"Beni öyle çok sev ki içimde ona ait tek bir his bile kalmasın." Ve duyamayacağını bilsem de içimden devam ettim. 'Tamamen, tüm benliğimle sana ait olayım.'
🥛
#5 jk
#20 jeonjungkook
#34 bilimkurgu
KISA BİR AÇIKLAMA: Vizelerim başlıyor bu yüzden 2 hafta bölüm gelmeme olasılığı çok yüksek.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Jungkook
Dudaklarım arasından dökülen kelimelerin ardından gözlerinde gördüğüm değişimle kalbimde bir yerlerin sızladığını hissettim. Ancak ben pişman olmak için yeterli vakit bulamadan Jeongguk kendisin toparlamış ve yine o bilindik bakışları ile savunmaya geçmişti.
Ne kadar inkâr etmek istesem de o, kibar kişiliğinin ardında benimle aynıydı. Hata belki de daha fazlası.
"Bu gece daha fazla uzamasa iyi olur." diye mırıldandı. Onunla karşılaştığımdan beri ilk defa gözlerindeki nefret gitmiş yerini daha ılımlı bir şeyler almıştı.
"İyi geceler." ancak ben onun aksine uyumsuz olandım, bu yüzden arkasını dönmüş gitmek üzereyken beraberinde sürüklediği Hai'nin bileğinden tutmaktan geri durmadım.
"Nereye gidiyorsunuz?" Kaşları çatılmış, önce Hei'nin bileğindeki elime sonra da inatla ondan ayırmadığım gözlerime bakmıştı.
"Uyumaya" donuk bir sesle cevaplamasının ardından tekrar üst kata çıkmaya yeltendiğinde "Gördüğüm kadarıyla evin planı her iki evrende de aynı." diye karşılık verdim. Kaşlarından birisini kaldırmış yüzüme 'eee?' der gibi bir ifadeyle bakıyordu. Bense anlamasını umarak devam ettim. "Yani misafir odası üst katta değil, koridorun sonunda." ve işaret parmağımla kapısı açık bir sarı renge boyanmış odayı işaret ettim. Başı hızla aşağı yukarı hareket ederken bu kadar çabuk kabullenmesine şaşırmıştım.
"Harika, o zaman kimsenin eşlik etmesine gerek olmadan odanı bulabilirsin."
"Ne?" dudaklarımdan istemsizce dökülen fısıltının ardından yüzündeki gülümseme ile birkaç kez omzuma vurdu.
"Misafir odasında kalacaksın bunun neyini anlamadın?" Bakışlarım Hei'ye kayarken evde misafir odası dışında yalnızca iki oda daha olduğunu anımsamış ve hızla "Peki ya Hei?" diye sormuştum. Ben misafir odasında kalacaksam Hei ya salonda uyuyacak olmalıydı ya da düşünmek bile istemediğim şekilde bu iki adamdan biri ile -ki el ele tutuştuklarına bakılırsa bu kişi Jeongguk oluyordu.
"Ben Gguk ile uyuyorum." Hei neşe ile bağırırken göğsümde yükselen yabancı bir his ile anında itiraz ettim.
"Olmaz!" "Neden?"
"Çünkü o oda benim." Sanki istemememim asıl nedeni buymuş gibi ciddiyetle cevaplamıştım.
"Aslında orası benim odam." durdu ve etrafı işaret ettikten sonra "Hani benim evrenimdeyiz ya, bil istedim."
