LIO Book 2: Game of Fate [Completed]

Game 25

Andra Celestine Xanford

"I want you. I love you. Ikaw lang, wala ng iba."

I was shocked and unable to move. I can hear my own heart beating pounding loudly. Hezekiah held my face at hinaplos ang pisngi ko ng dahan-dahan. The warmth in his palm sent through my heart at tila may humahaplos din doon.

"W-what are you saying? Y-you have a fiance. It can't.... We can't...." gulong turan ko.

I don't know what to say! Parang ayaw kumawala ng mga salita sa bibig ko. I didn't expect any of this. Ang plano ko lang ay sabihin sa kaniyang mahal ko siya and then heal myself to be a better person. 'Yon lang! Hindi ako nag-expect na may magaganap na ganito. I don't know how to express my feelings into words because everything is too much. My heart will explode in no time!

"If I will choose between you and her, I will chose you, Andra. Ikaw lang. Wala akong paki-alam kung anong sasabihin nila at mangyayari, basta ikaw ang pipiliin ko, Andra." Determinado at pinal na aniya. Nakita ko kung gaano ka seryoso si Hezekiah at nakita kong may dumaang sakit sa mga mata niya.

Para saan 'yon?

"Y-you don't know what you're saying, Kyree Hezekiah!" singhal ko dahil na-realize ko na mali ito. Mali na sabihin niya ito lalo na kung may fiance na siya! I don't want to make the mistake that my ex-husband did.

"Alam ko, Andra! Alam ko! Just give me time and a chance! Aayusin ko lahat. Hihiwalayan ko si Denise at gano'n din ang gagawin mo." He reached for my hand and look me in the eyes, as if saying that we should do it together... To be happy and free from people who's controlling our lives. "Ngayon ko lang gagawin ang gusto ko, Andra. Ngayon lang ako nag lakas ng loob na labanan at pakawalan ang sarili ko sa takot na nabuo sa puso ko. At sana, sana ikaw din ay magawang kumawala. I need you in this battle, Andra."

"I-I don't know..." wika ko. My tears is now pooling in the side of my eyes. Hindi ko alam kung para saan 'yon. Para ba sa pag co-confess niya? Para sa sinabi niya? O para sa pakiramdam ng pinipili ng taong mahal niya?

Gulong-gulo ako, okay! Parang sobrabg bilis! Wala ito sa plano! Lahat biglaan at tsaka bakit?! Anong nangyayari? Bakit ngayon pa? Bakit ngayon pa na nag desisyon na akong pakawalan siya? My mind is now flooded with questions and I know that only him can answer me.

"Let's chose each other, Andra," he said with a pleading eyes.

Choose each other? Is that the right thing to do?

"Hez... honestly, I don't know. N-naguguluha  ako. Ang gulo at ang bilis. G-give me time to think, please. I need time to think."

Dahan dahang tumango si Hezekiah sa gusto ko at nagpaalam na dahil sabi niya ay gusto na niyang makapag pahinga ako. I laid down to my bed at tumitig lang sa kisame ko. His words are repeating in my mind. His voice is sad and... afraid. Afraid of something that I don't know. I can't figure it out. His eyes are begging me to say yes and to make a move. Akala ko, pagkatapos ko siyang kausapin ay magiging magaan na ang loob ko, pero hindi pa rin. May natanggal na mga baggages, pero may panibagong pumalit.

Why does it feel like he's suffering from something? Bakit parang nahihirapan siya? Bakit tila... hindi niya gusto ang mga nangyari o nangyayari sa buhay niya? What's the  matter with Hezekiah?

My routine is still the same. Hihilata, kakain, kakausapin sila lola at Archer. Sobrang lumalabo na ang relasyon namin ni Archer at minsan, sinasaktan niya pa rin ako. What he's doing will surely leave a scar. Sirang-sira ako sa mga pananakit niya. Dahil sa pananakit niya ay natatakot ako minsan na lumabas. Natatakot ako na mahawakan ng iba dahil baka saktan lang din nila ako. The only person who can hold me is my Dad, Kuya Lance, Lola, and of course, Hezekiah. I felt safe in their arms kaya naman ay napapanatag ako kapag hawak nila ako o nadyan sila.

It's already 8 pm at naka tanaw lang ako sa labas ng kwarto ko. Pinapanood ang mga punong nag sasayawan at mga huni ng mga insekto sa gabi. The sky is beautiful. Maraming stars at bilog ang buwan. Medyo mahangin din kaya naman ay nililipad ang buhok ko. Habang tinutingala ko ang mga bituin ay narinig kong tumunog ang telepono ko kaya naman ay kinuha ko 'yon at sinagot ang tawag ng hindi tinitignan kung sino ang caller.

"Hello—"

["Andra, let's runaway. Umalis na tayo dito."]

Napatulala ako sa kawalan nang marinig ko ang boses ni Hezekiah. At mas lalo akong walang nasabi nang pumasok sa isip ko ang sinabi niya.

"What? Anong sinasabi mo?" naguguluhang tanong ko.

Runaway? Why? May problema ba siya? Or hinahabol ba siya ng kung sino?

["Andra, please. Please, ayoko na rito."] His voice broke kaya naman ay binundol na ng kaba ang puso ko.

"What's happening?" puno na ng pag-aalalang turan ko. Nangunot na ang noo ko at ang bilis na ng kabog ng dibdib ko dahil alam kong may hindi magandang nangyayari sa kaniya.

["Ipapakasal na nila ako next week, Andra! Please, umalis na tayo rito."] umiiyak na aniya.

Natulala ako sa narinig. Ipapakasal? Akala ko... matagal pa? B-bakit biglaan naman yata?

"Hez, calm down," wika ko kahit na pati ako ay natataranta na rin. He needs to calm down para maipaliwanag niya at maintindihan ko. Naguguluhan ako!

["Andra, I'm serious. Sa sabado hihintayin kita sa burol, alas dyes ng gabi. Ako na bahala sa ticket mo. Please, please be there."] Tarantang-taranta na ang boses ni Hezekiah na pati ako ay nadadala na sa pagkakataranta niya. Tila na blangko na rin ang utak ko at hindi na alam ang gagawin.

"Hez, tell me what's going on," paki-usap ko sa kaniya.

["They forced me to marry her. I have no choice but to do it since I am carrying the guilt in my heart. I will explain to you everything. Just be there, please."] Natahimik ako sa sinabi niya.

He was forced to marry her? Why? Dahil ba sa napatay niya ang tito niya? Bakit kailangan niyang mag suffer? It's a form of self defense, at bakit?! What the hell is happening to Hezekiah!

["Hihintayin kita hanggang alas dyes, kung wala ka pa ibig sabihin si Archer ang pinipili mo. Tatanggapin ko na hindi ako. Pero sana ay pumunta ka. Sana ako ang piliin mo. Dahil ngayon pa lang, siguradong sigurado na ako sa desisyon ko,"] pinal na aniya. I can hear how sure he is. The fact that he's choosing me, ay sobrang saya ko na.

"Hez..." wala akong masabi. Tila nabara lahat ng mga salita at tanong na gusto kong sabihin. All I can think right now is that, he chose me, he loves me and he wants to run away with me to call off the wedding.

["I am chosing you, even if it will cause chaos for my family."]

________________________________________________________________

Are you ready for his POV? :))