LIO Book 2: Game of Fate [Completed]

Prologue

Andra Celestine Xanford

"Archer! What are you doing here?" gulat na tanong ko sa kasintahan dahil naabutan ko siya sa aking opisina.

"Visiting you," nginitian ako ng  matamis ni Archer at hinapit ako sa bewang ko.

"Bakit hindi ka man lang nag sabi," ani ko at sumimangot naman siya.

"Kailangan pa ba 'yon? It's your office, anyway. I can go whenever I want." Kibit balikat na aniya.

"Kahit na, Archer. Paano pala kapag may ginagawa ako at lumabas ako? Ano, mag hihintay ka rito ng matagal?" tila hindi nagustuhan ni Archer ang tono ko kaya inalis niya ang kamay niya sa bewang ko at lumayo sa akin.

"Fine. Aalis na lang ako. Ayaw mo naman na narito ako eh." Bakas ang inis sa tono ng boses niya.

"Arch, it's not like that. Gusto ko lang naman na sabihan mo ako para nan aware ako. Gano'n lang." Nag papasensyang paliwanag ko.

"Whatever, Andra. Ayaw mo lang talaga akong makita at baka nga may kinikita kang iba at mahuli kita," nag hihinala ang tonong aniya na ikina inis ko naman.

"What the hell, Archer? Anong akala mo sa akin, manloloko?" naiinis na sabi ko.

"Bakit? Hindi ko naman maiwasang mag hinala dahil may past ka ng cheating, Andra!" nag-init ang ulo ko sa sinabi ni Archer at tila isang manipis na tali na napunit ang pag titimpi ko.

"Do you really need to bring that shit, Arch?" madilim ang aurang sabi ko.

"Kasi totoo naman, Andra!" singhal niya.

"Don't raise your voice at me, Archer!" galit ng ani ko.

"Baka nga talaga may lalaki ka kaya nagugulat kang pumupunta ako ng walang paalam man lang!"

"Ano ba, Archer! Anong klaseng utak mero'n ka?! Can't you just move on from my past?!" sigaw ko at tila natauhan naman siya.

Natahimik siya sa sinabi ko at tila ngayon lang napag tanto ang mga sinasabi niya.

"Love," tawag niya pero hindi ko siya pinansin.

Paulit-ulit na lang, pero wala akong magawa kundi manatili.

"Andra, I'm sorry." Hingi niya ng tawad, pero tila sarado ang utak ko.

"Get out, Arch. I don't wanna see you right now." Sinubukang hawakan ni Archer ang kamay ko, pero tinapik ko lang ito.

"Go home," walang ganang sabi ko.

"I'm sorry." Hindi ko pinakinggan ang sinabi niya at tinalikuran siya.

"Andra."

"Labas. Mag kita na lang tayo sa ibang araw. You're unbelievable, Archer."

Umupo ako sa swivel chair ko at tumalikod sa kinaroroonan niya. Narinig ko ang mga yabag niya papalayo at narinig kong bumukas at sumara ang pintuan.

"Naka move on na kaming lahat, pero siya naiwan pa rin," inis na pag mamaktol ko.

Sinubukan kong ituon ang atensyon ko sa ginagawa, pero naiiinis pa rin ako at hindi makapag concentrate kaya naman naisipan kong lumabas sa opisina at pumuntang parking. Sumakay ako sa sasakyan ko at tinungo ang lugar kung saan alam kong kakalma ako.

"This is what I need."

Nilanghap ko ang sariwang hangin at dinama ang hangin na dumadampi sa mukha ko. Itong burol na ito ay aksidente ko lang naming nahanap. Simula noong nalaman namin na mero'n ito ay bumabalik balik na ako rito upang magpa kalma o hindi naman kaya ay mag isip-isip.

Pinagmasdan ko ang mga punong nag sasayawan at sumasabay sa indayog ng hangin. Napakasarap niyon sa mata. Ang mga kulay ng damu sa malayo ay nag papakalma sa isipan ko. Hindi ko maiwasang mag tanong at sariwain ang mga nangyari sa nakaraan.

"What will happen if ever fate didn't play with me?" tanong ko sa hangin habang inaalala ang lahat ng nangyari sa buhay ko.

"Maybe we live happily." Gulat kong nilingon ang nag salita sa likod ko at nanlalaki ang mga matang tinignan siya.

"Baka kasal na tayo, Andra."

Namuo ang mga luha sa mata ko at tunalikod sa kaniya upang hindi niya makita ito.

"Kailan ka pa nakabalik?" mahinang tanong ko.

"Kahapon pa. My mind is a mess kaya pumunta ako rito. This place is our comfort zone, right?" Tumango ako sa sinabi niya at malungkot na ngumiti sa kawalan.

Tiningala ko ang mga ulap bago humarap sa kaniya at nag-paalam. "Alis na ako,"

Nag lakad na ako papalayo sa kaniya at napatigil nang marinig ko siyang mag salita.

"Hindi pa rin ba ako, Andra?" malungkot na tanong niya.

"Kailan ba magiging ako? Ayos na ang lahat, Andra."

Ipinagpatuloy ko ang pag lalakad upang maiwasan ang mga tanong niya. Mas binilisan ko pa ang pag lalakad dahil ayoko nang marinig ang mga sinasabi niya. Tama na ang pag-iisip, Andra. Alam mong hindi maganda ang mangyayari.

"Andra!" tawag niya ngunit hindi na ako nakinig. Agad na akong sumakay sa kotse ako at napapikit ng mariin bago pinasibad ang kotse ko.

After years, I was still a player. Fate loves playing with me. I wonder, when will fate stop playing with me? Will fate plans to give me happiness? This game is making me tired. All the things that I build for myself before was ruined. I was ruined again by this...

Game of Faith.

__________________________________________________________________________________________

Interact with me through my social media accounts!

IG: @ryuda_e
Twt: @ryudaewp
FB: Ryudae WP
Tiktok: @ryudaewp19