CHAPTER 8.5

731 38 2
                                    

Kaia

Pinipilit ako ni Mommy na magdala ng sasakyan pabalik ng Nueva Ecija para daw di ako nagcocommute, kaya lang, ayaw ko naman kasi baka pag tinoyo ako layasan ko na lang bigla ang farm. Ayoko magkaroon ng easy way out kasi, kahit ayaw ko, baka takasan ko na lang sila. Kahit mahirap, baka matempt akong layasan ang farm. Heto nga at pagbalik pa lang sa farm ay hirap na hirap na ako.

Hinatid ako ni Sab sa sakayan ng bus papuntang Nueva Ecija. Sya talaga nagvolunteer para makagala sya. Ang gusto nya pa nga, ihatid ako hanggang Nueva Ecija hindi lang ako pumayag.

"Sabrielle, umuwi ka na agad ha! Baka kung saan ka pa makapunta. Itetext ko si Mommy na andito na ako sa bus terminal."

"Alam mo yung KJ? Ikaw yun!"

"Tse. Umuwi ka na. Sige na."

"Byeee!!"

I was about to fall in line to the ticketing booth when someone suddenly pulled me out of the que. I got shocked. Syempre nagresponse ang adrenaline ko kaya agad kong sinapak ang sino mang humila sa akin. May kasabay pang pag-irit kaya naman pinagkaguluhan na rin kami ng mga tao. Late ko na narealize na si Benedict lang pala to. Kaya agad ko rin naman sya tinulungang tumayo.

"Sorry, sorry."

"Miss, binabastos ka ba nito?"

"Oonga Miss, Halika report natin sa pulis."

"Sorry po. Hindi po, naku, asawa ko po ito, ginulat po kasi ako."

"Sigurado ka Miss ha?"

"Opo, opo, pasensya na po kayo."

They still looked doubtful so I raise our hands. Buti na lang identical ang wedding rings namin.

"Sorry po talaga, sorry po. Nagulat lang."

Nung makatalikod silang lahat. Pinaghahampas ko si Ben! Napakastupid na idea kasi na gulatin ako! Pwede naman akong tawagin ng maayos eh!

"Aray ko naman! Nasaktan na ako ha!"

May dugo sa may noo nya, natusok ng kung ano sa sahig kasi nga tinulak ko sya. Syempre nakonsensya ako kaya pinilit ko syang pumunta sa pinakamalapit na ospital.

"Halika sumaglit tayo sa ospital."

"Wag na."

"Matagal yang gagaling kapag di natin pinaayos sa ospital. Mamamaga yung mukha mo na para kang nakagat ng tutubi."

"Tutubi ka jan, di nangangagat yung tutubi, bubuyog, bubuyog ang nangangagat."

"Okay fine kung ano man yun, basta pumunta tayo sa ospital."

Ben behaved and followed me.

He had 4 stitches kasi mejo bukas at malalim yung sugat.

"Okay na po Doc?"

"Yes Misis, you can bring him home. He'll feel the pain after 2-3 hours, you can let him drink pain reliever after a meal."

"Okay po Doc."

"The antibiotics should be continued as prescribed kahit wala ng masakit na nararamdaman. He might also have some fever. Just let him drink paracetamol as needed."

"Okay po, Salamat Doc."

"Okay, so I'll take my leave. After you settle you can go home."

I nodded. I paid the bill and accompanied him outside.

"Ako na magdidrive."

"Ako na."

"Mamamatay tayong dalawa kapag ikaw nagdrive. Nakakagroggy yang tinurok sa'yo."

ATTEMPEREDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon