Araw na sinimulan: Ika-14 ng Nobyembre 2020
Araw na natapos: Ika-19 ng Setyembre 2021
Simple at mapayapa ang pamumuhay at paninirahan ni Bedegraine Sarmiento, ngunit hindi niya alam na ang isang insidente lang pala ang magpapabago ng kanyang buhay.
...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"BEDEGRAINE, wait!"
Hindi pa man ako nakaapak sa unang palapag ng hagdanan nang bigla kong marinig ang sigaw ng kung sino. Napapikit ako at napahinto, hindi ko ito nilingon dahil alam ko na kung kanino galing iyon.
"May sasabihinka?" Mahina kong tanong at hindi ko pa rin ito nilingon.
"Pipigilanmonanamansiya?!" Masungit na tanong ng asa nito.
"Kung walakanangsasabihin, aalisnaako," mahina kong usal at muli nanamang humakbang papaalis sa kanila. Binilisan ko lamang ang aking bawat hakbang hanggang sa makarating ako sa sili namin ni Dawson na sigurado akong ngayon ay naging silid na ito ni Lhorraine.
Napabuntong-hininga ako bago ko pa man binuksan ang pintuan at agad akong pumasok, nahinto ako nang makita kong walang nagbago sa buong paligid. Mukhang hindi naman masyadong ginalaw ni Lhorraine ang mga bagay rito maliban na lang sa higaan.
Inilibot ko ang aking paningin sa buong paligid saka rin ako nagsimula nang mag-empake. Inayos ko na lahat ng aking mga gamit at sinuguradong walang maiiwan ni isang bagay.
Julius' POV
Nakatingin lamang ako sa itaas ng hagdanan habang hinihintay na bumaba si ma'am Bedegraine, kanina pa kami rito sa ibaba. Kita kong estres na estres na si ma'am Lhorraine dahil sa kagustohan nitong agarang paalisin si ma'am Bedegraine. Sa totoo lang ay naiinis rin ako kay ma'am Lhorraine, sobrang maldita.
"Dawson, mahalmobatalagaangbabaeng'yon?! Hinayaanmo pa talagangmanatili pa rindito?!" Inis na singhal ni ma'am. Hinawakan ni sir ang braso nito pero pilit niya itong inaalis roon.
"Kalmamuna, Lhorraine, don't stress yourself," sabad pa ni sir Callumn dahilan ng aking pagngiwi. Don't stress yourself daw, gaga.
"Sino banamanghindimagagalit, Callumn? Ako'yungasawaperonandiyan pa rinpala'yungkabit. Nagpapaka-martyr!"
Natahimik kaming lahat dahil sa sinabi nito. Dahan-dahan akong lumingon sa kanila at kita ko sa mukha ni boss ang pagkagitla. Napapikit na lamang si sir Callumn sa hiya na nararamdaman para sa nag-aalburutong pinsan.
Hindi ko rin inaasahang tawagin niyang 'kabit' si ma'am Bedegraine. Kahit kailan ay hindi ko naisip na tawaging kabit si ma'am Bedegraine, ni minsan hindi iyon pumasok sa aking isipan.
