𝓵𝓪𝓼𝓽 𝓼𝓶𝓲𝓵𝓮 𝓸𝓯 𝓽𝓱𝓮 𝓶𝓸𝓸𝓷 "ᵏᴬᶤʳᶤᶳ"

part18

لطفا ستاره کوچولوی پایین صفحه رو پُر کنید:) ♡

.
.
.

چند ساعت بعد هر دو جلوی عمارت اوه، توی عمیق ترین نقطه ی جنگل، ایستاده بودن.

بعد از اینکه سر و کله ی جین اونم درست وسط عملیاتشون پیدا شد؛البته فقط صداش بود؛همه چیز رو فراموش کردن و سراسیمه به سمت جنگل اومدن.

خبرایی که جین براشون آورده بود اونقدر مهم بود که حتی به این فکر نکردن با یه تماس ساده هم میتونن بقیه رو مطلع کنن و اما درباره ی صحت اون خبرها...
الان که پاشون رو داخل جنگل گذاشته بودن میتونستن با تمام وجود حسش کنن...جنگی که در راه بود رو...

کوک اولین نفری بود که بعد از باز شدن در بزرگ سالن پا داخل گذاشت و با قدم هایی که حتی شنیدن صداشون هم به مخاطب میفهموند که تا چه حد آشفته اس،مستقیم به سمت کریس رفت.
تهیونگ ترجیح داد بیرون در منتظرش بایسته پس همونجا موند.

سالن خالی بود.
کریس به تنهایی روی صندلی سرخ رنگش نشسته بود و انگار از قبل منتظر اومدن کوک بود!

کوک درست در چند قدمی کریس متوقف شد.
این آرامش و سکوت ...
و این حس خفقان آور...

شیطان بیدار شده بود!

همین حالا هم کریس همه چی رو میدونست.
کوک درواقع بخاطرِ هیچی عجله کرده بود!

"میخوای چیکار کنی؟"

کریس از جاش بلند شد.
به شی کوچیکی که توی دستش بود خیره و شد چند قدم فاصله رو از بین برد.

"میخوام برام یکاری انجام بدی."

کریس ازش یه درخواست داشت؟ باید خوشحال می بود یا...میترسید؟

اما در اصل اون یه درخواست نبود.
یه دستور بود!

کوک توان مخالفت کردن نداشت.
بعد از این همه سال...اولین بار بود که گوش هاش این جمله رو از کریس می شنید و این برای فرشته ی نگهبان مثلِ شنیدن اولین کلمه از زبون بچه اش بود...
احساسش دقیقا به همون دلنشینی بود هر چند که فقط یه دستور بود.

"میخوای چیکار کنم؟"

"تمامِ زندگیت روی زمین رو مثل یه سایه دنبالم بودی و همیشه نگاهم میکردی. با اینکه هیچ کاری از دستت برنمیومد اما همیشه همراه با من درد میکشیدی..."

"تو از کجا.."

"من خیلی وقته میدونم...درواقع...خیلی چیزا هست که میدونم یا بهتر بگم...من همه چیز رو میدونم!"

دست کریس مشت شد و اون شی کوچیک بین انگشتاش فشرده شد.
نگاه کوک روی دست مشت شده ی کریس نشست.

چرا بنظر می رسید که گرگ وحشی رام شده؟

"ازت میخوام از الان به بعد سایه ی جونگین باشی! جونگین..."