Daha bir kaç günlükken yetimhanenin kapısında bulunan Umay'ın hayatı başarı ve zorluklarla ilerlemektedir. 17 yaşında dahi zekasına sahip ve müzik dehası olarak yaşamını sürdürürken ailesinin hayatına dahil olmasıyla hersey tepetaklak olmuştur. Güç...
Üç gün sonra Ateş'in doğum günü için Ekin'in mekanı hazırdı. Sadece davetiyesi olanın alınacağı doğum gününün özel olmasının bazı nedenleri vardı. Dört arkadaş uzun bir süredir ortama çıkmamıştık. Sürekli fotoğraf paylaşılmasını istemiyorduk. Konser öncesi herhangi kötü yorum olmaması gerekiyordu. Konser elbiselerini ayarlarken seçtiğim pudra saten, kolları tül mini boy elbisem ve açık sarı saçlarım ateş ediyordu neredeyse.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ev sahibi konumunda erkenden mekâna Ahu ile gelmiş son kontrolleri yapıyorduk. Ahu mini bol dekolteli elbisesi ile yazın güzel yandım vücudunu gösteriyordu. Beyaz tenli olmanın en acısı asla bronzlaşmış bir tene sahip olamamaktı. Mekan dolmaya başlarken Ahu'ya dönüp, "içkiyi kaçırmamam gerekli çok fazla sır saklıyorum."
"Rahatla bebeğim ben yanındayım hep, sen hediyeni bitirdin mi?" Hediyeme Ateş bayılacaktı. Ona hayatı boyunca hatırlayacağı ve saklayacağı şarkı sözü yazıp bestelemiştim. Heyecanla kafamı salladım. Bir saat sonra ortam kalabalıklaşmıştı. Her masayı gezerken gelen içki davetlerine elimde gezdirdiğim bardakla geri çeviriyordum.
Abimler ve Cihangir'in geldiğini gördüğümde yüzümde aydınlanma ile onlara baktım. Beş yakışıklı mekana girince ağırlıklarını ortama koymuşlardı. Gelenlerin çoğu sanat çevresinden insanlardı ve kızların şimdiden bu beş yakışıklıya sulanma planları yaptıkları çok belliydi. Onları karşılayıp hepsini tek tek öpmüştüm. Onlar için ayırttığım masaya oturduklarında, Ahu ile vakti geldiğini düşünüp pastayı getirttik.
Pasta ve patlatılan şampanyalar ile saçma bir iki konuşma yapan Ateşten sonra sesine güvenenler yavaş yavaş müzik yapılan alanı kullanmaya başlamışlardı. Bugün şarkı söylemeyeceğimi belirtmiştim ve sadece dinleyici olacaktım.
Abimlerle biraz oturduğumda arkamdan "bir piyaniste ihtiyacımız var rap müziğe piyano ile yetişebilecek kadar iyi?" Tanıdık gelen ses ile arkamı dönüp Sercan abiye sarıldım. Turnesi olduğunu bildiğimden geleceğini düşünmemiştim. Abimlere baş selamı verdikten sonra bana "bilirsin en iyisi yoksa sahneye çıkmam Umay?"
Ona kıkırdarken, "bugün sahneye çıkmayı düşünmüyorum." Gözlerini devirirken, "hadi ama fazla naz aşık usandırır." Israrını kabul edene kadar sürdüreceğini bildiğimden abimlerin düşmüş suratlarına bakıp öpücük gönderdim. Ateş gitara geçerken Yağız bateriye geçmişti. Piyano notasıyla başladığında hep oynadığımız oyun gibi, rap sözlerinin hızına yakın piyano tuşlarına basmaya başladım.
Dijital piyanonun sesi şarkı sözlerine karışırken ellerim uçuyordu adeta. Müzik bittiğinde elime votka tutuşturan Sercan abi ile bir dikişte içkiyi içtik. Bari gelmişken biraz daha eğlenelim diye Sercan abi ile trap karışımı yavaş bir rap müziğini söylemeye başladık. Müzikten sonra üçüncü bardağı devirdiğimde yükselen neşem ile platformdan inmiştim.
