10. BÖLÜM

53 4 0
                                    

Gerçek Atlas Arslan'nın doğum gününde doğum günü bölümünü paylaşarak sizleri yeni bölümle başbaşa bırakıyorum...🤙🏻🎂

4 Mayıs
Balım Arslan

Akşam yemeğinin ardından bizimkilerle salonda oturmuştuk. Annemin bana attığı mesaja bakılırsa babam uyuduktan sonra odama gelecek ve benimle bir şey konuşacaktı. Bu konuşmanın yarın olan babamın doğum günü ile ilgili olduğunu anlamak çok zor değildi ama annemin aklındaki planı merak ediyordum. Yaklaşık bir haftadır bu doğum günü için ayarlamalar ve düzenlemeler yapıyordu. Bende anneme onu anladığımı belirten bir mesaj attığımda bakışmıştık.

Saat on bir buçuk olduğunda babamın esnediğini fark ettiğimiz an annem zaman kaybetmeden konuştu.

''Hayatım yarın sabah erkenden iş var hadi geç oldu yat istersen.'' dediğinde babam bir bana bir anneme baktı. Ardından da ''Birinizin okulu diğerinizin de işi yok mu, siz niye yatmıyorsunuz?'' diye sordu.

''Benim işim yarın geç başlayacak ama haklısın Balım'ın okulu var onunda yatması lazım." Dedikten sonra bana dönerek "Hadi kızım baban haklı sende daha da geç olmadan yat.'' dediğinde annemi onaylayıp ikisinin de yanaklarından öpüp odama çıktım.
Yarın okuldan izinliydim daha doğrusu bizim tayfa babamın doğum günü hazırlıkları ve bahçedeki havuzda eğlenmek için bir günlüğüne okulu ekecektik. Annemi zor olsa da ikna etmiştim oda diğerlerinin annelerini ikna etti. Zaten Meriç amcam babamı oyalamak için tüm günü toplantılar ve görüşmeler ile doldurmuştu. Ege eniştem ve Uras amcam da ona destek olmak için bizim şirkette olacaklardı. Her şey neredeyse annemin tam istediği gibi oluyordu ama hiçbir eksiğin olmasını istemediği için son kez benimle konuşacaktı. Odama girdiğimde ilk işim lila askılı şortlu pijamalarımı giymek oldu. Annemin babamın uyuduğundan emin olduktan sonra yanıma geleceğini bildiğim için banyoma girip yüzüme maske yapmaya karar verdim. Yüzüme yaptığım maskenin on beş dakika beklemesi gerektiği için tekrar yatağıma dönüp elime telefonumu aldım ve Uzay'ın bana iyi geceler mesajı attığını gördüm. Yüzümdeki maske yüzünden tam anlamıyla sırıtamasam da elimden geldiğince gülümsedim. Tam o sıra da bir mesaj daha geldi.

Gelen Mesaj
Kıvırcık: Yüzündeki o şeyle bile çok güzelsin.

Mesajı okur okumaz camımdan Uzay'ın camına baktım. Her zamanki gibi pufunda oturmuş altındaki gri şortuyla camımı izliyordu. Açık olan camımdan başımı dışarı çıkardım ve ağzımı onun göreceği şekilde oynatarak ''Seni seviyorum.'' dedim. Bana gülümseyip yaptığım şeyin aynısını yaptığı sırada odamın kapısı açıldı ve başımı tekrar içeriye soktum. Annem üzerindeki siyah saten geceliğiyle odama girince fısıltı halinde konuştu.

''Kızım ne var dışarıda bu saate de başın dışarıda?'' Sorusu üzerine aklıma ilk gelen şeyi ''Bahçeden ses geldi sandım da ondan baktım ama kedilermiş.'' dediğimde annem beni anladığını belirtti ve aynı sessizlikle yatağıma oturdu.

''Ne maskesi yaptın?'' sorusuna ise ''Aydınlatıp nemlendirenden yaptım, sana da yapayım mı?'' diye soruyla karşılık verdim. Annem de sorumu ''Bende kırışıklık gidericiden istiyorum.'' diye cevapladı. Hızlı adımlarla banyoma gidip maskelerimin arasından annemin istediği maskeden bir tane alıp odaya geri döndüm. Kıskırdaçlı tokalarımın biriyle saçlarını toplayan annemin yüzüne elimdeki maskeyi yapıştırdım.

Annem yanında getirdiği telefonunu açıp galerisinden yarınki süslemeleri bana gösterdi. Beyaz güllerin hakim olduğu konseptin ardından sanki gökyüzünden yıldızlar inmişçesine ışıklandırılmış, masaların u düzeninde dizilmiş ve çok güzel süslenmiş halindeki konsepti çok beğenmiştim.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
UMUDUNU KAYBETME 2: İmkansız AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin