Fast Food

Chapter 10

On repeat: Someone To You-Banners

***

Dumalaw si Marky kina Trish ng sumunod niyang day off at niyaya siya nitong mamasyal.

Wala sana siyang balak gumala dahil gusto niyang magpahinga na lang sa bahay pero pinilit siya ng boyfriend na umalis.

Sinigunduhan pa ito ng mommy niya kaya lalong hindi na siya nakatanggi.

Pumunta sila sa BGC at doon na din sila naglunch.

Habang kumakain, tinanong siya ni Marky tungkol sa trabaho.

Sinabi niya na okay naman ang work niya.

"Ikaw? Kumusta ang buhay call centre?" Kinuha niya ang isang tempura gamit ang chopstick.

"Okay din. May surprise nga ako sa'yo kaya niyaya kitang lumabas."

"Ano iyon?" Kumunot ang noo niya.

"May opening for IT team lead. Napromote kasi ang dating may hawak ng position."

"Nag-apply ka?" Excited na tanong ni Trish.

"I did. I have an interview next week."

"Wow. That's good."

"I know. Bago lang ako pero inencourage ako ng manager namin. Wala naman daw masama kung susubukan ko. The worst that could happen ay hindi ako ang mapili."

"Sinabi mo na kina Tita?"

"Oo. Excited nga din si Mama. At the same time, worried din siya kasi lalo daw magiging stressful ang work ko."

"Ano bang work ang walang stress?" Sinubo ni Trish ang isang California roll.

"That's true. Kaya lang, kung management ang level, ganoon din ang level ng stress."

"I'm sure kayang-kaya mo. High school pa lang tayo, magaling ka na talaga sa computers. Isa pa, magaling ka din namang makisama."

"Thank you." Hinawakan ni Mark yang kamay niya na nakapatong sa table at marahang pinisil ang mga daliri.

"Sabi ng mommy mo, hindi ka daw nakauwi noong nagdaang bagyo."

Natigilan si Trish.

Hindi niya akalain na pati ang bagay na iyon, ikukuwento ng mommy niya kay Marky.

"Hindi nga ako nakauwi. Susubukan ko sana kaso malakas pa din ang ulan tsaka sobrang dilim. Nakakatakot."

"Oo nga daw eh. Doon ka daw sa kasama mo nakitulog?"

"Uh huh." Iyon lang ang nasabi ni Trish.

Ayaw niyang pag-usapan ang tungkol sa pag-stay niya kina Mam Angie.

Nang dumating sila sa bahay nito, malakas pa din ang ulan.

Bago sila nakapasok sa bahay, nabasa na sila dahil sukob sila sa iisang payong.

Hindi na kasi bumukas ang payong niya kaya kalahati ng katawan nila, parehong basa ng ulan.

Luma na ang up and down na bahay nina Mam Angie.

Hindi masyadong kalakihan ang sala.

Sa tapat nito ay may pintuan papunta sa kusina at sa kanang bahagi ay may hagdan papunta sa ikalawang palapag.

Dalawa ang kuwarto sa taas.

Ang isa ay okupado ng papa niya at ang maliit na kuwarto ay kay Mam Angie.

Pinahiram niya si Trish ng damit pantulog dahil basang-basa ang suot niya pati sapatos at medyas.

Kasya ang T-shirt pero ang jogging pants maikli.