|Benim Küçük Kedim
Jeongguk
"Dur biraz!"
SeokJin hyungun şaşkınca büyüyen gözleri anlatılanlardan sonra Hei ve benim aramda mekik dokurken olanları sindirmeye çalıştığı görülür bir gerçekti. Bakışlarının son hedefi Hei olurken durdu ve kuruyan boğazını temizledikten sonra sorusunu sordu.
"Sen aslında bir kedi olduğunu ama yapılan garip bir makineden geçerek insana dönüştüğünü mü söylüyorsun?" Hei hızlı bir baş sallamayla onaylarken yerinde huzursuzca kıpırdandı ve bedenini biraz daha benimkine doğru yaklaştırdı. Birbirine temas etmeye başlayan bedenlerimizle o bilindik his tarafından esir alınırken, yanımdaki bedeni gözle görülür bir şekilde gevşemişti.
"İyi misin?" Sesim fısıltıdan farksız bir şekilde dudaklarımdan döküldüğü sırada titrek bakışları doğruca beni buldu. "Korkuyorum."
"Sorun yok Hei. SeokJin hyung sana zarar vermez." Gülümseyerek ellerinden birisini kavramış biraz daha rahatlayabilsin diye usulca bileğini okşamaya başlamıştım. Bu yaptığım hareketle o garip his bedenimi aşmış ruhumu da esir almaya başlamıştı ve ben gözlerimi bir an olsun onun gözlerinden çekemiyordum. Sanki zaman durmuş ve ben o ana, ona kitli kalmıştım.
"Beni duymuyor musunuz?" Aramızdaki atmosfer SeokJin hyung tarafından bozulurken kendimi toparlamakta bir hayli zorlanıyordum.
"Bi... Bir şey mi dedin hyung?" SeokJin hyung ağzında gevelediği bir şeylerin ardından hazırlanmamızı söyleyerek yanımızdan uzaklaştı.
"Bana zarar vermez değil mi?" Ürkek bakışlarına eşlik eden titrek sesiyle konuşması kalbimdeki sıcaklığı tetiklemiş ve kollarımı benimkine oranla küçük kalan bedenine dolamama neden olmuştu.
"Vermez. Hem..." Bakışlarım korkmuş, küçük bir yavru kedi gibi bakan yüzene kayarken devam ettim. "Ben küçük kedimi korurum." Korku dolu iri gözler yerini parlak bir gülümsemeye bırakırken kollarım arasına biraz daha yerleşmesine izin verdim. Anlattıklarının ne kadarının doğru olduğunu bilmiyordum ancak o yavru bir kedi gibi güvendiği kollarım arasına sığınıyor ve mümkün olduğunca onu sarmalayan kokumdan uzaklaşmıyordu.
...
"İstemiyorum." Hei ağlayarak kendisini kapattığı odadan bağırırken ne yapacağımı bilemez halde ardından kapadığı kapıyı izliyordum.
"Hei tatlım oradan çıkar mısın?"
"Hayır! Canımı yakacaksınız." SeokJin hyung dudakları arasından yorgun bir nefes bırakırken omuzları çöktü. Saatlerdir Hei'yi o küçük odadan çıkarmaya çalışıyor ama her seferinde başarısız oluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Apotelesma メ Jeongguk ✓
Fiksi Penggemar"Beni öyle çok sev ki içimde ona ait tek bir his bile kalmasın." Ve duyamayacağını bilsem de içimden devam ettim. 'Tamamen, tüm benliğimle sana ait olayım.' 🥛 #5 jk #20 jeonjungkook #34 bilimkurgu