Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4.Bölüm
🎼Selena Gomez - She
"Kendimi sana kapılmaktan alıkoyamıyorum."
❁
Lalisa'nın doğum gününün üzerinden bir ay geçmişti. Bu süre içinde Lalisa'ya olan sevgim çığ gibi büyümüştü ve büyüyen tek şey bundan ibaret değildi. Daha da salak olmuştum mesela. Bunu, Lalisa'ya iltifat etme çabasıyla kestiği elmayı bile övmemden anlayabilirdiniz. Ondan başka, Lalisa'ya temas etme isteğim de çoğalmış, adeta bir bağımlılık gibi beni sarmalamıştı. Hep onun yakınında olmak, ona sarılmak ya da herhangi bir şekilde temas halinde olmak istiyordum.
Geçen tüm o zaman içinde annem de iyice tuhaflaşmıştı. Lalisa'yla ne zaman yan yana dursam gözü üzerimizde oluyor, sürekli gülümsüyordu. Bakışlarını çeker düşüncesiyle onunla göz teması kurduğumda kafasını çeviriyordu ama ben ona bakmayı bırakınca bakmaya devam ediyordu. Bu davranışından, babamdan boşandıktan sonra kafayı sıyırdığını çıkarmıştım. Hatta bunu Lalisa'ya da söylemiştim ve birlikte annem için endişelenmiştik. Ama aslında kafayı falan sıyırmamıştı.
Annem, Lalisa'dan hoşlandığımı anlamıştı. Bundan sonra da, sonsuza kadar bekar kalacağımdan korktuğu için beni birine aşık aşık bakarken gördüğünde heyecanlanmış ve benden gözünü alamamıştı. Annem kafayı sıyırmadığı için sevinmiş ve aşkımı normal karşıladığı için rahatlamıştım.
Annem, bana bunları itiraf ettiğinde, onunla birkaç saat boyunca konuşmuştuk. Lalisa'ya duygularımı söyleme konusundaki endişelerimi falan anlatmıştım. O da bana bir sürü tavsiye vermişti. Yani sadece başlarda yapıyordu bunu. Bir yerden sonra ipler kopmuştu ve kendimi, annemle Lalisa'ya itiraf etmem için romantik bir ortam hazırlayıp hazırlamamayı tartışmaya başlarken bulmuştum.
Çünkü evi mumlarla döşememi, güzel bir yemek yapmamı -üstelik yemeğin içine yüzük koyabileceğimi- ve yemekten sonra arkada çalan güzel bir müzik eşliğinde üzerine gül dökerek "Seni, hayatımın geri kalanını feda edebilecek kadar çok seviyorum." dememi söylemişti.
Onun aksine ben Lalisa'nın romantik anlayışının daha farklı olduğunu, beni seviyorsa bile bu şekildeki bir itiraftan sonra benden soğuyacağını söylemiştim. Annem beni dinlemeyip aynı şeyi söyleyince, ben de onun gibi yapmıştım ve bu uzayıp gitmişti. En sonunda masanın üzerinde duran suyu alıp üzerine dökmüştüm ve o da bir tabak cipsi yüzüme fırlatmıştı. Ama neyse ki, kavgamızın ortasında Lalisa eve gelmiş ve kavganın olduğu yerde bitmesini sağlamıştı. Yoksa annem haşatımı çıkarırdı.
Annemle kısa süren bir küskünlüğün ardından, daha sakin bir şekilde yeniden bir araya gelmiştik. Bu defa annem o uçuk fikrini ya da ona benzer bir şeyi söylememişti. Onun yerine, özenle sakladığı şarabı bana vermiş, "Al. Bu şarap insanlara güzel şeyler yaptırır." demişti. Şarabı elinden alarak oyuncu bir şekilde saygıyla kafamı eğmiş, "O zaman, yarın Lalisa'yla güzel şeyler yapacağız." demiştim.
