsınız."

"Size muhtaç olan benim. Size ihtiyacı olan benim. Unutma bunu. Siz benden şu an daha önemlisiniz. Bu yaptığınız iyiliği nasıl öderim bilmiyorum. Saraydaki askerliği bırakıp bir kaçağa yardım ediyorsunuz."

"Öyle demeyin efendim. Siz kralımızsınız."

"Artık sizi arkadaşlarım olarak görüyorum."

"Teşekkür ederiz kralım."

Jughead güldü ve Archie'ye döndü.

"Bizim gibi olmaya ne zaman alışırlar. Yani samimi olmaya."

Archie küçük bir kahkaha attı.

"İnan bana bilmiyorum dostum."

********

Birkaç saat sonra hazırlıkları tamamlayıp yola çıktılar. Hepsi kılık değiştirmişti. Zach Jones elinde bulunan sahte kimlikleri hepsine dağıtmıştı.

"Görüşürüz Zach amca."

"Görüşürüz Jughead."

Birbirlerine son kez sarıldılar. Kalabalıklardı. Jughead ve Betty at arabasının içindeydi. Diğerleri ise atlarla beraber onları takip ediyordu.

Jughead tanınmamak için sarı bir peruk ve gözlük takmıştı. Betty'de ise sadece bir peruk vardı. Octavia yoğun bir makyaj yapmıştı. Yüzünü saklıyordu.

Jughead elini yanında oturan Betty'nin karnına koydu.

"Minik kurdum annesini yoruyor mu?"

Betty tebessüm etti.

"Hayır yormuyor."

Jughead onun kafasına küçük bir öpücük kondurdu ve kendine doğru onu çekti. Betty kafasını onun omzuna yasladı.

"Bebeğim gerçekten yorulmadın mı? Saraydan kaçtıktan sonra doğru düzgün dinlenmedin."

"Aslına bakarsan... Biraz uykum var."

"Yolumuz uzun hayatım. "

Kendini biraz daha yan bir konuma getirdi ve Betty'i göğsune yatırdı.