2. BÖLÜM

87 2 0
                                    

(Yukarıda ki şarkı Balım'dan Uzay'a gelsin. İyi okumalar...)

-----------------------------------------------------------------------------------------

Yaşadığım şok karşısında donup kalmıştım. Karşılık vermeli miydim vermemeli miydim? Bu doğru muydu yada Uzay sarhoşluğun etkisiyle mi böyle davranıyordu bilmiyordum ama dudakları karşılık vermem için hareket ediyor beni uyarıyordu. Neler olacağını bilmiyordum, yada neler olduğunu ama o anın verdiği şokla Uzay'a karşılık verdim. Verdiğim ilk an dudakları yana kıvrıldı ve öpüşünü derinleştirdi. Elini belime yerleştirip beni tek hamlede kucağına aldı. Bense ellerimi ensesinde birleştirdim.

Ne kadar sürdü bilmiyorum ama nefessiz kaldığımızda alnını alnıma yasladı ve fısıltı halinde konuşmaya başladı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ne kadar sürdü bilmiyorum ama nefessiz kaldığımızda alnını alnıma yasladı ve fısıltı halinde konuşmaya başladı. "Eğer yarın bu geceyi unutursam bana hatırlatmayı sakın unutma. Yıllardır hayalini kurduğum anın gerçekleştiği geceyi unutmak istemiyorum."

" Uzay yaptığımız şey doğru değil mi bilmiyorum. Ailelerimiz ne der onu da bilmiyorum. Bence bu geceyi unutman, unutmamız ikimiz için de daha iyi olacak." Dedim ve kapıyı açarak arabadan indim. Uzay'ında kolundan tutarak arabadan indirdim ve arabayı kilitleyip Uzay'ı evlerin kapısına götürüp zile bastım. Çok geçmeden kapıyı açan Yudum teyze " Ne oldu buna yine?" diye sordu. Az önce arabada olanlardan sonra yüzüne bakamıyordum. Ben cevap vermeden Uzay kolumdan çıktı ve "Yok bir şey anne. Ben odama çıkıyorum." Dedi ve yanımızdan ayrılıp yukarıya çıktı.

Kapıda kalan Yudum teyze ve ben ise birbirimize baka kalmıştık. " Kızım bir sorun olmadı değil mi?" diye sordu.

"Yok bir sorun olmadı sadece biraz fazla kaçırdı ve arabayla ben getirmek durumda kaldım o kadar." Dedim ve arabanın anahtarlarını Yudum teyzeye uzattım.

"İyi o zaman kuzum. Sana iyi geceler. Annenlere selam söyle." Dedi ve kapıyı kapattı. Ben ise son on dakikada yaşananları düşünmek için eve gittim.

Kapıyı açınca annemin gri L köşe koltukta uyuduğunu gördüm. Ses çıkarmamak için ayakkabılarımı elime alıp yavaş yavaş merdivenleri çıkarken babamla karşılaştım. Eline aldığı pikeyi annemin üstüne örtmek için götürüyordu. Beni görünce fısıldayarak "Güzelim nasıl geçti parti?" diye sordu. Ve Uzay sağ olsun babamın da yüzüne bakamıyordum. "Çok güzel geçti babacım. Sadece hediyeleri biri getirebilir mi acaba yarın. Bide hediyelerin arasında Gökay'ın hediyesi olan yavru kedi var lütfen ona dikkat etsinler. Ben Uzay'ı getirince onu orada unuttum." Dedim.

Babam anlamaz bir şekilde bakıp " Uzay'ı mı getirdin? Hani o seni getirecekti? " diye sordu.
" Biraz fazla kaçırdı. Bende riske gerek olamadığında arabayı kullandım ve onu da kendimi de sağ salim eve getirdim. Ama baba lütfen unutmadan çalışanlardan birini ara ve getirmelerini söyle lütfen." dediğimde babam beni kendine çekip sarıldı.

" Sen merak etme yarım saate getirirler kedini. Hadi sen çık üstünü değiştir. Rahatla ve güzelce bir uyku çek. Kedin gelince ben onu odana bırakırım." Dedi ve yolundan kenara çekilip geçmemi sağladı. Ona öpücük atıp odama çıktım.

UMUDUNU KAYBETME 2: İmkansız AşkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin