Crown//Bughead

Vampir

İyi okumalar...

Betty'nin evine gelene kadar hiçbiri tek bir laf bile etmedi. Betty evin kapısını açtı. İçerisi boştu. Octavia içeri girmedi.

"Siz yalnız konuşun. Bir şeye ihtiyaç olursa buradayım."

Jughead kafasıyla onayladı. İkisi beraber içeri girdiler. Betty gaz lambalarını yaktıktan sonra onun karşısına geçti.

"Dinliyorum."

Jughead derin bir nefes aldı.

"O gece ormanda bazı şeyler oldu. Bunu duyduktan sonra nasıl tepki vereceksin bilmiyorum. Beni bir daha görmek istemezsen veya-"

"Sadede gel Jughead!"

Jughead gözlerini kapattı. Betty'nin onun artık bir vampir olmasına nasıl tepki vereceğinden emin değildi. Korkuyordu. Onu yalnız bırakmasından korkuyordu.

"O gece bana saldırdılar. Ve bir şeyler oldu."

Jughead aklına tekrar o olaylar gelince kendini kötü hissetti. Daha sonra kan düşünmemesi gerektiğini hatırladı ve o anısında bayağı kan vardı.

"Her neyse. Ben artık... Ben artık bir vampirim. Yanına gelemezdim. Sana zarar vermek isteme-"

Betty vampir kelimesinden sonra duyduklarını algılayamamıştı. Şaşkınlıkla ona baktı.

"V..Vampir? Hyperium'da vampir olmadığın sanıyordum."

Jughead kafasıyla onayadı.

"Ben de. Çünkü vampirleri öldürüyorlar. Bu nedenle kimseye söyleyemezsin."

Betty kafasıyla onayladı. Ama durgundu.

"Jughead ne söyleyeceğimi bilmiyorum."

Jughead kafasıyla onu onayladı. Aralarında bir süre sessizlik oldu.

"Senin yanına bu nedenle gelemedim. Bugün ise balodan sonra senin yanına gelecektim. Caroline ve Octavia bunun en iyisi olacağını söyledi. Kendimi senin yanındayken daha da fazla kontrol etmem gerekebileceğini söylediler. Biliyorsun. Kontrol etmem lazım kendimi."

"Özür dilerim."

Jughead sadece hüzünle kafasını salladı.

"Önemli değil. Ben olsam ben de sinirlenirdim."

"Üstüne bütün herkesin içinde içeceklerden bir tanesini döktüm ve herkesin ortasında sana bağırdım."

"Önemli değil. Gerçekten..."

İkisi bir süre birbirlerine baktılar. En sonunda Betty konuştu.

"Sana satılabilir miyim? Eğer senin kendini kontrol etmeni zorlaştırmayacaksa."

"Evet."

Jughead kollarını açtı ve Betty ona sarıldı.

"Biliyorsun ne olursa olsun aramızdaki sevgiyi hiçbir şey bozamaz Jughead."

"Ne yani? Öylece kabullenecek misin? Kan içen bir canavarım artık. Bir dikkat dağınıklığı ile kontrolümü kaybedersem seni öldürme potansiyeline sahibim."

"Hayır..."

Betty kollarını Jughead'in sarıldığı vücudundan çekti ve onun yanaklarına yerleştirdi. Onun gözlerini kendi gözlerine sabitledi.

"Hayır Jughead. Sen canavar değilsin. Ve kontrolünü kaybetmeyecek kadar da güçlüsün. "

"Ben öldüm Betty."