The Fire Inside Her [UNEDITED]

Kabanata 19

Kabanata 19

Sapat na ba ang tiwala sa isang tao para masabi mong worth it ito sa lahat ng sakit na ipinaranas nito sayo? Sapat na ba ang tiwala para masabi mong may mga bagay na hindi nito kayang gawin na makakasakit sayo?

Dahil kung ako ang tatanungin, hindi ko alam. That question keep on bugging me because as Dad gave me some advice, I'm now having thoughts.

Pero hindi mababago nun ang katotohanan na kinamumuhian ko parin siya. After what he did? After I trusted him? He will repay me this? I admit that I'm a bad girl before but, is it enough reason to hurt me like that?

Hindi ko nga alam kung anong gagawin ko nung araw na yun. Natatagpuan ko nalang ang sarili na nakatitig sa kawalan at binabalikan ang nangyari. Binabalikan ang karantaduhang ginawa niya. After that, I found my self crying again.

Kaya hangga't maaari, para sa ikabubuti ko ay tuluyan ko na siyang kakalimutan. Hindi ko man kaya dahil minsan ko siyang minahal, sisiguraduhin kong kakayanin ko ito ngayon. 

Like what we planned, we visited Christine in the precinct and she seems fine. Tuwang-tuwa pa nga siya nang makita kami pero alam namin ang totoo, alam naming naging malungkot din siya.

After we visited her, we made things clear with Quizel because we know that she seems off when we visited Christine. Pero alam din naming kaya niya ito at malalampasan niya ang kung ano man ang problema niya ngayon.

Kaya nang pauwi na kami sa kanya-kanya naming bahay ay marahas akong napabuntong hininga dahil hindi ko alam kung anong iisipin at gagawin ko pa ngayon.

Mom texted me earlier to be in the company after the visit. Hindi naman ko nagreklamo dahil ganito naman ang ginagawa ko kapag gusto ni Mom na pumunta ako sa kompanya. Isa pa, simula nang magtrabaho ako sa kompanya at naging tuloy-tuloy na ito ay pinagpapatuloy ko kapag wala akong klase o kaya naman bakasyon.

"Good morning maam." The guards greeted me when I enter in the company but instead of greeting them back, I just nodded and smiled.

I'm just not in the mood to speak. Naiinis ako sa sarili ko dahil hindi ko maintindihan ang iniisip ko. Kaya naman huminga ako ng malalim at ipinilig ang ulo ko para mawala ito.

"Where's Mom?" I asked her secretary when I reach the floor where her office is.

"Nasa conference meeting pa po, maam. You can wait inside her office for her after her meeting."

Tumango ako at pasimpleng tiningnan ang name plate sa table niya. "Thank you, Genna."

The girl smiled and nodded before I turned my back as I step inside my Mom's office. I smiled when I saw the overlooking view of the city from where I was standing. A huge glass wall is in front of me and it smoothing and relaxing to see the view outside.

Kahit minsan nalang pumapasok si Dad ay hindi parin ginusto ni Mom na duon mamalagi sa opisina ni Dad dahil may sarili raw naman kasi siyang opisina. That's why I used it often when I'm in the company.

I sat in the couch while facing the view in front of me. Dahil mataas ang palapag kung nasaan ako ngayon ay kitang-kita ang malawak na syudad at mga sasakyang nakikipaglaban sa trapiko.

To busied my self while waiting Mom, I open my IG account to post a new pic. But before I did that, I check my recently post and I can't help to arched my brow when I read some negative comments in my pic with Charles.

Seryoso pa ang mukha niya dito at hindi talaga niya alam na sinama ko siya sa pagkuha ng litrato. Tho, he looks hot in this photo.

userhandsome: mukha pa ba yan? Mukhang constipated😹 But the girl is beautiful than ever🥰