Mafia Series 4: Caleb Frost Lacsamana (Completed)

Chapter Twenty Nine

"NO!" sigaw ng ina ng binata. Muli itong bumaling sa kanya. Nanlilisik ang mga na tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa.

"This bitch is lying. She is not this ugly, she is faking her face to fool you. She is a conniving bitch who fake her identity just for money! She is only using you!" Malakas na sigaw nito at dinuro siya.

Napakagat si Candice sa kanyang labi. Nanginginig ang mga kamay niya sa takot. Habol ang tibok ng puso sa sobrang kaba. Nagbagsakan din ang mga luha sa mata na kanina niya pa pinipigilan. 'It's all done, her plan to tell Caleb about her real face was now ruined.'

"What the hell mom? What are you talking about?! Stop making stories, I told you already that my girlfriend is innocent! She will never lie to me! I trust her!" Sigaw ni Caleb at mabilis siyang hinawakan. Mas lalo lang siyang naiyak ng yakapin siya ng binata. She doesn't deserve him. She doesn't deserve Caleb. His trust, his love and attention, she doesn't deserve it all.

"Bakit hindi mo tanungin ang babaeng yan? Why don't you ask her instead." Mapang-uyam na sabi ng ginang sa kanya. Nakangisi ito sa kanya at hinihintay ang sagot niya. Ganun din ang babaeng kasama nito na masama ang tingin sa kanya.

Hinawakan ni Caleb ang kamay niya. Itinaas nito ang baba niya para magtama ang paningin nila. The intense stare from his eyes shouts confident and hope na nagsisinungaling ang ina nito, na sinisiraan lang siya ng mga ito, that none of their accusation was true, she can read that to his eyes.

"Baby, you won't do it to me right? They're lying, tell me they are lying. I will only believe you, okay? I trust you and I know you won't do it right?" Puno ng pag-asang ani ni Caleb sa kanya.

Mariin niyang kinuyom ang palad, ang mga luha ay walang tigil sa pagbagsak. Ang puso niya ay unti-unti ng nagkakapiraso sa sakit, but she deserve it anyway. She's a liar! A bitch! A desperate bitch who can fool everybody just to have money.

"Baby..." muling pagtawag ni Caleb sa kanya.

Napayuko siya rito. "I-I'm sorry Cal..." mahinang sagot niya humagolhol. Naramdaman niya ang paninigas ni Caleb sa harap niya. Ang unti-unting pagbagsak ng kamay nito na nakahawak sa mukha niya.

"N-No... You are lying, you are just pressured by them. Tell me? Are they scaring you? Tell Candice-"

"They are telling the truth." Putol niya sa sinasabi ng binata. Matapang niya na sinalubong ang tingin nito kahit na nanlalabo na ang mga mata niya dahil sa luha. Nakita niya ang pag-awang ng labi nito at ang sakit na dumaan sa mata ng binata. "Remember the time I told you about my friend who is lying to her boss about her identity-"

"No! No! No! Stop it! Hindi ikaw yun! Sabi mo hindi ikaw yun, please baby don't do this. It's not true, your lying, its not-" frustrated na ani ni Caleb at napasabunot pa sa sariling buhok. Ang mukha nito ay puno ng pagsusumamo habang nakatingin sa kanya, umaasa na nagsisinungaling lamang siya, na mali ang paratang ng ina. Umiling siya at umatras dito. Kusa niyang kinalas ang kamay nitong nakahawak sa kanyang mga pulso.

Hindi na matigil ang pag-agos ng luha niya. Nasasaktan siya. Hindi lamang para sa sarili kundi para sa lalaking minamahal niya. "I am Candice Faye Agreste. Our first meet isn't here, in your office actually. It is somewhere. I-" tumikhim siya at humugot ng hininga. Isa isa niyang inalis ang kolorete sa mukha. Mula sa salamin na suot, sa makapal na kilay, sa mga pekeng nunal at sa wig na suot. Kagat labi siyang nag-angat ng tingin binata. Sinalubong ang tingin nitong nawalan na ng emosyon. Napalitan iyon ng lamig, walang buhay na emosyon.

"This is my real face. The real me. I-I fake my face because of money-"

"You did all this shits because of money?" Kinilabutan si Candice sa nakakatakot na boses ng binata. Singlamig ng yelo na parang kulog ang madiin nitong boses. Nagtatagis ang mga bagang at walang buhay na nakatingin sa kanya.

