Bölüme geçmeden önce hatırlatmamla geldim. Umudunu Kaybetme 2 İmkansız Aşkın sonuna gelmemize son bir bölüm kaldı. Yıl sonunda kitabımızında son bölümü yayınlanacak ve hem 2023 e hem de Umudunu Kaybetme 2'ye veda edeceğiz.
Keyifli okumalar...
3 ay sonra...
BALIM ARSLAN ...
Neredeyse altı aylık hamileydim ve bu iş gittikçe zorlaşıyordu. İlk dönemlerde yaşadığım o baş dönmesi ve mide bulantılarını bile arar hale gelmiştim çünkü karnımdaki iki bebek sayesinde omurgam ve bacaklarımda inanılmaz ağrılar oluşmaya başlamıştı. Uzun süre ayakta durmak bile külfet haline gelmeye başlıyordu. Nina'nın ve annemlerin söylediğine bakılırsa bu daha başlangıç olup ilerleyen üç ay boyunca sırtımdaki, belimdeki ve bacaklarımdaki ağırlık daha da artacakmış çünkü normal bir hamileliğin aksine iki tane bebeğe hamile olmak şartları iki katı zor hale getiriyormuş. Bunu bende yaşayarak deneyimliyordum ve ilerleyen süreç gözümü korkutuyordu.
Dördümüzde okulumuza kaldığımızdan yerden devam ediyorduk ama üç ay sonra Eslem'le ikimiz ara verecektik. Doğum sonrası bir yıllık aramızın ardından tekrar kaldığımız yerden eğitimize devam edecektik.
Şöminenin karşısında Eslem'le beraber oturmuş bir yandan bitki çayımızı içiyor diğer yandan da bebekler için oda alışverişi yapıyorduk. Elindeki Ipadi bana çevirip beyaz renkteki iki bebek yatağı ve üzerindeki yeşilli sarılı örtülerin olduğu bir oda göstermişti. Gerçekten de hoş bir dizayna sahipti.
"Çok tatlılar Eslem ya. Hepsi ayrı ayrı hoşuma gidiyor." Deyip benim baktığım gri renk yatakların üzerindeki mavili pembeli dekore edilmiş odayı gösterip devam ettim.
"Baksana şunlara da insan hangisini seçeceğini bilemiyor." Sözlerime tümüyle katıldığını o da sözleriyle dile getirmişti.
"İnsanın hepsini alası geliyor. Biz nasıl karar vereceğiz böyle giderse canım?" Eslem vallahi haklıydı insan bu kadar güzel şeyin arasında bir türlü karar veremiyordu. Resmen ikimizde günlerdir bir çıkmazın içine sürüklenmiştik ve çıkamıyorduk. En sonunda elimdeki Ipadi kapatma kararı alıp Eslem'e döndüm.
"Ya biz bu işin içinden çıkamayacağız bence bunu bırakalım da şu projenin üzerinde yoğunlaşalım. Yoksa ne bebek odasını yapabileceğiz ne de projeyi. En azından birini yapabilelim." Sözlerimle Eslem'de elindeki Ipadi kapatıp önümüzdeki sehpanın üzerine koydu.
"Haklısın kuşum, proje de en azından ne yapacağımızı biliyoruz. Ben bilgisayarları alıp geliyorum o zaman." Diyerek oturduğu yerden ayaklanmıştı ki bende onunla ayaklandım.
"Bende atıştırmalık bir şeyler getireyim bize, böyle aç acına proje çizilmez." Dediğimde Eslem'in yüzünde mutluluğunu belli eden kocaman bir gülümseme meydana geldi. Bu aralar iştahımız gittikçe açılmıştı ve kendimizi durdurmak bazen çok zor olabiliyordu. Uzay ve Gökay okul olmadığı zamanlar şirketteydiler ve Eslem'le baş başa kaldığımız için bizi birbirimizden başka durduran da pek olmuyordu.
Mutfağa geçtiğimde dün gece Uzay'ın ben yemeyeyim diye evdeki tüm abur cuburları attığı çöple bakışmış ardından da annem ve Yudum teyzemin hazırlamış oldukları sağlıklı atıştırmalık kategorisine giren kuru kayısılı, hurmalı, cevizli, yulaflı granolalardan ve tuzlu kekten alıp tabaklara yerleştirmiş, çaylarımızı tazelemiştim. Elime aldığım tepsiyle beraber tekrar içeriye geçtiğimde Eslem bilgisayarları ayarlamış hatta kendi yerine kurulmuştu. Elimdeki tepsiyi masanın üzerine koyup benim için ayrılan sandalyeme oturdum. Eslem ilk başta tepsidekilerine memnuniyetsiz bir bakış atmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UMUDUNU KAYBETME 2: İmkansız Aşk
Teen FictionDoğduğundan beri kardeşin gibi gördüğün biri sana olan hislerini açıklarsa ve senin de aslında içindekiler kardeşlikten fazlasıysa... Peki ya aileler, onlar bu aşka ne der? Ya da sizi her an tehdit eden eski sevgililer... Balım ve Uzay'ın hikayesine...
