𝓵𝓪𝓼𝓽 𝓼𝓶𝓲𝓵𝓮 𝓸𝓯 𝓽𝓱𝓮 𝓶𝓸𝓸𝓷 "ᵏᴬᶤʳᶤᶳ"

part19

ستاره کوچولوی پایین صفحه رو پر کنید و برای اینکه متوجه اپ پارت جدید بشید فالو کنید^^
دوستتون دارم♡

.
.
.

Jongin pov

نگاهی به سمت راستم میندازم و با چرخوندن سرم، یه نگاه هم به سمت چپم میکنم.

من درست وسط ایستاده بودم.
لوهان دست چپم رو گرفته بود و سهون هم دست لوهان رو.
طرف دیگه، کوک بود که دست راستم رو گرفته بود و تهیونگ هم مثل همیشه ازش آویزون شده بود!

نگاهمو میگیرم و به روبرو میدم.
در ظاهر هیچ چیز عجیبی اونجا وجود نداشت.
درواقع هر کسی قادر به دیدنش نبود!

دیواری که شبیه به یه مه سیاه رنگ بود اونجا قرار داشت و انگار تا وسط آسمون ادامه داشت.

جنازه ی حیوونایی که جلوی اون دیوار افتاده بود مثل یه اخطار، به بقیه می فهموند که گذشتن از اون نقطه چه عواقبی خواهد داشت!

این یکم منو میترسوند!
اما بخاطر بقیه باید ریسک می کردم!

درسته که به کریس و کوک گفته بودم که میتونم از این حصار بگذرم اما...درواقع خودمم ازش مطمئن نبودم!!

متوجه شده بودم که بعد از متولد شدن روی زمین خیلی از قدرتام از بین رفتن! و خب...اینو فقط خودم میدونستم!

باید امیدوار میبودم که این یکی قدرتم هنوز سر جاشه و قرار نیست همه رو با خودم به کام مرگ ببرم!!

لبخند ملیحی میزنم و اولین قدم رو برمیدارم.
بقیه هم همزمان با من یه قدم به جلو میان.

قدرت باطل کردن طلسم...
چیزی بود که از زمان تولدم توی آسمون هفتم، بهم هدیه داده شده بود.
البته این یکی از هزاران چیزی بود که بهم دادن!

وقتش بود که بعد از چندسال دوباره امتحانش کنم!

چشم هام رو محکم میبندم و قدم بعدی رو برمیدارم. و...

احساس کردم زیر آبشاری از آب سرد، که درونش الکتریسیته جریان داره، قرار گرفتم.

نمیدونم بقیه هم همین حس رو داشتن یا نه اما اون حجم از فشار باعث شد تا برای لحظه ای حس کنم قلبم از حرکت ایستاد!

با قدم بعدی به طرف دیگه ی اون حصار رسیدیم.

با شوکی که بهم وارد شده بود، چشمام رو باز میکنم و دستم رو وسط قفسه ی سینم فشار میدم.

کمی خم میشم و در حالی که نفس نفس میزدم به این فکر میکردم که این حسا طبیعی بود؟ قبل ازینکه تبدیل به انسان بشم بدنم موقع استفاده از این قدرت همین شکلی واکنش نشون می داد؟

"هی جونگین؟ ...جونگین!...خوبی؟!"

با حس کردن دستی پشت کمرم ناخوداگاه صاف می ایستم و خیلی غیرارادی خودمو عقب میکشم.