"I was desperate. My work as a crew in a fast food isn't enough-"

"YOU DID LIE TO ME BECAUSE OF A MONEY?! Whatever your reason is you still lie just for what? A money? Bakit? Magkano ba ang kailangan mo? Malaki ba? Kailangan na kailangan para magawa mong manloko ng tao!" Mabilis na umiling si Candice at nagsalita habang humakbang palapit sa binata.

"Cal, let me finish my explanation first-"

"Leave." Napatigil sa paghakbang si Candice sa narinig. Nanginginig ang mga labi na umiyak na naman siya. Hindi na niya matago ang sakit pa.

"Cal..." mahinang pagtawag niya rito.

Binalingan siya nito ng tingin. Kung kanina ay walang buhay ang mga mata nito ngayon ay nagbabaga na sa galit, pagkabigo at labis na sakit.

"I trust you with all I have. I loved you. I treasured you. I protect you. You all have the time to tell me the truth, isang buwan, isang buwan pero wala kang sinabi. You made me like a fool. Now I understand, there is no 'Faye' na friend mo because the Faye that I am seeing in the condo unit of MY COMPANY is you. A liar bitch who only needs money from me-" Isang malutong na sampal ang pinakawalan ni Candice sa binata. Oo alam niya ang mali niya, ang pagsisinungaling siya pero ginusto niya ba iyon? She was asked to lie, to fake her appearance. Hindi niya ginusto iyon, she might be did that because of money but she is really desperate that time!

"How dare you! Anong karapatan mong saktan ang anak ko!" Sigaw ng matanda sa kanya at akamang susugurin siya ngunit pinigilan ito ng Bea na masama rin ang tingin sa kanya.

Humugot siya ng malalim na hininga at taas noong tumingin sa mga ito. Pinalis niya ang mga luha sa mga mata at mariing lumunok. Pinantayan niya ang tingin ng binata sa kanya.

"You can judge me all you want, call me names, I don't care. I only made one mistake and that is for lying my appearance to everyone. Yes I was desperate. Really, really desperate that time to earn because I have to pay our debts to our landlady. May maliliit akong kapatid na binubuhay kaya ko nagawa iyon. Hindi ko ginusto pero kailangan ko." Muli siyang huminga ng malalim at pinigilan ang luhang nagbabadya na namang bumagsak.

"It wasn't my intention to lie. I was planning to tell you the truth about this, to explain my side, to make you understand it but looks like I already know the answer. Masyado akong umasa sa sagot mo noong nag-uusap pa lang tayo, umasa ako. Pero sa sobrang asa ko hindi ko napagtanto na madali lang pala magsalita kaysa manindigan." Pinahid niya ang luha na kumawala sa mata, lumunok siya at tumikhim.

"I am very sorry. Believe me it wasn't my attention. Lahat ng pinakita ko totoo, ang pagtrato at ang..." 'pagmamahal ko' gusto sana idugtong ni Candice ngunit pinigilan niya ang sarili.

"I promised that I will stay kapag magalit ka sa akin o galit ka. You told me to bear you, to understand if you are angry, but you also told me and made me promise when you hurt me...and push me...I must leave."

"You asked to me to leave. You don't want to see me anymore because I am a conniving liar and desperate bitch. I am sorry Cal. I promise, I will do what you asked. Again, I am sorry. I hope that someday, you would forgive me." Aniya. Hindi nakatingin sa kanya ang binata, nakabaling ang tingin ng binata sa ibang direksyon. Huminga siya ng malalim at ngumiti ng mapait.

"I wish you a good health and happy life. I am sorry for the pain I cause. I promise not to show myself again." 'I love you Cal, mahal na mahal kita.' Sigaw ni Candice sa kanyang isipan.

"Goodbye Mr. Lacsamana." With that, Candice walk towards the door and leave the office. As soon as she got out, the tears began flowing from her eyes, her heart is aching because of pain. She can't breath properly!

Tuloy tuloy siyang lumabas ng building. Wala siyang sasakyan kaya tuloy tuloy lang siya sa paglakad hanggang sa may tawiran. Tumawid siya ng hindi tinitingnan kung naka red na ba ang Stop Light, tuloy tuloy lang siya hanggang sa isang malakas na busina ang nagpatigil sa mundo niya. Hindi na niya alam ang mga sumunod na nangyari, pain consumed her body, making her numb and unconscious.