Tempted //Chaelisa

27.BÖLÜM

Üç gündür yazıp atmayı düşünüyorum sonunda yazdım :-)

İyi okumalar..

...

Daha birkaç gün önce güle oynaya geldiğimiz evin önüne vardığımızda yavaşça arabadan indim ve Chaeyoung'un koluna girip onu dikkatle ayağa kaldırdım. Bakışlarım şoför koltuğundaki Bambam'a kaymıştı.

-Dediğim gibi Jimin'i de polise ver ve yakalandığından emin ol.

Beni başıyla onayladığında cebimden evin anahtarını çıkardım ve eve doğru yürüdüm. Kolumun altındaki Chaeyoung'un dışarıya verdiği sıcak nefesi boynuma çarparken zar zor bir nefes aldım ve kapıyı açıp içeriye girdim. 

Kapıyı ayağımla örterken Chaeyoung'u yavaşça salona yönlendirdim ve onu dikkatle koltuğa oturttum. Solgun yüzü kalbimin korkuyla atmasına sebep olurken bu durumda hastaneye gidemememize sebep olan Jimin'e lanet ettim. 

Chaeyoung'un hastanede olması lazımdı. Dağ başında bir evde değil..

Arkasına kenardan aldığım yastıkları yerleştirirken endişeyle yüzüne baktım "Rahat mısın?"

Beni başıyla onayladığında rahat bir nefes verdim ve arkasına yaslanmasını sağladım. "Birazcık bekle hemen bir şeyler hazırlayıp geleceğim."

Gitmek için harekete geçtiğim sırada bileğimi sarmalayan parmakları olduğum yerde kalmamı sağlamıştı. "Gitme.."

İç çektim "Bir şeyler yemen lazım Chaeyoung hem daha pansumanını da yapmamız lazım."

Alt dudağını büzüp beni yavaşça kendine çekti "Sadece sarılalım. Lütfen bunu bana fazla görme."

Kararsızlıkla yüzüne baktım "Canın acır."

Başını olumsuz anlamda sallayıp yanına oturmamı sağladı ve kollarını belime dolayıp kafasını omzuma yasladı "Senden uzak durmak emin ol canımı daha çok yakıyor."

Derin bir nefes alıp sarılışına karşılık verdim. Ağzından birkaç mırıltı çıkartıp belimdeki kollarını biraz daha sıkılaştırarak beni kendine çekmesiyle gözlerimi yumdum ve bana söylediği yalanları bir müddet unutmaya karar vererek kokusunu içime çektim.

...

Ağzına zorla uzattığım bir kaşık çorbadan sonra sırtını koltuğa yaslayıp çocukça ona uzattığım yeni lokmayı eliyle ittirdi "Yeter bu kadar Lisa. Daha fazla yiyemeyeceğim."

Sıkıntıyla elimdeki kaseyi sehpaya koydum ve ona döndüm "Çocuk gibisin."

Omuz silkip bakışlarını üzerimde dolaştırmaya başladığında iç çekip ayağa kalktım ve sehpanın üzerindeki tepsiyi aldığım gibi mutfağa ilerledim. Daha önceden çıkartıp masanın üzerine koyduğum ilk yardım çantasıyla salona geri döndüm ve yanına oturup dikkatle malzemeleri çıkarmaya başladım.

Tentürdiyot'u dikkatle pamuğa döktükten sonra ona döndüm ve kaşının üzerindeki yaraya yavaşça bastırdım. Ağzından kısık bir inilti kaçırırken bir saniye bile üzerimden ayırmadığı gözlerine tereddütle baktım.

-Acıdı mı?

Başını olumsuz anlamda sallayıp hafifçe gülümsedi "Şunu sormayı kesmelisin Lisa. Sen canımı asla acıtmazsın."

Göz devirip pamuğu sehpanın üzerine fırlattım ve bir diğerini de dudağının kenarına bastırdım. Gözlerim istemsizce dudaklarına kayarken zorla yutkunup bakışlarımı kaçırdım ve bu pamuğu da diğerinin yanına yolladım.